პოლიგლანდულური უკმარისობა
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი პოლიგლანდულური უკმარისობა – (ბერძ. Poly მრავალი + ლათ. Glandula ჯირკვალი) კლინიკური სინდრომი, რომელიც განპირობებულია ჰიპოთალამურ – ჰიპოფიზური მიდამოს ინფექციური, ტოქსიკური და სხვა დაზიანებების შედეგად, ჰიპოფიზის მიერ ტროპული ჰორმონების წარმოქმნის დაქვეითებით ან სრული არარსებობით. სინდრომი ხასიათდება ჰიპოთირეოზით, ჰიპოკორტიციზმით და ჰიპოგონადიზმით, ზრდის ჰორმონისა და პროლაქტინის სეკრეციის დაქვეითებით; ხშირად პოლიგლანდულარული