ადრენოგენიტალური სინდრომი – (გინეკ.) გენეტიკურად განპირობებული თანდაყოლილი დაავადება. აგს – ის დროს აღინიშნება თირკმლეზედა ჯირკვლის ქერქში 21 – ჰიდროქსილაზის ფერმენტული სისტემის უკმარისობა, რაც იწვევს კორტიზოლის წარმოქმნის უკმარისობას და ადრენოკორტიკოტროფული ჰორმონი (აკტჰ) გამოტყორცნის გაძლიერებას. ეს უკანასკნელი, თავის მხრივ, იწვევს თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის ორმხრივ ჰიპერტროფიას და მათში ჰორმონების, მათ შორის ანდროგენების, სინთეზის გაძლიერებას. მამაკაცის სასქესო ჰორმონების ჭარბი გამომუშავებისა და გამოყოფის შედეგად, მუცლადყოფნის განვითარების პერიოდში, ხდება სასქესო ჰორმონების ვირილიზაცია – კლიტორის გაზრდა და უროგენიტალური სინუსის წარმოქმნა. აგს – თვის დამახასიათებელია სიცოცხლის პირველ ათწლეულში ზრდის დაჩქარება, სასქესო მომწიფების ნაადრევი დაწყება (6 – 7 წელი), მამაკაცის მეორადი სასქესო ორგანოების ნიშნებს გაჩენა, სარძევე ჯირკვლების და მენსტრუალური ციკლის არარსებობა. აგრეთვე ვლინდება აგს – ის სოლტირებული ფორმა, რომლის დროსაც ახალშობილ გოგონებს აღენიშნებათ შეუჩერებელი ღებინება ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევის შედეგად. აგს – ის მკურნალობა (ჰორმონული და ქირურგიული) ტარდება ექიმის მიერ.
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი