ლალი დათეშიძე,
არჩილ შენგელია.
სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი
ველების თეორია – იგი შეიქმნა ემბრიონული ველების საფუძველზე ჩანასახების ნაწილების ინტეგრაციის შესახებ. ჩაილდისა და შპემანის აზრით, ველები ჩანასახის ნაწილებია, რომლებიც არკვევენ (აორგანიზებენ) სხვა უბნების განვითარებას. ვეისის მიერ შემუშავებული ველის თეორია იხილავს ველს, როგორც გარკვეული მიმართულების მქონე ვექტორთა ე.ი.ძალების სისტემას. ა.გ.გურვიჩი ორგანიზმის მთლიანობას ხსნის ბიოლოგიური ველების თეორიით (ბ.პ.ტოკინი, 1966). ნ.კ.კოლცოვის (1934) ველის თეორია კი დაფუძნებულია ორგანიზმის ინტეგრაციის ფიზიკურ – ქიმიურ განხილვაზე: „კვერცხის, როგორც ერთიანი მთლიანის, განვითარება, მიუხედავად მისი დაყოფისა ცალკეულ ბლასტომერებად, ჩანასახოვან ფურცლებად და ორგანოთა ნერგებად იმით არის უზრუნველყოფილი, რომ მისი ძალების ველი ერთიანი რჩება, თანდათან რთულდება და დიფერენცირდება განვითარების მიმდინარეობისას. იცვლება მხოლოდ პოტენციალები ამ ერთიანი ძალის ველის პოლუსებზე, ამასთან, პოლუსების რიცხვი დიფერენცირებასთან დაკავშირებით იზრდება. ძალების ველის პოლუსებზე პოტენციალები შესაძლებელია იყოს ელექტრული, გრავიტაციული, მექანიკური, კაპილარულ – აქტიური, ქიმიური“ (ნ.კ.კოლცოვი, 1936). (ც. გაჩეჩილაძე, ნ. ჩიკვილაძე. ჰისტოლოგიის, ციტოლოგიის და ემბრიოლოგიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი.”თბ.,”ცოდნა”.2000 წ.)
ბმულები: 1.საავტორო ფარმაცევტული სკოლა
2.სამედიცინო ლიტერატურა 3.საპატრიარქოს ქართული უნივერსიტეტი
4.დიეტები 5.ორსულობა და მშობიარობა