ჰიპოკრატე – ძველი ბერძენი ექიმი, ანტიკური მედიცინის რეფორმატორი, მატერიალისტი. ჰიპოკრატეს ნაშრომებში, რომელიც საფუძველი გახდა კლინიკური მედიცინის შემდგომი განვითარებისა, ასახულია წარმოდგენა ორგანიზმის მთლიანობის შესახებ, ავადმყოფისა და მისი მკურნალობისადმი ინდივიდუალური დამოკიდებულება, წარმოდგენა ანამნეზის შესახებ, სწავლება ეტიოლოგიაზე, პროგნოზზე, ტემპერამენტებზე და სხვ. მის სახელს უკავშირდება ექიმის ქცევის, ეთიკისა და მორალის შესახებ წარმოდგენები.
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი