ვოლტარენი რეტარდი

ვოლტარენი რეტარდი

ვოლტარენი რეტარდის ზოგადი ინფორმაცია

ვოლტარენი რეტარდი. Voltaren Retard. არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების – ფენილძმარჟავას წარმოებულების ჯგუფის სამკურნალო საშუალება. აქტიური ნივთიერება –დიკლოფენაკი. Diclofenac. ათქ.კლასიფიკაციის კოდი – M01AB. მწარმოებელი ფირმა – Pharma – GenMed (იტალია).

ვოლტარენი რეტარდის შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა

ვოლტარენი რეტარდი. Voltaren Retard გამოდის 75მგ–იანი პროლონგირებული მოქმედების ტაბლეტის ფორმით. 1 ტაბლეტი შეიცავს ნატრიუმის დიკლოფენაკის 75მგ; დამხმარე ნივთიერებებია: ტაბლეტის ბირთვის შემცველობა – მაგნიუმის სტეარატი, სილიციუმის დიოქსიდი კოლოიდური უწყლო, პოვიდონი, სპირტი ცეტილის, საქაროზა, ტაბლეტის შემოგარსვა – ჰიპრომელოზა, რკინის ოქსიდი წითელი (Е172), პოლისორბატი 80, ტალკი, ტიტანის დიოქსიდი (Е171), მაკროგოლი 8000, საქაროზა.

ვოლტარენ რეტარდის ფასები ქართულ ფარმაცევტულ ბაზარზე

ვოლტარენ რეტარდის ფასები ფარმადეპოში
ვოლტარენ რეტარდის ფასები ავერსში
ვოლტარენ რეტარდის ფასები psp-ში
ვოლტარენ რეტარდის ფასები სხვა აფთიაქებში

ინფორმაცია სხვა პრეპარატების შესახებ, რომლებიც იგივე მოქმედ ნივთიერებებს შეიცავენ, რასაც ვოლტარენი რეტარდი, იხილეთ ქვემოთ, შესაბამის რუბრიკაში.აფთიაქებს დინამიური ინფორმაცია ვოლტარენ რეტარდის ფასების შესახებ შეუძლიათ მოგვაწოდონ  mpifarm@gmail.com

ვოლტარენი რეტარდის აქტიური ნივთიერება   

დიკლოფენაკი. Diclofenac. ქიმიური დასახელება – 2-[(2,6-დიქლორფენილ)ამინო] ბენზოლძმარმჟავა (და ნატრიუმის მარილის სახით). ბრუტო–ფორმულა:C14H11Cl2NO2. დიკლოფენაკს მიაკუთვნებენ აასს – ძმარმჟავას წარმოებულების და მონათესავე ნაერთების ჯგუფს. CAS-კოდი:15307-86-5.

ვოლტარენი რეტარდის სინონიმები

დიკლოფენაკი (DICLOFENAC, AVERSI, საქართველო), დიკლოფენაკი (Diclofenac, Batfarma, საქართველო).

ვოლტარენი რეტარდის გამოყენების ძირითადი მიმართულებებია

  • რევმატიზმი
  • ართრიტი რევმატოიდული
  • სპონდილიტი მაანკილოზებელი
  • ოსტეოართრიტი
  • სპონდილოართრიტი
  • ტკივილის სინდრომი, სხვადასხვა ლოკალიზაციის
  • რევმატიზმი არასახსროვანი
  • ტკივილი პოსტტრავმული
  • ტკივილი პოსტოპერაციული
  • ანთება პოსტტრავმული
  • ანტება პოსტოპერაციული
  • შეშუპება პოსტტრავმული
  • შეშუპება პოსტოპერაციული
  • ტკივილი გინეკოლოგიაში
  • დისმენორეა პირველადი
  • ადნეექსიტი
  • ანთება გინეკოლოგიაში
  • შაკიკი

ვოლტარენი რეტარდის საფირმო აღწერიდან

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა
დიკლოფენაკი – ვოლტარენ®-რეტარდის მოქმედი ნივთიერება, წარმოადგენს არასტეროიდულ ნაერთს გამოხატული ანთების საწინააღმდეგო და სიცხის დამწევი მოქმედებით. ექსპერიმენტის პირობებში დადგენილია დიკლოფენაკის მოქმედების ძირითად მექანიზმი – პროსტაგლანდინების ბიოსინთეზის დათრგუნვა. ანთების, ტკივილის და ციების პათოგენეზში პროსტაგლანდინებს მნიშვნელოვანი როლი გააჩნიათ.
In vitro დიკლოფენაკ ნატრიუმი კონცენტრაციით, რომელიც პაციენტების მკურნალობის შედეგად მიღწეული კონცენტრაციის ექვივალენტურია, არ თრგუნავს პროტეოგლიკანების ხრტილოვან ქსოვილის ბიოსინთეზს.
რევმატიული დაავადებებისას ვოლტარენ®-რეტარდის ანთების საწინააღმდეგო და ანალგეზიური თვისებები უზრუნველყოფენ ტკივილის გამოხატულების (მოსვენებისა და მოძრაობის დროს), დილის შებოჭილობის, სახსრების შეშუპების მნიშვნელოვან შემცირებას და, მაშასადამე, პაციენტის ფუნქციური მდგომარეობის გაუმჯობესებას.
ტრავმით ან ქირურგიული ჩარევით გამოწვეული ანთების არსებობისას, ვოლტარენ®-რეტარდი სწრაფად ამცირებს როგორც სპონტანურ, ასევე მოძრაობის შედეგად გამოწვეულ ტკივილს და ასევე ამცირებს ქსოვილების შეშუპებას და შეშუპებას ქირურგიული ჭრილობის ადგილას. ოპიოიდებთან ერთობლივი გამოყენებისას, ვოლტარენ®-რეტარდი მნიშვნელოვნად ამცირებს ოპიოიდებზე მოთხოვნილებას.
კლინიკური კვლევის შედეგად დადგენილ იქნა, რომ ვოლტარენ®-რეტარდს ასევე გააჩნია ანალგეზიური მოქმედება არატრავმული გენეზის ზომიერად და ძლიერად გამოხატული ტკივილის დროს. ჩატარებული კლინიკური კვლევების შედეგად დადგინდა, რომ ვოლტარენ®-რეტარდი თრგუნავს პირველადი დისმენორეის დროს ტკივილის შეგრძნებას და აქვეითებს სისხლის დანაკარგს.
ფარმაკოკინეტიკა
შარდთან გამოყოფილი დიკლოფენაკის და მისი ჰიდროქსილირებული მეტაბოლიტების ანალიზმა აჩვენა, რომ გამოთავისუფლებული და აბსორბირებული დიკლოფენაკის რაოდენობა იგივეა, რაც დიკლოფენაკ ნატრიუმის ნაწლავში ხსნადი შემოგარსული ტაბლეტების ექვივალენტური დოზის მიღების დროს. მაგრამ დიკლოფენაკის სისტემური ბიოშეღწევადობა (გამოთავისუფლებული ვოლტარენ®-რეტარდიდან), საშუალოდ შეადგენს ამავე დოზით ნაწლავში ხსნადი შემოგარსული ვოლტარენ®-ის ტაბლეტის შესაბამისი მაჩვენებლის 82%-ს. ვოლტარენ®-რეტარდიდან აქტიური ნივთიერების ხანგრძლივი გამოთავისუფლების შედეგად, პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაციები პლაზმაში უფრო მცირეა, ვიდრე ნაწლავში ხსნადი შემოგარსული ტაბლეტების მიღების შემდეგ. მაქსიმალური კონცენტრაცია 0,4მკგ/მლ ან 0,5მკგ/მლ (1,25 ან 1,6მკმოლ/ლ) მიიღწევა საშუალოდ 75მგ ტაბლეტის ან 100 მგ მიღებიდან 4 საათის განმავლობაში. საკვების მიღება კლინიკურად არ მოქმედებს ვოლტარენ®-რეტარდის შეწოვის ხარისხზე და სისტემურ ბიოშეღწევადობაზე, მეორეს მხრივ, საშუალო კონცენტრაცია პლაზმაში 13ნგ/მლ (40ნმოლ/ლ) შეიძლება აღინიშნებოდეს 75გ ვოლტარენ®-რეტარდის მიღებიდან 24 საათის შემდეგ (16 საათი). აბსორბირებული მოქმედი ნივთიერების რაოდენობა დამოკიდებულია პრეპარატის დოზის რაოდენობაზე. ვინაიდან დიკლოფენაკის დაახლოებით ნახევარი მეტაბოლიზდება ღვიძლში „პირველადი გავლის“ შემდეგ („პირველადი გავლის ეფექტი“). პრეპარატის პერორალურად მიღებისას „კონცენტრაცია-დრო“-ს მრუდის ფართობი (AUC) თითქმის 2-ჯერ ნაკლებია, ვიდრე პრეპარატის ექვივალენტური დოზის პარენტერულად შეყვანის შემდეგ. ვოლტარენ®-რეტარდის განმეორებითი დოზის მიღების დროს ფარმაკოკინეტიკური მაჩვენებლები არ იცვლება. თუკი დაცული იქნება პრეპარატის დოზის მიღებებს შორის რეკომენდებული ინტერვალი, ამ შემთხვევაში კუმულაცია არ აღინიშნება. 75გ ვოლტარენ®-რეტარდის დღეღამეში 2-ჯერ მიღებისას შესაბამისი კონცენტრაცია შეადგენს 22ნგ/მლ ან 25ნგ/მლ (70ნმოლ/ლ ან 80 ნმოლ/ლ).
განაწილება
სისხლის შრატის ცილებთან დიკლოფენაკის კავშირი შეადგენს 99,7%, ძირითადად ალბუმინებთან (99,4%). მისი განაწილების მოცულობა შეადგენს 0,12-0,17 ლ/კგ. დიკლოფენაკი აღწევს სინოვიალურ საითხეში, სადაც მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია აღინიშნება 2-4 სთ-ით გვიან, ვიდრე სისხლის პლაზმაში. სინოვიალური სითხიდან ნახევრადგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 3-6 სთ-ს. პლაზმისაგან განსხვავებით, 2 საათის შემდეგ დიკლოფენაკის მაქსიმალური კონცენტრაცია აღინიშნება სინოვიალურ სითხეში. ამავე დროს, მისი მაღალი მაჩვენებელი შენარჩუნებულია 12 საათის განმავლობაში.
ბიოტრანსფორმაცია
დიკლოფენაკის ბიოტრანსფორმაცია ზორციელდება ნაწილობრივ უცვლელი მოლეკულის გლუკორონიზაციით, მაგრამ ძირითადად როგორც ერთჯერადი ასევე მრავალჯერადი ჰიდროქსილირებით და მეტოქსილირებით, რაც ხელს უწყობს რამდენიმე ფენოლური მეტაბოლიტის წარმოქმნას (3’-ჰიდროქსი-, 4’-ჰიდროქსი-, 5’-ჰიდროქსი-, 4’5-ჰიდროქსი – და 3’-ჰიდროქსი-4’-მეტოქსი-დიკლოფენაკი), რომელთა უმრავლესობა გარდაიქმნება გლუკორონიდულ კონიუგატად. ფენოლური მეტაბოლიტებიდან ორი ბიოლოგიურად აქტიურია, თუმცა ამ მხრივ მნიშვნელოვნად ჩამორჩებიან დიკლოფენაკს.
გამოყოფა დიკლოფენაკის საერთო სისტემური კლირენსი შეადგენს 263±56მლ/წთ. ნახევრადგამოყოფის საბოლოო პერიოდის პლაზმაში შეადგენს 1-2 სთ-ს. 4 მეტაბოლიტის, მათ შორის 2 ფარმაკოლოგიურად აქტიური მეტაბოლიტის ნახევრადგამოყოფის პერიოდი არ არის ხანგრძლივი და შეადგენს 1-3 სთ-ს. ერთ-ერთ მეტაბოლიტს, კერძოდ 3’-ჰიდროქსი-4’-მეტოქსი-დიკლოფენაკს გააჩნია ნახევრადგამოყოფის შედარებით ხანგრძლივი პერიოდი, თუმცა ის არ არის აქტიური. მიღებული დოზის დაახლოებით 60% გამოიყოფა შარდით უცვლელი გლუკურონული კონიუგატების, აგრეთვე იმ მეტაბოლიტების სახით, რომელთა უმრავლესობა წარმოადგენს გლუკურონულ კონიუგატებს. უცვლელი სახით გამოიყოფა დიკლოფენაკის 1%-ზე ნაკლები. მიღებული დოზის დარჩენილი ნაწილი გამოიყოფა მეტაბოლიტების სახით ნაღველითა და ფეკალიებით.
ჩვენებები
– რევმატიზმი (რევმატოიდული ართრიტი; მაანკილიზებელი სპონდილიტი; ოსტეოართრიტი, სპონდილოართრიტი, სხვადასხვა ლოკალიზაციის ტკივილის სინდრომი, არასახსროვანი რევმატიზმი);
– პოსტტრავმული და პოსტოპერაციული ტკივილი, ანთებითი პროცესი და შეშუპება;
– ტკივილის და/ან ანთებითი მდგომარეობა გინეკოლოგიაში (მაგალითად, პირველადი დისმენორეა და ადნექსიტი);
ვოლტარენ®-რეტარდი ასევე ეფექტურია შაკიკის დროს.
მიღების წესები და დოზები
მოზრდილებში დოზა შეადგენს 75-150მგ დღეღამეში (75 მგ ვოლტარენ®-რეტარდის 1-2 ტაბლეტი) დაავადების სიმპტომების გამოხატულებიდან გამომდინარე. ხანგრძლივი თერაპიის დროს, როგორც წესი, საკმარისია 75მგ ვოლტარენ®-რეტარდის 1 ტაბლეტის მიღება დღეღამეში. თუ დაავადების სიმპტომები უფრო გამოხატულია ღამის ან დილის საათებში, ვოლტარენ®-რეტარდი უნდა მიიღოთ საღამოს.
ტაბლეტები მიიღება მთლიანად, დაუღეჭავად, სასურველია საკვების მიღების დროს.
გვერდითი მოვლენები
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ
ძალიან ხშირად: გულისრევა, ღებინება, დისპეფსია, მუცლის ტკივილი, მეტეორიზმი, ანორექსია.
ხშირად: გასტრიტი, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენა, სისხლიანი ღებინება, ჰემორაგული დიარეა, მელენა, კუჭ-ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება (სისხლდენით ან პერფორაციით ან მათ გარეშე).
იშვიათად: კოლიტი (მათ შორის ჰემორაგიული კოლიტი ან წყლულოვანი კოლიტის გამწვავება ან კრონის დაავადება), ყაბზობა, სტომატიტი, გლოსიტი, საყლაპავი მილის დაავადებები, პანკრეატიტი. ნერვული სისტემის მხრივ
ძალიან ხშირად: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა.
ხშირად: ძილიანობა, პარესთეზია, მეხსიერების დარღვევა, კრუნჩხვები, შიშის გრძნობა, ტრემორი, ასეპტიური მენინგიტი.
იშვიათად: გემოს დაკარგვა, თავის ტვინის სისხლის მიმოქცევის დარღვევა.
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ
იშვიათად: ტაქიკარდია, გულმკერდის არეში ტკივილი, გულის უკმარისობა, მიოკარდის ინფარქტი, ჰიპერტენზია, ვასკულიტი.
მხედველობის ორგანოების მხრივ
იშვიათად: მხედველობის დარღვევა, მხედველობის დაბინდვა, დიპლოპია.
სმენის ორგანოების მხრივ
ძალიან ხშირად: ვერტიგო.
კანის და კანქვეშა ქსოვილების მხრივ
ძალიან ხშირად: კანზე გამონაყარი. ხშირად: ჭინჭრის გამონაყარი.
იშვიათად: ბუშტუკოვანი სახის გამონაყარი, ეგზემა, სტივენ-ჯონსის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი (ლაიელის სინდრომი), ექსფოლიატური დერმატიტი, თმის ცვენა, ფოტომგრძნობელობის რეაქცია, პურპურა, ალერგიული პურპურა, ქავილი.
თირკმლების და შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ
იშვიათად:თირკმლების მწვავე უკმარისობა, ჰემატურია, პროტეინურია, ნეფროზული სინდრომი, ინტერსტიციული ნეფრიტი, თირკმლის მედულარული ნეკროზი.
ჰეპატობილიარული სისტემის მხრივ
ძალიან ხშირად: სისხლის შრატში ტრანსამინაზას მომატებული დონე. ხშირად: ჰეპატიტი, სიყვითლე, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა.
სისხლძარღვთა და ლიმფური სისტემის მხრივ
იშვიათად: თრომბოციტოპენია, ლეიკოპენია, ანემია (მათ შორის ჰემოლიზური და აპლასტური ანემია), აგრანულოციტოზი.
სასუნთქი სისტემის მხრივ
ხშირად: ბრონქული ასთმა (მათ შორის ქოშინი).
იმუნური სისტემის მხრივ
იშვიათად: დეზორიენტაცია: დეპრესია, უძილობა, კოშმარული სიზმრები, გაღიზიანება, ფსიქოზური დარღვევები.
ზოგადი დარღვევები და გაღიზიანება ინექციის ადგილას
ხშირად: შეშუპება.
უკუჩვენება
– კუჭ-ნაწლავის წყლული;
