ატროქსი

ატროქსი – ლიპიდური ცვლის მაკორეგირებელი საშუალება

ატროქსის შემადგენლობა

1 ტაბ
ატორვასტატინი. . . . . . . . . 10 მგ
დამხმარე ნივთიერებები:
მიკროკრისტალური ცელულოზა, კალციუმის ნახშირმჟავას მარილი, ლაქტოზას მონოჰიდრატი, ნატრიუმის კროსკარმელოზა, ჰიდროქსიპროპილცელულოზა, პოლისორბატი 80, მაგნიუმის სტეარატი, ჰიპრომელოზა, ჰიდროქსიპროპილცელულოზა, ტალკი, ტიტანის დიოქსიდი, მაკროგოლი 6000.

1 ტაბ.
ატორვასტატინი. . . . . . . . . 20მგ
დამხმარე ნივთიერებები:
მიკროკრისტალური ცელულოზა, კალციუმის ნახშირმჟავას მარილი, ლაქტოზას მონოჰიდრატი, ნატრიუმის კროსკარმელოზა, ჰიდროქსიპროპილცელულოზა, პოლისორბატი 80, მაგნიუმის სტეარატი, ჰიპრომელოზა, ჰიდროქსიპროპილცელულოზა, ტალკი, ტიტანის დიოქსიდი, მაკროგოლი 6000.
ატროქსის ჩვენებები
ჰიპერქოლესტერინემია
ატროქსი გამოიყენება საერთო ქოლესტერინის, LDL ქოლესტერინის, B აპოლიპოპროტეინისა და ტრიგლიცერიდების მომატებული კონცენტრაციების შემცირების მიზნით, იმ შემთხვევაში, თუ სხვა მეთოდები (დიეტის შეცვლა, ფიზიკური ვარჯიშები, წონის დაკლება)
სასურველ შედეგებს ვერ გვაძლევენ:;
– პირველადი ჰიპერქოლესტერინემიით (II ტიპი ფრედრიქსონის კლასიფიკაციის მიხედვით);
– კომბინირებული ჰიპერლიპიდემიით (შერეული) (II და IIბ ტიპების შესაბამისიი ფრედრიქსონის კლასიფიკაციის მიხედვით);
– ჰეტეროზიგოტული ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემიით.
ატორვასტატინი ნაჩვენებია ასევე პაციენტებში ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემიის ჰომოზიგოტური ფორმით, დამხმარე მკურნალობის სახით სხვა ჰიპოლიპიდემიური თერაპიის დროს (როგორიცაა LDL-ქოლესტერინის აფერეზი) ან იმ შემთხვევაში, თუ ეს თერაპიული მეთოდები ხელმისაწვდომი არ არის.
გულ-სისხლძარღვოვანი დაავადებების პროფილაქტიკა
გლულ-სისხლძარღვოვანი დაავადებების პროფილაქტიკა იმ შემთხვევებში, როდესაც გულ-სისხძარღვოვანი სისტემის მხრიდან პირველ ნიშნების გამოვლენის ალბათობა შეფასებულია, როგორც მაღალი, სხვა ზომებთან ერთად, რომლებიც ამცირებენ სხვა რისკ ფაქტორებს.
ატროქსის მიღების წესები და დოზები
პრეპარატი ატროქსი მიიღება მხოლოდ ექიმის რეკომენდაციების შესაბამისად. ეჭვის შემთხვევაში საჭიროა ექიმთან ან ფარმაცევთან განმეორებითი კონსულტაცია.
რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 10 მგ-ს დრეში ერთხელ. დოზის მოდიფიცირებას ექიმის ატარებს ინდივიდუალურად LDL-ქოლესტერინის ფრაქციის კონცენტრაციის საწყისი სიდიდეების საფუძველზე, დაგეგმილთან შედარებით, მკურნალობაზე პაციენტის საპასუხო რეაქციის გათვალისწინებით. ექიმმა სეიძლება ჩაატაროს 4-კვირიანი ან უფრო დიდი ინტერვალებით. მაქსიმალური დოზა არის 80 მგ დღეში. პაციენტმა წამალი უნდა მიიღოს ერთჯერადი დოზით, დღის ნებისმიერ მონაკვეთში, თუმცა ყოველთვის ერთ დროს. წამლის მიღება შეიძლება ჭამის შემდეგ ან უზმოზე.
პირველადი ჰიპერქოლესტერინემია და შერეული ჰიპერლიპიდემია
რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 10 მგ-ს დღეში. დღიური დოზა შეიძლება 10 მგ-დან 80 მგ-მდე მერყეობდეს. ეფექტურობა აღინიშნება 2 კვირის განმავლობაში, ხოლო მაქსიმალური რეაქცია, ჩვეულებრივ მიიღწევა 4 კვირის განმავლობაში და ნარჩუნდება ხანგრძლივი მკურნალობისას. პაციენტებში გულის სტაბილური იშემიური დაავადებით და პაციენტებში იშემიური ინციდენტების გამოვლენის მომატებული რისკით, მკურნალობის მიზანია მივაღწიოთ შემდეგ მაჩვენებლებს LDL- C < 2.6 მმოლ/ლ (LDL – C < 100 მგ/დლ) და საერთო ქოლესტერინი < 5.16 მმოლ/ლ ( < 200 მგ/დლ).
* თანახმად Executive Summary of the third Report of the National Cholesterol Education Program [CEP] Export Panel of Detection, valuation and treatment of High Blood Cholesterol in Adults [Adult Treatment Panel III] – JAVA 2001; 285; 2486-2497.
ჰეტეროზიგოტული ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემია:
საწყისი დოზა შეადგენს 10 მგ-ს დრეში და საჭიროების შემთხვევაში შეიძლება გაიზარდოს. თUმცა არა უფრო ხშირად, ვიდრე ყოველ 4 კვირაში დღეში 40 მგ დოზამდე. შემდეგ, ეფექტურობის არარსებობისას, დოზა შეიძლება გაიზარდოს მაქსიმალურ დოზამდე – 80 მგ დღეში ან გამოვიყენოთ 40 მგ დოზას კომბინაციაში პრეპარატებთან, რომლებიც აკავშირებენმ კუჭის მჟავეებს.
ჰომოზიგოტური ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემია
ატროქსის დოზა პაციენტებში ოჯახური ჰიპოქოლესტერინემიის ჰომოზიგოტური ფორმით შეადგენს 10 – 80 მგ-ს დრეში. პრეპარატი ატროქსი ასეთ პაციენტებში აუცილებლად უნდა დაინიშნოს დამხმარე მკურნალობის სახით ჰიპოლიპიდემიური თერაპიის სხვა მეთოდების დროს (მაგ. LDL-ქოლესტერინის აფერეზი), ან მაშინ როდესაც ასეთი მეთოდები არ არის ხელმისაწვდომი.
გულ-სისხლძარღვოვანი დაავადებების პროფილაქტიკა
პირველადი პროფილაქტიკის შესწავლისას, ატორვასტატინის დანიშNული დოზა შეადგენდა 10 მგ-ს დღეში. აქტუალური რეკომენდაციების შესაფერისი LDL-C კონცენტრაციების მისაღებად, შესაძლებელია წამლის უფრო დიდი დოზების გამოყენება.
ატროქსის პრეპარატ ატროქსის გამოყენება ბავშვებში
