ლოდოზი

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ბისოპროლი, ჰიდროქლოროთიაზიდი /bisoprolol, hydrochlorothiazide

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: ჰიპოტენზიური კომბინირებული საშუალება. (ბეტა1 – ადრენობლოკატორი +  დიურეტიკი).

ათქ კოდი: C07BB07

შემადგენლობა
1 ტაბლეტი, გარსით დაფარული, 2,5 მგ + 6,25 მგ
შეიცავს:
ტაბლეტის ბირთვი
აქტიურ ნივთიერებებს:
*ბისოპროლის ფუმარატს (2:1) – 2,5 მგ
ჰიდროქლოროთიაზიდს – 6,25 მგ

დამხმარე ნივთიერებებს: მაგნიუმის სტეარატს; კროსპოვიდონს; სიმინდის სახამებელს; წინასწარ ჟელატინიზირებულ სიმინდის სახამებელს; მიკროკრისტალურ ცელულოზას; ერთჩანაცვლებულ კალციუმის ფოსფატს.
გარსი: პოლისორბატ 80 Vშ, რკინის ოქსიდს ყვითელს, მაკროგოლ 400, ტიტანის დიოქსიდს, ჰიპრომელოზა 29103/3, ჰიპრომელოზა 2910/6.
1 ტაბლეტი, გარსით დაფარული, 5 მგ + 6,25 მგ
შეიცავს:
ტაბლეტის ბირთვი
აქტიურ ნივთიერებებს:
*ბისოპროლის ფუმარატს (2:1) – 5 მგ
ჰიდროქლოროთიაზიდს – 6,25 მგ

დამხმარე ნივთიერებებს: კრემნიუმის დიოქსიდს კოლოიდურს, მაგნიუმის სტეარატს, კროსპოვიდონს; სიმინდის სახამებელს; მიკროკრისტალურ ცელულოზას; ერთჩანაცვლებულ კალციუმის ფოსფატს.
გარსი: პოლისორბატ 80 Vშ, რკინის ოქსიდს ყვითელს, რკინის ოქსიდს  წითელს, მაკროგოლ 400, ტიტანის დიოქსიდს, ჰიპრომელოზა 29103/3, ჰიპრომელოზა 2910/5.
1 ტაბლეტი, გარსით დაფარული, 10 მგ + 6,25 მგ
შეიცავს:
ტაბლეტის ბირთვი
აქტიურ ნივთიერებებს:
*ბისოპროლის ფუმარატს (2:1) – 10 მგ
ჰიდროქლოროთიაზიდს – 6,25 მგ

დამხმარე ნივთიერებებს: კრემნიუმის დიოქსიდს კოლოიდურს, მაგნიუმის სტეარატს, სიმინდის სახამებელს, მიკროკრისტალურ ცელულოზას, ერთჩანაცვლებულ კალციუმის ფოსფატს.
გარსი: პოლისორბატ 80 Vშ, მაკროგოლ 400, ტიტანის დიოქსიდს, ჰიპრომელოზა 29103/3, ჰიპრომელოზა 2910/5.
*ბისოპროლის ფუმარატი (2:1) და ბისოპროლის გემიფურატი არიან სინონიმები.

