ოსტეოიდ – ოსტეომა
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ოსტეოიდ – ოსტეომა – 1. (ბერძ. Osteon ძვალი +eidos სახე; სინ.: ოსტეოიდური ოსტეომა) ოსტეოგენური ბუნების კეთილთვისებიანი სიმსივნე, რომელიც ხასიათდება ოსტეოიდის წარმოქმნით მის ცენტრალურ ნაწილებში და ოსტეოსკლეროზის ზონის არსებობით მიმდებარე ძვლოვან ქსოვილში. ხშირია მამაკაცებში, 5 – დან 25 წლის ასაკამდე. სიმსივნე ჩვეულებრივ ლოკალიზდება გრძელ ლულისებრ ძვლებში, უპირატესად ბარძაყის