აღნიშნული პრეპარატის დანიშვნას აკეთებს მხოლოდ ექიმი სპეციალისტ.ი გამოცდილება ამ ასკაობრივი ჯგუფისათვის შემოიფარგლება პაციენტების საკმაოდ მცირე კონტიგენტით (4-17 წლის ასაკის) მძიმე დისლიპიდემიით, როგორიცაა ჰომოზიგოტური ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემია. რეკომენდებული საწყისი დოზა ამ პოპულაციაში – 10 მგ დღეში. დოზა შეიძლება გაიზარდოს დღეში 80 მგ-მდე საპასუხო რეაქციისა და პრეპარატის ამტანობის მიხედვით. ამ ჯგუფში გამოყენების უსაფრთხოების მონაცემები შეფასებული არ არის.
პრეპარატ ატროქსის გამოყენება ხანდაზმულებში
70 წელზე ზემოთ ასაკის პირებში რეკომენდებული დოზების გამოყენების უსაფრთხოება და ეფქეტურობა ისეთივეა, რაც საერთო პოპულაციაში. დოზირება შეცვლას არ საჭიროებს.
ატროქსის გამოყენება პაციენტებში თირკმლის და/ან ღვიძლის ფუნქციის დარღვევებით
პაციენტები თირკმლის დარღვეული ფუნქციით
თირკმლის უკმარისობა ზეგავლენას არ ახდენს არ ატორვასტატინის კონცენტრაციაზე პლაზმაში, არც მის ეფქეტურობაზე, ამიტომ დოზის კორექციის საჭიროება არ არის.
პაციენტები ღვიძლის დარღვეული ფუნქციით
პაციენტებში ღვიძლის საშუალო და მძიმე დარღვევებით ატორვასტატინის ეფექტურობას არ იცვლება, თუმცა საგრძნობლად მატულობს პრეპარატის მიმართ მგრძნობელობა. Cmax –ის მაჩვენებელი მატულობს დაახლოებით 16-ჯერ, ხოლო AUC(0-24) მნიშვნელობა დაახლოებით 11-ჯერ. საჭიროა კლინიკური სურათისა და ლაბორატორიული მაჩვენებლების კონტროლი და საჭიროების შემთხვევაში წამლის დოზის შემცირება ან მისი მოხსნა.
ეს ასევე ეხება პაციენტებს, რომლებიც ერთდროულად მკურნალობენ ფიბრინული მჟავას წარმოებულებითა და სხვა პრეპარატებით (მოცემულია პუნქტში 4.5 ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან), რომლებიც ზრდიან ატორვასტატინის კონცენტრაციას სისხლში. პრეპარატ ატროქსის დოზის გადამეტება
უნდა განაგრძოთ წამლის მიღება რეკომენდებული დოზით ჩვეულ დროს.
ნუ მიირებთ პრეპარატის ორმაგ დოზას გამოტოვებული დოზის ასანაზღაურებლად.
პრეპარატ ატროქსის მიღების შეწყვეტა
წამლი მიღებასთან დაკავშირებული ეჭვის არსებობისას, უნდა მიმართოთ ექიმს ან ფარმაცევტს.
ატროქსის გვერდითი მოვლენები
სხვა წამლების მსგავსადმ ატროქსის იწვევს გვერდით მოვლენებს, თუმცა არა ყოველთვის.
იმ შემთხვევაში, თუ რომელიმე გვერდითი მოვლენა გაძლიერდა ან გამოვლინდა ისეთი გვერდითი მოვლენები, რომლებიც არ არიან მოცემული აღნიშნულ ინსტრუქციაში, აუცილებლად უნდა აცნობოთ ექიმს ან ფარმაცევტს ამის შესახებ.
გვერდითი მოვლენების შეფასება ეყრდნობა ქვემოთ მოცემულ სიხშირის კრიტერიუმებს:

ძალიან ხშირად: ვლინდება უფრო ხშირად, ვიდრე 10 პაციენტიდან 1-ში
ხშირად ვლინდება 100 პაციენტიდან 1-დან 10-მდე პაციენტში
არც ისე ხშირი: ვლინდება 1000 პაციენტიდან 1-დან 10-მდე პაციენტში
იშვიათად: ვლინდება 10000 პაციენტიდან 1-დან 10-მდე პაციენტში
ძალიან იშვიათად: ვლინდება უფრო იშვიათად მ ვიდრე 10 000 პაციენტიდან 1-ში.

ატორვასტატინი ზოგადად კარგად აიტანება, ხოლო გამოვლენილი გვერდით მოვლენებს აქვთ რბილი და გარდამავალი ხასიათი.
კლინიკურ კვლევებში გვერდითი მოვლენების გამო, რომლებსაც ატორვასტატინს მიაწერენ, გამორიცხული იყო პაციენტების 2%-ზე ნაკლები.
ყველაზე ხშირი გვერდითი მოვლენა (1% ან მეტი), კლინიკური კვლევების დროს იყო
– ფსიქიკური დარღვევები, უძილობა;
– ნერვული სისტემის მხრივ დარღვევები, უძილობა;
– კუჭ-ნაწლავის მხრივ დარღვევები; ტკივილი მუცელში, დისპეფსია, გულისრევა, შებერილობა, შეკრულობა, ფაღარათი;
– კანისა და კანქვეშა ცხიმოვანი უჯრედისის მხრივ დარღვევები: კუნთების ტკივილები;
– ზოგადი დარღვევები: სისუსტე.
– კლინიკური კვლევების მონაცემებზე და ბაზარზე წამლის ჩაშვების დიდ გამოცდილებაზე დაყრდნობით, ქვემოთ მოცემულია ატორვასტატინის გვერდითი მოვლენების პროფილე.

ორგანოთა სისტემები

გამოვლენა

გვერდითი მოვლენა

მეტაბოლიზმისა და კვების დარღვევა

არც ისე ხშირად

სიტოფობია, წონაში მომატება

ძალიან იშვიათად

ჰიპოგლიკემია, ჰიპერგლიკემია

კუჭ-ნაწლავის დარღევები

ხშირად

მუცლის ტკივილი, დისპეფსია, გულისრევა, შებერილობა, შეკრულობა, ფაღარათი

არც ისე ხშირად

ღებინება

იშვიათად

კუჭ-ქვეშა ჯირკვლის ანთება

სისხლისა და ლიმფური სისტემების მხრივ დარღვევები

არც ისე ხშირად

თრომბოციტოპენია

იმუნოლოგიური სისტემის დარღვევები

ხშირად

ალერგიული რეაქციები

ძალიან იშვიათად

ანაფილაქსია

ფსიქიკური დარღვევები

ხშირად

უძილობა

არც ისე ხშირად

ამნესია

ნერვული სისტემის მხრივ დარღვევები

ხშირად

თავის ტკივილი, თავბრუ. ჰიპერესტეზიები

არც ისე ხშირად

პარესთეზიები, მეხსიერების დარღვევა

ძალიან იშვიათად

პერიფრული ნეიროპათია

სმენის დარღვევები

არც ისე ხშირად

ხმაური ყურებში

ძალიან იშვიათად

სმენის დაკარგვა

ღვიძლისა და სანაღვლე გზების დარღვევები

იშვიათად

ჰეპატიტი, ქოლესტაზური სიყვითლე

ძალიან იშვიათად

ღვიძლის უკმარისობა

კანისა და კანქვეშა-ცხიმოვანი უჯრედისის მხრივ დარღვევები

ხშირად

გამონაყარი, ქავილი

არც ისე ხშირად

გამელოტება, ჭინჭრის ციება

ძალიან იშვიათად

სისხლძარღვოვანი შეშუპება, ბულოზური გამონაყარი (მათ შორის მრავალფორმული ერითემა, სტივენს-ჯონსონისა და ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზის სინდრომები)

ჩონჩიხ კუნთების და შემართებელი ქსოვილის მხრივ დარღვევები

ხშირად

კუნტების ტკივილი, სახსრების ტკივილი

არც ისე ხშირად

კუნთოვანი სპაზმები, მიოპათია

იშვიათად

მიოზიტები, რაბდომიოლიზი

ძალიან იშვიათად

მყესების გახევა

შარდსასქესო სისტემისა და გულმკერდის მხრივ დარღვევები

არც ისე ხშირად

იმპოტენცია

ძალიან იშვიათად

გინეკომასტია

ზოგადი დარღვევების და დარღვევები შეყვანილ ადგილას

ხშირად

სისუსტე, ტკივილი გულმკერდში, ანგინა

არც ისე ხშირად

ცუდი შეგრძნება, წონაში მომატება

იშვიათად

პერიფერული შეშუპებები

დიაგნოსტიკური გამოკვლევები:
HMG-CoA რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორების მსგავსად, ატორვასტატინის გამოყენების აღნიშნებოდა ტრანსამინაზების კონცენტრაციის მომატება შრატში. ეს ცვლილებები იყო, როგორ წესი, უმნიშვნელოდ გამოხატული, გარდამავალი და არ საჭიროებდნენ მკურნალობის შეწყვეტას. შრატში ტრანსამინაზების აქტივობის საგრძნობი მომატება (> ნორმაზე > 3-ჯერ მეტი) აღინიშნებოდა პაციენტების 0.8%. ეს არ იყო დამოკიდებულია წამლის დოზაზე და შექცევადი იყო ყველა პაციენტში.
შრატში კრეატინინ კინაზას (CK) აქტვობის მომატება (ნორმაზე > 3 -ჯერ) რეგისტრირებული იყო პაციენტების 2.5%-ში. ეს შედეგები მსგავსია შედეგებია, რომლებიც მირებულია კლინიკურ კვლევებში HMG-CoA რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორებისათვის.
CK აქტივობის მომატება (ნორმის ზედა ძრვარის > 10ჯერ მომატება) აღინიშნებოდა პაციენტების 0.4%-ში. მხოლოდ პაციენტების 0.1%-ში ამ ჯგუფიდან აღინიშნებოდა კუნთების ტკივილი, კუნთების მომატებული მგრძნობელობა ან სისუსტე.

ატროქსის უკუჩვენება
• თუ პაციენტს აღენიშნება ჰიპერმგრძობელობა (სენსიბილიზაცია) ატორვასტატინის ან სხვა რომელიმე შემადგენელი ნაწილის მიმართ;
• პაციენტებში ღვიძლის დაავადებით აქტიურ ფორმაში ან არა გამოვლენილი ეტიოლოგიით, სისხლის პლაზმაში ამინოტრანსფერაზას მომატებული აქტივობის დროს, რომელიც 3-ჯერ აღემატება ნორმალური სიდიდის ზედა ზღვარს;
• პაციენტებში კუნთების დაავადებებით, რომლებიც ვლინდებიან მათი სისუსტითა და ტკივილით;
• ორსულ ქალებსა და ძუძუთი კვების პერიოდში;
• რეპროდუქციული ასაკის ქალებში, რომლებიც არ იყენებენ ეფექტურ ჩასახვის საწინააღმდეგო საშუალებებს.
დავიცვათ სიფრთხილე ატროქსის გამოყენების დროს:
• თუ პაციენტს აღენიშნება ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის რაიმე ნიშნები. ასეთ პაციენტებში მკურნალობის დაწყების წინ საჭიროა ჩატარდეს ღვიძლის ფუნქციის საკონტროლო გამოკვლევა, ამინოტრანსფერაზების მომატებული აქტივობის შემთხვევაში საჭიროა ღვიძლის ენზიმების (AlAT, AspAT) აქტივობის კონტროლი, დარღვევების გაქრობამდე. მათი აქტივობის შენარჩუნებული მომატების შემთხვევაში (ნორმის ზედა ზღვარზე 3-ჯერ უფრო დიდი) აუცილებელია დოზის შემცირება ან პრეპარატ ატროქსის მოხსნა.
• საჭიროა სიფრთხილის დაცვა ატორვასტატინისგამოყენებისას პაციენტებში, რომლებიც ღებულობენ ალკოჰოლს ჭარბი რაოდენობით ან პაციენტებში ღვიძლის დაავადებებით წარსულში ან ამჟამად;
• იმ შემთხვევაში, თუ პაციენტს აღენიშნება ჩონჩხის კუნთების პათოლოგია. ატროქსმა, მსგავსად სხვა წამლებისა ამ ჯგუფიდან, იშვიათ შემთხვევებში შეიძლება ზეგავლენა იქონიოს ჩონჩხის მუსკულატურაზე და გამოიწვიოს კუნთების ტკივილი, კუნტების ანტება და კუნტების დაზიანება (მიოპათია), რასაც მოჰყვება გარდიგარდმო-ზოლიანი კუნტების დაშლა (რაბდომიოლიზი), სიცოცხლისათვის პოტენციურად სახიფათო მდგომარეობა. ის ხასიატდება კერატინ-კინაზას აქტივობის საგრძობი მომათებით (ნორმაზე > 10-ჯერ დიდი), კუნთის ცილის (მიოგლობინის) გამოვლენით სისხლსა (მიოგლობინემია) და შარდში (მიოგლობინურია), რაც იწვევს თირკმლის უკმარისობას. თკივილების, ჰიპერმგრძნობელობისა და კუნთებში ძალის შესუსტების გამოვლენისას, სასწრაფოდ აუცილებელია ექიმთან დაკავშირება.
• პრეპარატ ატროქსის მიღება უნდა შეწყდეს, თუ აღინიშნება კერატინ-კინაზას აქტივობის მნიშვნელოვანი მომატება (ნორმაზე 10-ჯერ უფრო მეტი) ან რაბდიმიოლიზის დიაგნოსტირებისას ან მასზე ეჭვის დროს.
• სტატინების ჯგუფის სხვა წამლების მსგავსად, ატორვასტატინით მკურნალობის პროცესში რეგისტრირდებოდა რაბდომიოლიზის გამოვლენის შემთხვევებში (თირკმლის მეორადი მწვავე უკმარისობის გამოვლენასთან ერთად მიოგლობუნურიამდეც კი). რაბდომიოლიზის განვითარების რისკი მატულობს, ატორვასტატინის გამოყენებით ისეთ პრეპარატებთან ერთად, როგორბიცაა ციკლოსპორინი, ერითრომიცინი, ფიბრინის მჟავას წარმოებულები ან აივ პროტეაზას ინჰიბიტორები.

ატროქსის ორსულობა და ლაქტაცია
ორსულობა
წამლის მიღების წინ აუცილებელია ექიმთან ან ფარმაცევტთან კონსულტაცია. ორსულობის დროს ატროქსის მიღება უკუნაჩვენებია.
რპროდუქციული ასაკის ქალებმა უნდა მიიღონ ეფექტური ჩასახვის საწინააღმდეგო საშუალებები.
ძუძუთი კვება:
წამლის მიღების წინ აუცილებელია ექიმთან ან ფარმაცევტთან კონსულტაცია.
პრეპარატი ატროქსი არ გამოიყენება მეძუძურ დედებში.

ატროქსის განსაკუთრებული მითითებები
მნიშვნელოვანი ინფორმაცია პრეპარატ ატროქსის ზოგიერთ კომპონენტის შესახებ
პრეპარატი ატროქსი შეიცავს ლაქტოზას. თუ პაციენტს ადრე გამოუვლინდა ზოგიერთი შაქრის აუტანლობა, აუცილებელია წამლის მიღების წინ ექიმთან კონსულტაცია.
სატრანსპორტო საშუალებების მართვა და მექანიზმებთან მუშაობა
პრეპარატ ატროქსის მავნე ზეგავლენა ავტომობილის მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე გამოვლენილი არ არის.

ატროქსის ჭარბი დოზირება
ნუ მიიღებთ მკურნალი ექიმის მიერ რეკომენდებულ დოზაზე უფრო მაღალ დოზას. რეკომენდებულზე უფრო მაღალი დოზის მიღების შემთხვევაში, აუცილებლად სასწრაფოდ უნდა მიმართოთ ექიმს ან ფარმაცევტს.
აუცილებელია ღვიძლის ფუნქციის და შრატში CK აქტივობის კვლევების შედეგების მონიტორინგი. მოქმედი ნივთიერება მნიშვნელოვნად უკავშირდება პლაზმის ცილებთან და ამიტომ ჰემოდიალიზი ზეგავლენას არ ახდენს ორგანიზმიდან ატორვასტატინის გამოყოფის დაჩქარებაზე. ატორვასტატინის ჭარბი დოზირებისას სპეციფიკური მკურნალობა არ არსებობს. საჭიროების შემთხვევაში ექიმი ატარებს სიმპტომატურ მკურნალობას ან ინარჩუნებს სასიცოცხლო ფუნქციებს.

ატროქსის სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
აუცილებლად უნდა აცნობოთ ექიმს, ბოლო დროს მიღებული ყველა წამლის შესახებ, ურეცეპტოდ გაცემული წამლების ჩათვლით. მიოპათიის გამოვლენის რისკი, სტატინების ჯგუფის წამლების მიღებისას მატულობს ციკლოსპორინებით, ფიბრინის მჟავას წარმოებულებით, ერითრომიცინთან ერთად მაკროლიდური ანტიბიოტიკებით, აზოლის ჯგუფის სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატებით ან ნიაცინით ერთდროული მკურნალობისას. პრეპარატ ატროქსთან ერთად ზემოთ აღნიშნული წამლების ერთდროული გამოყენებისას ასევე არსებობს მომატებული რისკი.
ფენაზონი (ანტიპირინი): ატორვასტატინისა და ფენაონის მრავალჯერადი დოზები ერთდროულ მიღებას გააჩნია უმნიშვნელო ან გაურკვეველი ზეგავლენა ფენზონის ფარმაკოკინეტიკაზე (ფენაონის კლირენსზე ზგევლენის არარსებობა, თუმცა 4-ჰიდროქსიფენაზონის კლირენსი გაიზარდა 20%-ით, ხოლო ნორფენაზონისა 8%-ით).
ციტოქრომ P450 3A4 ინჰიბიტორები: ატორვასტატინი მეტაბოლიზდება ციტოქრომ P450 3A4-ით. ამიტომ შეიძლება გამოვლინდეს ურთიერთქმედების რეაქციები ატორვასტატინისა და ციტოქრომ P450 3A4 –ის ინჰიბიტორების (მაგ. ციკლოსპორინი, მაკროლიდური ანტიბიოტიკები, მათ ერითრომიცინი და კლარიტრომიცინი, აზოლის ჯგუფის სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატები – იტრაკონაზოლი და ასევე აივ პროტეზას ინჰიბიტორები) ერთდროული მიღებისას. ამ საშუალებების ერთდროულმა მიღება შეიძLება გამოიწვიოს პლაზმაში ატორვასტატინის კონცენტრაციის მომატება. ამიტომ საჭიროა განსაკუთრებული სიფრთხილის დაცვა ატორვასტატინით მკურნალობისას ასეთ პრეპარატებთან კომბინაციაში (იხ. ასევე პუნქტი 4.4 სიფრთხილის სპეციალური ზომები და გამოყენებასთან დაკავშირებული სიფრთხილის საშუალებები). კლინიკურ კვლევებში, როდესაც ატორვასტატინი გამოიყენებოდა ანტიჰიპერტონულ საშუალებებთან (ACE ინჰიბიტორები, ბეტა-ბლოკატორები, კალციუმის არხების ანტაგონისტები და შარდმდენები) ან ანტიდიაბეტურ საშუალებებთან ერთად რაიმე მნიშვნელოვანი კლინიკური რეაქცია არ აღინიშნებოდა.
ციტოქრომ P450 3A4 ინდუქტორები: ციტოქრომ P450 3A4 ინდუქტორების ზეგავლენა (მაგ. რიფამპიცინი ან ფენიტოინი) პრეარატ ატროქსზე უცნობია. ამ იზოენზიმის სხვა სუბსტრატებთან შესაძლო ურთიერთქმედება, თუნდაც უცნობი, გასათვალისწინებელია ვიწრო თერაპიული ინდექსის მქონე სხვა პრეპარატების გამოყენებისას, მაგალითად, II კლასის ანტიარითმიული პრეპარატების, გამოყენებისას, როგორიცაა ამიოდარონი.
გლიკოპროტეინის ინჰიბიტორები: ატორვასტატინი და მისი მეტაბოლიტები არის გლიკოპროტეინის სუბსტრატები. გლიკოპროტეინის ინჰიბიტორებს (მაგ. ციკლოსპორიონს) შეუძლია გაზარდოს ატორვასტატინის ბიოამთვისებლობა, და ამით გაზარდოს დოზაზე დამოკიდებული ისეთი ვგერდითი მოვლენების განვითარების რისკი, როგორიცაა მიოპათია.
გემფიბროზილი/ ფი

___________________

პრეპარატები>>>