აღწერა
დოზირება 2,5მგ + 6,25 მგ:
ყვითელი ფერის, მრგვალი ტაბლეტები, ორმხრივამობურცული, დაფარული აპკიანი გარსით, ერთ მხარეს გულის ფორმის გრავირებით, მეორე მხარეს – 2,5.
დოზირება 5მგ + 6,25 მგ:
ვარდისფერი, მრგვალი ტაბლეტები, ორმხრივამობურცული, დაფარული აპკიანი გარსით, ერთ მხარეს გულის ფორმის გრავირებით, მეორე მხარეს – 5.
დოზირება 10მგ + 6,25 მგ:
თეთრი ფერის, მრგვალი ტაბლეტები, ორმხრივამობურცული, დაფარული აპკიანი გარსით, ერთ მხარეს გულის ფორმის გრავირებით, მეორე მხარეს – 10.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა
კლინიკურმა კვლევებმა მოახდინეს მოცემული კომბინაციის ორი აქტიური კომპონენტის ეფექტების პოტენცირების დემონსტრირება. მსუბუქი და ზომიერი ხარისხის არტერიული ჰიპერტენზიის მკურნალობის ეფექტურობა აღინიშნებოდა ყველაზე მცირე დოზირების გამოყენების დროსაც კი – 2,5 მგ + 6,25 მგ.
გვერდითი ეფექტები, როგორც ჰიპოკალიემია (ჰიდროქლოროთიაზიდის გამოყენების დროს) და ბრადიკარდია, ასთენია და თავის ტკივილი (ბისოპროლოლის გამოყენებისას), არიან დოზადამოკიდებული. ამიტომ არასასურველი ეფექტების შესამცირებლად თითოეული მოქმედი კომპონენტის რაოდენობა ლოდოზიში შემცირებულია 2-4-ჯერ.
ბისოპროლოლი არის მაღალ სელექტიური b-ადრენობლოკატორი სიმპათომიმეტური და მემბრანომასტაბილიზირებელი აქტივობის გარეშე. ბისოპროლოლის მოქმედების მექანიზმი არტერიული ჰიპერტენზიის დროს უწინარეს ყოვლისა დაკავშირებულია სისხლის პლაზმაში რენინის დონის და გულის შეკუმშვების სიხშირის შემცირებასთან.
ჰიდროქლოროთიაზიდი წარმოადგენს დიურეტიკს თიაზიდების ჯგუფიდან ანტიჰიპერტენზიული ეფექტით. მისი დიურეტიკული ეფექტი განპირობებულია ნატრიუმის იონების ტრანსპორტის ინჰიბირებით თირკმელების არხებიდან სისხლში, რაც ხელს უწყობს მისი რეაბსორბციის თავიდან აცილებას.

ფარმაკოკინეტიკა
ბისოპროლოლი
სისხლის პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაციის მიღწევის დრო მერყეობს დიაპაზონში 1 –დან 4 საათამდე, სისხლის პლაზმის ცილებთან კავშირი დაახლოებით 30%.
ბისოპროლოლის 40% მეტაბოლიზდება ღვიძლში. მეტაბოლიტები არააქტიურია. სისხლის პლაზმიდან ნახევრად გამოყოფის პერიოდი შეადგენს 11 საათს. ღვიძლის და თირკმელების კლირენსი ექვივალენტურია. შეყვანილი დოზის ნახევარი გამოიყოფა შარდით, როგორც უცვლელი სახით, ასევე მეტაბოლიტების სახით. საერთო კლირენსი შეადგენს 15 ლ/სთ.
ჰიდროქლოროთიაზიდი
ჰიდროქლოროთიაზიდის ბიომისაწვდომობა მერყეობს 60%-დან 80%-მდე. სისხლის პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაციის მიღწევის დრო შეადგენს დაახლოებით 4 საათს (1,5-დან 5 საათამდე). სისხლის პლაზმის ცილებთან კავშირი 40%. ჰიდროქლოროთიაზიდი არ ექვემდებარება მეტაბოლიზმს და თითქმის მთლიანად გამოიყოფა გორგლოვანი ფილტრაციისა და მილაკოვანი სეკრეციის მეშვეობით. ჰიდროქლოროთიაზიდის ნახევრად გამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 8 საათს. თირკმელების და გულის უკმარისობის შემთხვევაში, ხანში შესული ასაკის პაციენტებში ჰიდროქლოროთიაზიდის თირკმელების კლირენსი მცირდება და ნახევრად გამოყოფის პერიოდი იზრდება. ჰიდროქლოროთიაზიდი აღწევს პლაცენტაში და გამოიყოფა დედის რძით.

გამოყენების ჩვენება
მსუბუქი და საშუალო ხარისხის არტერიული ჰიპერტენზია.

უკუჩვენება
•          მომატებული მგრძნობელობა ბისოპროლოლის და პრეპარატის სხვა კომპონენტების მიმართ;
•          მომატებული მგრძნობელობა სულფონამიდების, მათ შორის ჰიდროქლოროთიაზიდის მიმართ;
•          ბრონქიალური ასტმის, ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადების მძიმე ფორმები;
•          გულის ქრონიკული უკმარისობა დეკოპენსაციის სტადიაში, რომელიც არ ექვემდებარება სამკურნალწამლო თერაპიას;
•          კარდიოგენური შოკი;
•          სინუსის კვანძის სისუსტის სინდრომი, მათ შორის სინოატრიალური ბლოკადა;
•          II და III ხარისხის ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა რითმის ხელოვნური მატარებლის გარეშე;
•          გამოხატული ბრადიკარდია (გულის შეკუმშვების სიხშირე წუთში 50 დარტყმაზე ნაკლები);
•          ვარიანტული სტენოკარდია (პრინცმეტალის სტენოკარდია);
•          ფეოქრომოციტომა (ალფა-ადრენობლოკატორების ერთდროულად გამოყენების გარეშე);
•          პერიფერიული სისხლის მიმოქცევის მძიმე ფორმის დარღვევები, მათ შორის რეინოს დაავადება;
•          არტერიული ჰიპოტენზია;
•          ჰიპოკალიემია;
•          ჰიპოვოლემია;
•          თირკმელების ფუნქციის მძიმე დარღვევები;
•          ფლოქტაფენინთან, სულტოპრიდომთან, ანტიარითმიულ საშუალებებთან, ლითიუმთან ერთდროულად მიღება;
•          18 წლამდე ასაკი ( ეფექტურობა და უსაფრთხოება არ არის დადგენილი).

სიფრთხილით: I ხარისხის ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა, ფსორიაზი, გულის იშემიური დაავადება, გულის ქრონიკული უკმარისობა დეკომპენსაციის სტადიაში, ხანდაზმული ასაკი, თირეოტოქსიკოზი, წყალ-ელექტროლიტური დარღვევები (ჰიპონატრიემია, ჰიპოკალიემია, ჰიპერკალციემია), პოდაგრა.

გამოყენება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში
არ არის რეკომენდირებული მოცემული პრეპარატის გამოყენება ორსულობის დროს, რადგანაც ის შეიცავს დიურეტიკს თიაზიდების ჯგუფიდან.

ლაქტაციის პერიოდი
დღესდღეობით არ არის ცნობილი გამოიყოფა თუ არა ბისოპროლოლი დედის რძით. დიურეტიკები თიაზიდების ჯგუფიდან გამოიყოფა დედის რძით და ამიტომ პრეპარატ ლოდოზითი მკურნალობის დროს უკუნაჩვენებია ძუძუთი კვება.

გამოყენების წესი და დოზირება
ლოდოზის მიღება რეკომენდირებულია დილით (საკვების მიღების დროს). ტაბლეტები უნდა გადაიყლაპოს მთლიანად წყლის მცირე რაოდენობის დაყოლებით და დაუღეჭავად.
დოზის ინდივიდუალური შერჩევისათვის ლოდოზი გამოიშვება შემდეგი დოზებით, რომლებიც შეიცავენ:
2,5 მგ ბისოპროლოლს და 6,25 მგ ჰიდროქლოროთიაზიდს;
5 მგ ბისოპროლოლს და 6,25 მგ ჰიდროქლოროთიაზიდს;
10 მგ ბისოპროლოლს და 6,25 მგ ჰიდროქლოროთიაზიდს.
საწყისი დოზა შეესაბამება 1 ტაბლეტს, რომელიც შეიცავს 2,5 მგ ბისოპროლოლს/6,25 მგ ჰიდროქლოროთიაზიდს  1-ჯერ დღეში.
მკურნალობის არასაკმარისი ეფექტურობის შემთხვევაში დოზას ზრდიან 1 ტაბლეტამდე, რომელიც შეიცავს 5 მგ ბისოპროლოლს/6,25 მგ ჰიდროქლოროთიაზიდს 1-ჯერ დღეში. საჭიროების შემთხვევაში შეიძლება დოზის გაზრდა 1 ტაბლეტამდე, რომელიც შეიცავს 10 მგ ბისოპროლოლს/6,25 მგ ჰიდროქლოროთიაზიდს, 1-ჯერ დღეში.
არ არის საჭირო დოზის შეცვლა ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის ან თირკმელების ფუნქციის ზომიერი დარღვევის შემთხვევაში (კრეატინინის კლირენსი მეტია 30 მლ/წმ).

გამოყენება პედიატრიაში
არ არსებობს მონაცემები პრეპარატის გამოყენების შესახებ ბავშვებში, ამიტომ არ არის რეკომენდირებული მისი გამოყენება პედიატრიაში.

გვერდითი მოქმედება
პრეპარატი ჩვეულებრივ კარგად გადაიტანება. გვერდითი ეფექტები აღწერილია 10%-ზე ნაკლებ შემთხვევებში.
მათ მიეკუთვნება: კიდურების გაბუჟების და სიცივის შეგრძნება; ძილის დარღვევა, დეპრესია; გულის რევა, ღებინება, დიარეა, შეკრულობა; ჰიპერტრიგლიცერიდემია და ჰიპერქოლესტერინემია, ჰიპერგლიკემია და გლუკოზურია, ჰიპერურიკაციდემია, წყალ-ელექტროლიტური მდგომარეობის დარღვევა, მეტაბოლური ალკალოზი; კუნთების სისუსტე და კრუნჩხვები; ბრადიკარდია, ატრიოვენტრიკალური გამტარობის დარღვევა, გულის ქრონიკული უკმარისობის მიმდინარეობის გამწვავება, ორთოსტატული ჰიპოტენზია; ბრონქოსპაზმი პაციენტებში ბრონქიალური ასტმით ან ქრონიკული ობსტრუქციული ბრონქო-პულმონული დაავადებებით ანამნეზში; სისხლის პლაზმაში კრეატინინის და შარდოვანას დონის შექცევადი მომატება; ღვიძლის ფერმენტების მომატებული დონეები: ასპარაგინტრანსფერაზა და ალანინტრანსფერაზა, ჰეპატიტი, სიყვითლე; იმპოტენცია; სმენის დარღვევა, ალერგიული რინიტი; საცრემლე ჯირკვლების პროდუქციის დაქვეითება (გასათვალისწინებელია პაციენტებისათვის, რომლებიც იყენებენ კონტაქტურ ლინზებს), მხედველობის დარღვევა; ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია; ბეტა-ადრენობლოკატორებმა შეიძლება გამოიწვიონ ან გაამწვავონ ფსორიაზის მიმდინარეობა ან გამოიწვიონ ფზორიაზის მაგვარი გამონაყარი, ალოცეპია.
ასევე შესაძლებელია: დაღლილობა, დაქანცულობა, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, რაც შეიძლება გაჩნდეს მკურნალობის დასაწყისში და ჩვეულებრივ გაიროს მკურნალობის პირველი ან მეორე კვირის განმავლობაში.

ჭარბი დოზირება
სიმპტომები: არტერიული წნევის გადაჭარბებული დაწევა, ბრადიკარდია. გამოხატული ბრადიკარდიის ან არტერიული წნევის გადაჭარბებული დაწევის შემთხვევაში ინტრავენურად შეყავთ შემდეგი სამკურნალო საშუალებები:
•          ატროპინი, 1-2 მგ;
•          გლუკაგონი 1მგ ნელა ბოლუსურად და შემდეგ, აუცილებლობის შემთხვევაში, ინფუზიის ფორმით 1-10 მგ საათში;
•          შემდეგ, აუცილებლობის შემთხვევაში, შეყავთ ან ეპინეფრინი (ადრენალინი) 15-85 მგ, შეიძლება შეყვანის განმეორება, მისი საერთო რაოდენობა არ უნდა აღემატებოდეს 300მკგ; ან დოპამინი 2,5-10 მკგ/კგ/წთ.
ახალშობილებს დედებისაგან, რომლებსაც უტარდებოდათ მკურნალობა ბეტა-ადრენობლოკატორებით, შეიძლება განუვითარდეთ ჭარბი დოზირების განვითარება, რომელიც გამოიხატება გულის მოქმედების დეკომპენსაციით. უნდა დაინიშნოს:
•          გლუკაგონი 0,3 მგ/კგ გადაანგარიშებით;
•          ახალშობილების დაკვირვება ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში;
•          ეპინეფრინი (ადრენალინი) და დობუტამინი. ჩვეულებრივ იყენებენ მაღალ დოზებს, ხანგრძლივი მკურნალობა ტარდება სპეციალისტის დაკვირვების ქვეშ.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან
პრეპარატი უკუნაჩვენებია ფლოქტაფენინთან, სულტოპრიდთან კომბინაციაში.
პრეპარატი არ არის რეკომენდირებული კომბინაციაში ამიოდარონთან, ლითიუმთან ან საშუალებებთან, რომლებსაც შეუძლიათ არითმიის ინიცირება (ასთემიზოლი, ბეპრიდილი, ერითრომიცინი, გალოფანტრინი, პენტამიდინი, სპარფლოქსაცინი, ტერფენადინი, ვინკამიცინი).
აუცილებელია სიფრთხილის დაცვა პრეპარატის ერთობლივი გამოყენების დროს ბაკლოფენთან, ინჰალაციურ ჰალოგენირებულ ზოგად ანესტეტიკებთან, კალციუმის “ნელი” არხების ბლოკატორებთან (ბეპრიდილთან, დილთიაზემთან, ვერაპამილთან), ანტიარითმიულ საშუალებებთან (პროპაფენონთან, ქინიდინთან, ჰიდროქინიდინთან, დიზოპირამიდთან), ინსულინთან, შარდოვანას პრეპარატებთან, ლიდოკაინთან, იოდის შემცველ კონტრასტულ საშუალებებთან, ანტიქოლინესთერაზულ საშუალებებთან; სალიცატების მაღალ დოზებთან; ჰიპოკალემიის გამომწვევ სამკურნალო საშუალებებთან – ამფოტერიცინთან (ინტრავენური გზით შეყვანის დროს) და მინერალოკორტიკოსტეროიდებთან (სისტემური გამოყენების დროს), ტეტრაკოზაქტიდთან, საფაღარათო საშუალებებთან; გულის გლიკოზიდებთან; ჰიპერკალიემიის გამომწვევ დიურეტიკებთან (ამილორიდთან, კანრენონთან, სპირონოლაქტონთან, ტრიამტერენთან); ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორებთან; მეტფორმინთან.

აუცილებლად გასათვალისწინებელი კომბინაციები
შესაძლებელია ჰიპოტენზიური მოქმედების გაძლიერება ერთობლივი გამოყენების დროს ანტიდეპრესანტებთან იმიპრამინის საფუძველზე (ტრიციკლინებთან), ნეიროლეპტიკებთან; კალციუმის “ნელი“ არხების ბლოკატორებთან დიჰიდროპირიდინული რიგის წარმოებულებთან (ამლოპიდინი, ფელოპიდინი, ლაციდიპინი, ნოფედიპინი, ნიკარდიპინი, ნიმოდიპინი, ნიტრენდიპინი).
ლოდოზის ერთობლივად გამოყენება ტრიციკლურ ანტიდეპრესანტებთან, მათ შორის, მონოამინოქსიდაზის ინჰიბიტორებთან, ასევე ნეიროლეპტიკებთან, არ წარმოადგენს უკუჩვენებას. ამავე დროს, მათი შეხამებული გამოყენება უნდა იქნას გათვალისწინებული, რადგანაც შეიძლება გახდეს საჭირო ჰიპოტენზიური საშუალების დოზირების შემცირება ადიტიური (შემაჯამებელი) ჰიპოტენზიური მოქმედების გამო.
მეფქოლინთან ერთობლივი დანიშვნისას შესაძლებელია ბრადიკარდიის განვითარება.
კალციუმის პრეპარატებთან ერთობლივი დანიშვნისას შესაძლებელია ჰიპერკალციემიის განვითარება.
ციკლოსპორინთან ერთობლივი დანიშვნისას შესაძლებელია სისხლში კრეატინინის დონის მომატება.
შესაძლებელია ლოდოზის ჰიპოტენზიური მოქმედების შესუსტება ერთობლივად დანიშვნისას კორტიკოსტეროიდებთან (სისტემური გამოყენების დროს), არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებთან და ტეტრაკოზაქტიდთან.

