პნევმონია ახალშობილებში

პნევმონია ახალშობილებში

ეტიოლოგია, პათოგენეზი

ეტიოლოგიაში დიდი მნიშვნელობა აქვს მუცელშიგა ინფიცირებას, სანაყოფე წყლების ასპირაციას, ფილტვის ქსოვილის მოუმწიფებლობას, ატელექტაზს, ფილტვში სისხლმიმოქცევის მოშლას, რესპირატორულ დისტრესს-სინდრომს.


საქონელი ბავშვებისათვის გამოწერით

  1. სათამაშოები და საჩუქრები ბავშვებისათვის
  2. ტანსაცმელი და ფეხსაცმელები ბავშვებისათვის
  3. ბავშვის მოვლის საშუალებები
  4. საიტები ბავშვების შესახებ 

განასხვავებენ მუცელშიგა და შეძენილ პნევმონიას. მუცელშიგა პნევმონიას საფუძვლად უდევს ტრანსპლაცენტური (ჰემატოგენური) დასნებოვნება ან ამნიონური წყლისა და ლორწოს ასპირაცია. მუცელშიგა პნევმონიით ბავშვების უმრავლესობა იბადებიან დამძიმებული სამეანო ანამნეზის მქონე დედებისაგან (ორსულობის დროს მწვავე ან ქრონიკული ინფექცია, ხანგრძლივი უწყლო პერიოდი და სხვ.) ასფიქსიის ან ჰიპოქსიის მდგომარეობაში. ახალშობილებში და დღენაკლულ ბავშვებში ვირუსულ-ბაქტერიული პნევმონია ვითარდება რესპირატორული დაავადებების ფონზე და შესაძლებელია მიმდინარეობდეს კეროვანი, შერწყმული და ინტერსტიციული პნევმონიის სახით.

კლინიკური სურათი

მუცელშიგა პნევმონიის დროს აღინიშნება ჰიპო – ან არეფლექსია, ჰიპოტონია, კანის მორუხო შეფერვა, სუნთქვის უკმარისობის ნიშნები. კვების დროს – ღებინება, ან ამობოყინება, ხოლო 2-3 დღის შემდეგ ვითარდება ნაწლავის პარეზი. ფილტვებში აღინიშნება სველი წვრილბუშტუკოვანი ან კრეპიტაციული ხიხინი. დამახასიათებელია წონის დანაკარგი (15-30%) და მისი შენელებული აღდგენა. დაავადების ხანგრძლივობა 3-4 კვირაა; ლეტალობა მაღალია. ბავშვები მოდუნებულნი არიან, ცუდად წოვენ, ვლინდება ციანოზი, ქოშინი, სხვადასხვა ინტენსივობის ხველა, ზოგჯერ ქაფიანი გამონაყოფი პირიდან, ფილტვებში მოისმინება წვრილბუშტუკოვანი ხიხინი. გამოხატულია სუნთქვის უკმარისობა. გამოყოფენ უკმარისობის 3 ხარისხს: პირველი ხარისხი – სუნთქვის მცირედი გახშირება, ნეკნთაშუა სივრცეების ზომიერი ამობერვა, არამკვეთრი პერიორული ციანოზი, რომელიც აღინიშნება მშვიდ მდგომარეობაშიც; მეორე ხარისხი – სუნთქვაში მონაწილეობს დამხმარე მუსკულატურა, ტაქიპნოე მშვიდ მდგომარეობაში, გამოხატული პერიორული და პერიორბიტულიი ციანოზი; მესამე ხარისხი – სუნთქვის სიხშირე აღწევს 70-ს 1 წუთში, აღინიშნება ხანგრძლივი აპნოე, დამხმარე მუსკულატურის გამოხატული მონაწილეობა, თავი მოძრაობს სუნთქვის ტაქტში, მყარი რესპირატორული ციანოზი. თითქმის ყოველთვის აღინიშნება გულ – სისხლძარღვთა უკმარისობის ნიშნები. მცირე წონიან ბავშვებში სუნთქვის უკმარისობის ნიშნები ყოველთვის არ შეესაბამება პროცესის სიმძიმეს. ვლინდება მეტაბოლური ან შერეული აციდოზი, იშვიათად ალკალოზი. არაიშვიათად აღინიშნება მუცლის მკვეთრი შებერვა, რაც განპირობებულია ნაწლავის პარეზით. პნევმონიის ტოქსიკური ფორმები მიმდინარეობს ნეიროტიქსიკოზით, ჰიპერთერმიით, ფილტვებში მასიური სისხლჩაქცევებით; პერიფერიულ სისხლში – ლეიკოციტოზი ან ლეიკოპენია, ფორმულის მარცხნივ გადახრა.

დიაგნოზი

ემყარება ანამნეზს, კლინიკურ სიმპტომებსა და რენტგენოლოგიური გამოკვლევის მონაცემებს. დიფერენციალური დიაგნოზი ტარდება პნევმოპათიებთან, ფილტვებისა და გულის თანდაყოლილ მანკებთან, ასპირაციასთან.

მკურნალობა

კომპლექსურია და ტარდება დაავადების ფორმის, სიმძიმის, ბავშვის ზოგადი მდგომარეობისა და მისი ინდივიდუალური თავისებურებების გათვალისწინებით. მნიშვნელობა აქვს ბავშვის სწორად მოვლას, პირისა და ცხვირის ღრუდან ლორწოს ამოქაჩვას, მეტეორიზმის პროფილაქტიკას. ანტიბიოტიკები ნაჩვენებია ნებისმიერი პნევმონიის დროს. თუკი დანიშნული პრეპარატების ფონზე დაავადება პროგრესირებს, აუცილებელი ხდება ანტიბიოტიკის შეცვლა. პნევმონიის ნებისმიერი ფორმის დროს აუცილებელია ოქსიგენო – და აეროთერაპია.

პროგნოზი

დროულად ჩატარებული მკურნალობის დროს კეთილსაიმედოა. პროფილაქტიკა ითვალისწინებს ორსულობის პერიოდში დაავადებების თავიდან აცილებას, ასევე ტოქსიკოზების, ასფიქსიისა და ასპირაციის თავიდან აცლებას მშობიარობის დროს. პედიატრიული დაავადებები