პარათირეოიდული ოსტეოდისტროფია
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი პარათირეოიდული ოსტეოდისტროფია – (ლათ. Parathyreoideus ფარისებრახლო ჯირკვლის; ბერძ. Osteon ძვალი + dys – მოშლა + trophe კვება; სინ.: რეკლინჰაუზენის დაავადება) ჩონჩხის დაავადება, რომელიც გამოწვეულია ჰიპერპარათირეოზით – პარათირეოიდული ჯირკვლების ჰიპერფუნქციით. დაავადებას განაპირობებს ორგანიზმში მინერალური, ძირითადად ფოსფორ – კალციუმისა და კოლაგენური ცვლის დარღვევები, სისხლში პარატჰორმონის ჭარბი რაოდენობით გამოყოფის გამო,