განსაკუთრებული მითითებები
ბისოპროლოლთან დაკავშირებული სიფრთხილის ზომები
თერაპიის შეწყვეტა
არ არის რეკომენდირებული მკურნალობის უეცრად შეწყვეტა, განსაკუთრებით პაციენტებში გულის იშემიური დაავადებით. დოზა უნდა შემცირდეს თანდათანობით ორი კვირის განმავლობაში. აუცილებლობის შემთხვევაში საჭიროა ერთდროულად შესაბამისი თერაპიის ჩატარების დაწყება, რომელიც ხელს შეუწყობს სტენოკარდიის შეტევების თავიდან აცილებას.
ბრონქიალური ასტმა და ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადებები
დანიშვნის აუცილებლობის შემთხვევაში, მკურნალობა უნდა დაიწყოს მინიმალური საწყისი დოზიდან. თერაპიის დაწყების წინ რეკომენდირებულია ფუნქციონალური სუნთქვითი ტესტების ჩატარება. თერაპიის დროს ბრონქოსპაზმის განვითარების შემთხვევაში უნდა დაინიშნოს ბეტა-ადრენომიმეტიკი.
გულის ქრონიკული უკმარისობა
ინიშნება სიფრთხილით და ექიმის კონტროლის ქვეშ მინიმალურ დოზებში.
ბრადიკარდია
თუ გულის შეკუმშვის სიხშირე მცირდება 50-55 ნაკლებ დარტყაზე/წთ სიმშვიდის მდგომარეობაში და პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ ბრადიკარდიასთან დაკავშირებული სიმპტომები, საჭიროა პრეპარატის დოზის შემცირება.
I ხარისხის ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა
ბეტა-ადრენობლოკატორების უარყოფითი დრომოტროპული მოქმედების გათვალისწინებით, საჭიროა მათი სიფრთხილით დანიშვნა პაციენტებისათვის I ხარისხის ატრიოვენტრიკულური ბლოკადით.
პერიფერიული სისხლის მიმოქცევის დარღვევები
პერიფერიული სისხლის მიმოქცევის დარღვევის (რეინოს დაავადება) მქონე პაციენტებში ბეტა-ადრენობლოკატორებმა შეიძლება გამოიწვიონ დაავადების მიმდინარეობის გამწვავება.
ფეოქრომოციტომა
არ არის რეკომენდირებული ლოდოზის დანიშვნა პაციენტებისათვის ფეოქრომოციტოზით მანამდე, სანამ არ ჩატარდება მკურნალობა ალფა-ადრენობლოკატორებით. აუცილებელია არტერიული წნევის კონტროლი.
ხანში შესული პაციენტები
მკურნალობა უნდა დაიწყოს პრეპარატის მცირე დოზიდან, საჭიროა პაციენტის მდგომარეობის საგულდაგულო კონტროლი.
შაქრიანი დიაბეტი
ლოდოზის მიმღები პაციენტები უნდა იქნან გაფრთხილებულნი ჰიპოგლიკემიის გაჩენის შესაძლებლობის და სისხლში გლუკოზის დონის რეგულარული კონტროლის აუცილებლობის შესახებ. ბისოპროლოლმა შეიძლება შენიღბოს ჰიპოგლიკემიის ნიშნები.
ჰიპოგლიკემიის ნიშნები: ტაქიკარდია, გულის ფრიალი და ოფლიანობა.
ფსორიაზი
ბეტა-ადრენობლოკატორებით თერაპიამ შეიძლება გაამწვავოს ფსორიაზის მიმდინარეობა. ბისოპროლოლი ინიშნება მხოლოდ აუცილებლობის შემთხვევაში.
ალერგიული რეაქციები
პაციენტებში, რომლებსაც ანამნეზში აღენიშნებოდათ ანაფილაქტური რეაქციები, მათი გაჩენის მიზეზის მიუხედავად, განსაკუთრებით ფლოქტაფენინის მიღებისას, ან მადესენსიბილიზებელი თერაპიის ჩატარებისას, ბეტა-ადრენობლოკატორებით მკურნალობამ შეიძლება გაამწვავოს ამ რეაქციების გაჩენა და გამოიწვიოს რეზისტენტულობის განვითარება ეპინეფრინით (ადრენალინით) მკურნალობის მიმართ ჩვეულებრივ დოზებში.
სპორტსმენები
სპორტსმენები უნდა იქნან ინფორმირებული იმის შესახებ, რომ ეს სამკურნალო საშუალება შეიცავს აქტიურ ნივთიერებას, რომელსაც შეუძლია დადებითი შედეგის მიცემა დოპინგ-ტესტების ჩატარების დროს.
ჰიდროქლოროთიაზიდთან დაკავშირებული სიფრთხილის ზომები
ნატრიუმის დონე სისხლში
თერაპიის დაწყებამდე და შემდგომში საჭიროა სისხლში ნატრიუმის დონის რეგულარული კონტროლი.
მკურნალობის დასაწყისში ნატრიუმის დონის შემცირება შეიძლება მიმდინარეობდეს უსიმპტომოდ, ამიტომ საჭიროა რეგულარული კონტროლი, განსაკუთრებულ ყურადღებას მოითხოვენ მაღალი რისკის მქონე პაციენტები, მაგალითად, ღრმად მოხუცებული პაციენტები, პაციენტები ღვიძლის ციროზით.