– პრეპარატის ან მის შემადგენლობაში შემავალი რომელიმე კომპონენტის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა; ორსულობის ბოლო ტრიმესტრი;
– გულის, თირკმლის ან ღვიძლის გამოხატული უკმარისობა;
– სხვა არასტეროიული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების მსგავსად, ვოლტარენ®-რეტარდის გამოყენება რეკომენდებული არ არის ბრონქული ასთმით, ჭინჭრის ციებით, მწვავე რინიტით დაავადებულ პაციენტებში.
გამოყენების თავისებურებანი
პრეპარატით მკურნალობისას შესაძლებელია სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან ან წყლულოვანი დაავადების განვითარება, იშვიათად, გართულებული პერფორაციით. შედარებით სერიოზული სიმპტომები შეიძლება აღენიშნოთ ხანდაზმულ პაციენტებს. ასეთი შემთხვევების დროს პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს. პაციენტებს, რომლებიც ადრე არ იყენებდნენ ვოლტარენ®-რეტარდს, ამ უკანასკნელით ან ანთების საწინააღმდეგო სხვა არასტეროიდული საშუალებებით მკურნალობისას, შესაძლებელია განუვითარდეთ ალერგიული რეაქციები, ანაფილაქსიური და ანაფილაქტოიდური რეაქციების ჩათვლით. თავისი ფარმაკოდინამიკური თვისებების გამო ვოლტარენ®-რეტარდი ისევე, როგორც სხვა არასტეროიდული პრეპარატები, ნიღბავენ ინფექციისთვის დამახასიათებელ სიმპტომებს. პაციენტებმა, რომლებიც იყენებენ პრეპარატს და გააჩნიათ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ ჩივილები, რომლებსაც გააჩნიათ „წყლულოვანი ანამნეზი“, დაავადებულნი არიან წყლულოვანი კოლიტით ან კრონის დაავადებით, დარღვეული აქვთ ღვიძლის ფუნქცია, საჭიროა ჩაიტარონ სამედიცინო გამოკვლევა.
ვოლტარენ®-რეტარდის, ისევე როგორც ანთების საწინააღმდეგო სხვა არასტეროიდული პერპარატების გამოყენებისას შესაძლებელია ღვიძლის ერთი ან რამდენიმე ფერმენტის აქტივობის მომატება. ამიტომ მისი ხანგრძლივი დროით გამოყენებისას საჭიროა ღვიძლის ფუნქციის მაჩვენებლის რეგულარული კონტროლი. იმ შემთხვევაში, თუკი აღინიშნება მაჩვენებლის ცვლილება ან განვითარდება სხვა გვერდითი მოვლენები (მაგალითად, ეოზინოფილია, გამონაყარი და ა.შ.), მისი მიღება დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს. უნდა მივიღოთ მხედველობაში, რომ ვოლტარენის მიღებისას ჰეპატიტი ვითარდება პროდრომალური გამოვლინების გარეშე. ვოლტარენი სიფრთხილით გამოიყენება ღვიძლის პორფირიის მქონე პაციენტებში, ვინაიდან პრეპარატმა შეიძლება გამოიწვიოს პორფირიის შეტევა.
ვინაიდან პროსტაგლანდინები ასრულებენ მნიშვნელოვან როლს თირკმლების სისხლის მიმოქცევის რეგულაციაში, ამიტომ ვოლტარენ®-რეტარდით მკურნალობისას განსაკუთრებული ყურადღება უნდა მიექცეს გულის ან თირკმლების ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებს, ასევე ხანდაზმულ და იმ პირებს, რომლებიც იყენებენ დიურეზულ საშუალებებს, ან რომლებსაც პრე და/ან პოსტოპერაციულ პერიოდში აღენიშნებათ სხვადასხვა ეტიოლოგიის ცირკულაციაში მყოფი პლაზმის მოცულობის შემცირება. ზემოაღნიშნულ შემთხვევებში ვოლტარენ®-რეტარდით მკურნალობისას საჭიროა თირკმლების ფუნქციის რეგულარული კონტროლი. პრეპარატის მიღების შეწყვეტა ჩვეულებრივ იწვევს თირკმლების ფუნქციის აღდგენას საწყის დონემდე. ვოლტარენ®-რეტარდით მკურნალობა, როგორც წესი, საჭიროა მცირე პერიოდის განმავლობაში. მაგრამ თუ ვოლტარენ®-რეტარდი, ისევე როგორც სხვა ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები, ინსტრუქციაში მითითებულ ვადებზე ხანგრძლივად გამოიყენება, მაშინ რეკომენდებულია პერიფერიული სისხლის სურათის კონტროლი.
ვოლტარენ®-რეტარდი, ისევე, როგორც ანთების საწინააღმდეგო სხვა არასტეროიდული პრეპარატები, იწვევს თრომბოციტების აგრეგაციის დროებით ინჰიბირებას, ამიტომ ჰემოსტაზის დარღვევისას პაციენტებში რეკომენდებულია შესაბამისი ლაბორატორიული კონტროლი.
არსებობს მონაცემები, რომ ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატების გამოყენებამ შეიძლება ნეგატიურად იმოქმედოს ქალების ფერტილურობაზე, ამიტომ აღნიშნული ჯგუფის პრეპარატების გამოყენება რეკომენდებული არ არის ქალებისათვის, რომლებიც გეგმავენ ორსულობას ან უნაყოფო ქალებისათვის. ვინაიდან ვოლტარენ®-რეტარდი შეიცავს საქაროზას, მისი დანიშვნა რეკომენდებული არ არის მემკვიდრეობითი გლუკოზა-გალაქტოზას და საქაროზას მალაბსორბციისას. პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ხანდაზმულ პაციენტებში, განსაკუთრებით კი სხეულის დაბალი წონის მქონე პირებში. მათ პრეპარატი ენიშნებათ მინიმალური ეფექტური დოზით.
ორსულობა და ლაქტაცია
ორსულობის I და II ტრიმესტრში ვოლტარენ®-რეტარდი გამოიყენება მინიმალური ეფექტური დოზით მხოლოდ მაშინ, როდესაც დედისათვის სასარგებლო სამკურნალო ეფექტრი ბევრად აღემატება ნაყოფზე უარყოფითი მოქმედების პოტენციურ რისკის. ისევე, როგორც პროსტაგლანდინ-სინთეტაზას სხვა ინჰიბიტორების გამოყენების შემთხვევაში, ვოლტარენ®-რეტარდის გამოყენება არ შეიძლება ორსულობის III ტრიმესტრში (შესაძლებელია საშვილოსნოს შეკუმშვის დათრგუნვა და ნაყოფის არტერიული სადინრის ნაადრევი დახურვა). რადგან ვოლტარენ®-რეტარდის ისევე, როგორც ანთების საწინააღმდეგო სხვა არასტეროიდული პრეპარატების მიღებისას, მოქმედი ნივთიერება აღწევს დედის რძეში, აღნიშნული პრეპარატი ლაქტაციის პერიოდში არ გამოიყენება.
ბავშვები ვოლტარენ®-რეტარდი არ გამოიყენება 18 წლამდე ასაკის ბავშვებში ტაბლეტებში მოქმედი ნივთიერების მაღალი შემცველობის გამო.
განსაკუთრებული მითითებები
გავლენა მანქანის მართვის და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე
პაციენტებისთვის, რომლებსაც ვოლტარენ®-რეტარდის გამოყენებისას აღენიშნებათ თავბრუსხვევა ან სხვა არასასიამოვნო შეგრძნებები ცნს-ის მხრივ, მხედველობის დარღვევების ჩათვლით, არ არის რეკომენდებული ავტომანქანის ან მექანიზმების მართვა.
ჭარბი დოზირება
დიკლოფენაკის ჭარბი დოზირების ტიპიური კლინიკური სურათი არ არსებობს. დიკლოფენაკის ჭარბი დოზირების სიმპტომებია: ღებინება, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენა, დიარეა, თავბრუსხვევა, შუილი ყურებში, კრუნჩხვები. მოწამვლის შემთხვევაში, შესაძლებელია თირკმლების მწვავე უკმარისობა და ღვიძლის დაზიანება.
ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატებით მწვავე მოწამვლის შემთხვევაში, რეკომენდებულია შემანარჩუნებელი და სიმპტომატური მკურნალობა. შემანარჩუნებელი და სიმპტომატური მკურნალობა რეკომენდებულია ისეთი გართულებების დროს, როგორიცაა: ჰიპოტენზია, თირკმლების უკმარისობა, კრუნჩხვითი სინდრომი, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ დარღვევები და სუნთქვის დათრგუნვა. ისეთი სპეციფიური სამკურნალო ღონისძიებები, როგორიცაა ფორსირებული დიურეზი, ჰემოდიალიზი ან ჰემოპერფუზია არ მოიტანს სასურველ შედეგს ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატების გამოდევნის თვალსაზრისით, ვინაიდან აღნიშნული პრეპარატების აქტიური ნივთიერებები სისხლის ცილებთან არის დაკავშირებული და ინტენსიურ მეტაბოლიზმს განიცდის.
სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ვოლტარენ®-რეტარდი სისხლის პლაზმაში ზრდის ლითიუმისა და დიგოქსინის კონცენტრაციას. ვოლტარენ®-რეტარდი, ისევე როგორც ანთების საწინააღმდეგო სხვა არასტეროიდული პრეპარატები, თრგუნავს დიურეტიკების აქტივობას. კალიუმის შემანარჩუნებელი დიურეზული პრეპარატების ერთდროული გამოყენება იწვევს სისხლის შრატში კალიუმის დონის მომატებას (აღნიშნული მაჩვენებელი უნდა სისტემატურად გაკონტროლდეს). ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატების სისტემური გამოყენება ზრდის ვოლტარენ®-რეტარდის არასასურველი მოვლენების წარმოშობის ალბათობას. მიუხედავად იმისა, რომ დადგენილი არ არის ვოლტარენ®-რეტარდის ურთიერთქმედება ანტიკოაგულანტებთან, მაინც არსებობს ცალკეული მონაცემები სისხლდენის მომატების რისკის შესახებ იმ პაციენტებში, რომლებიც ერთდროულად იყენებენ ვოლტარენ®-რეტარდს და ანტიკოაგულანტებს. ამიტომ რეკომენდებულია პაციენტის მდგომარეობის საგულდაგულო კონტროლი. კლინიკურმა კვლევებმა ცხადყო, რომ ვოლტარენ®-რეტარდის და პერორალური ანტიდიაბეტური პრეპარატების ერთდროული გამოყენება შესაძლებელია და არ ცვლის მათ სამკურნალო მოქმედებას. ამავე დროს არსებობს ცალკეული მონაცემები, როგორც ჰიპოგლიკემიის, ასევე ჰიპერგლიკემიის განვითარების შესახებ, რაც ვოლტარენ®-რეტარდის მიღებისას შაქრის შემცველი პრეპარატების დოზის შეცვლას საჭიროებდა. ვოლტარენ®-რეტარდის, ისევე როგორც ანთების საწინააღმდეგო სხვა არასტეროიდული პრეპარატების გამოყენება შესაძლებელია მეთოტრექსატის მიღებიდან ან მიღებამდე 24 საათზე მეტი პერიოდის შემდეგ, ვინაიდან შესაძლებელია სისხლში მეთოტრექსატის კონცენტრაციის მომატება და მისი ტოქსიკური მოქმედების გაძლიერება.
ვოლტარენ®-რეტარდი, ისევე როგორც ანთების საწინააღმდეგო სხვა არასტეროიდული პრეპარატები გავლენას ახდენენ პროსტაგლანდინების სინთეზზე, ამ დროს თირკმლების მიმართ შესაძლებელია ციკლოსპორინების ნეფროტოქსიკურობის გაძლიერება.
არსებობს ცალკეული შემთხვევები კრუნჩხვების განვითარების შესახებ პაციენტებში, რომლებიც ერთდროულად იყენებდნენ ქინოლონის წარმოებულებსა და ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ საშუალებებს.
შენახვის პირობები და ვადები
ინახება არაუმეტეს 30oC ტემპერატურაზე, ტენისგან დაცულ ორიგინალურ შეფუთვაში. შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა 3 წელი.
აფთიაქში გაცემის წესი
გაიცემა რეცეპტით.