ლეიკოპლაკია

ლეიკოპლაკია leukoplakia

ლეიკოპლაკია ლორწოვანი გარსის დისტროფიული დაზიანება, რომელიც ხასიათდება მფარავი ეპითელის გარქოვანებით და ვლინდება მოთეთრო-მორუხო ლაქების წარმოქმნით.

ლეიკოპლაკია ეტიოლოგია: ადგილობრივად ქრონიკულად მოქმედი გამღიზიანებელი ფაქტორები, სიგარეტის წევა, ალკოჰოლი.

ლეიკოპლაკია პათოგენეზი: ვითადება სუსტი ქრონიკული დაავადების ფონზე; განიხილება როგორც ლორწოვანი გარსის თავისებური დამცავი რეაქცია ქრონიკულ გაღიზიანებაზე; გარკვეული მნიშვნელობა ენიჭება ვიტამინ А – ს დეფიციტს.

ლეიკოპლაკია სიმპტომები, მიმდინარეობა. ავადდებიან უპირატესად ასაკოვანი მამაკაცები. ჩვეული ლოკალიზაციაა ლოყის ლორწოვანი გარსი პირის კუთხესთან ახლოს, ენა, ქვედა ტუჩი. გამოყოფენ რამდენიმე ფორმას. ბრტყელი ფორმის დროს ჩივილები არ არის, ან ავადმყოფები აღნიშნავენ მოჭიმვის გრძნობას; ლორწოვანი გარსის კერა შემღვრეულია, გარქოვანებასთან ერთად ემსგავსება პერლამუტს; მცირედ წამოწეულია ლორწოვანი გარსის რელიეფიდან. მეჭეჭისებრი ფორმა: აღინიშნება გარქოვანების მკვეთრად შემოსაზღვრული უბნები, რომლებიც არაიშვიათად დაშრევებულია ბრტყელი ლეიკოპლაკიის კერებზე; ზედაპირი ხორკლიანია. ეროზიული ფორმა ვლინდება ეროზიებითა და ნახეთქებით.

ლეიკოპლაკია მკურნალობა. პირის ღრუს სანაცია, თამბაქოს, ალკოჰოლის აკრძალვა; ვიტამინი А (კონცენტრანტი შიგნით მისაღებად 10 წვეთი 3 – ჯერ დღეში). მალიგნიზაციის ნიშნების გაჩენისას ხდება ქირურგიული მოკვეთა; პროგნოზი. ბრტყელი ფორმა შექცევადია, მეჭეჭისებური და ეროზიული ფორმები განიხილებიან როგორც კიბო წინარე დაავადებები.

კბილებისა და პირის ღრუს დაავადებები

ლიტერატურა, წყაროები, გაფრთხილება

  • გაფრთხილება
  • დათეშიძე ლალი, შენგელია არჩილ, შენგელია ვასილ. “ქართული სამედიცინო ენციკლოპედია”. თბილისი, 2005. “ტექინფორმის” დეპონენტი N: 1247. თეიმურაზ ჩიგოგიძის რედაქციით.
  • დათეშიძე ლალი, შენგელია არჩილ, შენგელია ვასილ; “ქართული სამედიცინო ენციკლოპედია”. მეორე დეპო-გამოცემა. ჟურნალი “ექსპერიმენტული და კლინიკური მედიცინა”. N: 28. 2006. დეპონენტი პროფესორ თეიმურაზ ჩიგოგიძის საერთო რედაქციით.

ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი

ლეიკოპლაკია – (leukoplakia; ბერძ. Leukos თეთრი + plax ფირფიტა; ლეიკოპლაზია) ლორწოვანი გარსების დაზიანება, რომელიც ხასიათდება მფარავი ეპითელის გარქოვანების სხვადასხვა ხარისხით. ყველაზე უფრო ხშირად ლოკალიზდება ენის, ლოყების, ქვედა ტუჩის, ასევე ვულვის ლორწოვანზე, იშვიათად – სასქესო ასოს თავზე მამაკაცებში, ქალებში კლიტორზე, საშოსა და საშვილოსნოს ყელზე. მარტივი ფორმის ლეიკოპლაკია ხასიათდება თეთრი, მოთეთრო – მორუხო ფერის  დაზიანებული კერების გაჩენით, რომელიც შეხებისას საკმაოდ მკვრივია; საზღვრები მკაფიო, დაკბილულია. მეჭეჭისებრი ფორმის დროს ბალთები ამოწეულია ლორწოვანი გარსის ზედაპირიდან რამდენიმე მილიმეტრით. წარმოქმნილი ბალთების ფერი მოთეთრო – პერლამუტისებრია. ტუჩებზე ლოკალიზაციისას ხშირია მტკივნეულობა, გაქვავების შეგრძნება. ტრავმისას აღინიშნება სისხლდენები.(გინეკ.)დაავადება მიეკუთვნება კიბოსწინარეს. ვულვის მძაფრი ქავილი –  ლეიკოპლაკიის ძირითადი გამოვლინება. ჩვეულებრივ ვლინდება კლიმაქტერულ პერიოდში, მიმდინარეობს ხანგრძლივად. გასინჯვით ვულვის კანზე ჩნდება სხვადასხვა ზომის მშრალი თეთრი ლაქები, რომლებიც განლაგებულნი შეიძლება იყვნენ მცირე უბნებზე ან გავრცელებულნი მთელ ვულვაზე. მკურნალობა იგივეა, რაც კრაუროზის დროს.(2)