კალიუმის დონე სისხლში
აუცილებელია სისხლში კალიუმის დონის კონტროლი მაღალი რისკის ჯგუფის პაციენტებში, მაგალითად, ხანში შესულ პაციენტებში, პაციენტებში, რომლებიც ღებულობენ თიაზიდებს და თიაზიდების მსგავს დიურეტიკებს, ასევე პაციენტებში ციროზით, თანმხლები შეშუპებით, ასციტით, პაციენტებში კორონარული არტერიების დაავადებებით ან გულის უკმარისობით, გაზრდილი Qთ ინტერვალით.
ჰიპოკალიემია ზრდის არითმიების განვითარების, გულის გლიკოზიდების ტოქსიკურობის რისკს.
სისხლში კალიუმის დონის პირველი განსაზღვრა უნდა ჩატარდეს ლოდოზითი თერაპიის პირველი კვირის განმავლობაში.
კალციუმი სისხლში
თიაზიდურ დიურეტიკებს შეუძლიათ შეამცირონ შარდით კალციუმის გამოყოფა, რაც იწვევს უმნიშვნელო და დროებით ჰიპერკალციემიას. დროებითი ჰიპერკალციემია შეიძლება იყოს დაკავშირებული არა დიაგნოსტიცირებულ ჰიპერპარათირეოზთან. პარაფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის გამოკვლევის წინ თიაზიდებით მკურნალობა  უნდა შეწყდეს.
გლუკოზა სისხლში
აუცილებელია სისხლში გლუკოზის დონის კონტროლი პაციენტებში შაქრიანი დიაბეტით, განსაკუთრებით ჰიპოკალიემიის შემთხვევაში.
შარდის მჟავა
პაციენტებში ჰიპერურიკემიით მომატებულია პოდაგრის შეტევების განვითარების რისკი: პრეპარატის დოზა უნდა შეირჩეს ინდივიდუალურად.
თირკმელების ფუნქცია
თიაზიდური დიურეტიკები ეფექტურები არიან თირკმელების ნორმალური ფუნქციის დროს (კრეატინინის კლირენსი 25 მგ/მლ ნაკლები ან 220 მკმოლი/ლ). ხანში შესულ პაციენტებში კრეატინინის დონე შეიძლება გამოითვალოს ასაკის, სხეულის მასის და პაციენტის სქესის გათვალისწინებით კოკროფტის განტოლებით. მაგალითად:
CI=(140-ასაკი)X სხეულის მასა/0,814 X სისხლის კრეატინინი
სადაც: ასაკი (წელი)
სხეული მასა (კგ)
კრეატინინი (მიკრომოლი/ლ)
გამოთვლის მოცემული ფორმულა გამოიყენება მამრობითი სქესის პაციენტებისათვის.
ქალებისათვის მიღებული შედეგი უნდა გამრავლდეს 0,85-ზე.
ჰიპოვოლემია (სითხის და ნატრიუმის დაკარგვა), რომელიც ჩნდება დიურეტიკული საშუალებების გამოყენების შედეგად თერაპიის დასაწყისში, იწვევს გორგლოვანი ფილტრაციის შემცირებას, რაც თავის მხრიდან იწვევს სისხლში კრეატინინის და შარდოვანას დონის მომატებას პაციენტებში თირკმელების ნორმალური ფუნქციით.
თირკმელების ფუნქციის დროებითი დარღვევა მიმდინარეობს შედეგების გარეშეE პაციენტებში თირკმელების ნორმალური ფუნქციით. პაციენტებში თიკმელების დარღვეული ფუნქციით შესაძლებელია არსებული დარღვევების გაძლიერება.
პრეპარატის სხვა ჰიპოტენზიურ საშუალებასთან დანიშვნის შემთხვევაში, რეკომენდირებულია დოზის შემცირება მკურნალობის დასაწყისში.

ზეგავლენა ავტომობილის მართვის და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე 
სიფრთხილით გამოიყენება ავტომობილის მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის დროს თავბრუსხვევის განვითარების შესაძლებლობასთან დაკავშირებით.

შენახვის პირობები
ინახება 18-25ºC ტემპერატურაზე და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა
3 წელი. ნუ გამოიყენებთ შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

მწარმოებელი კომპანია და ქვეყანა: MERCK SANTE, საფრანგეთი

გამოშვების ფორმა: 10მგ+6.25მგ შემოგარსული ტაბლეტი №30, 2.5მგ+6.25მგ შემოგარსული ტაბლეტი №30, 5მგ+6.25მგ შემოგარსული ტაბლეტი №30

გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)

გაფრთხილება