Tag Archives: პოეზია

ქალის ფერომონები მურმან ლებანიძესთან

ქალის ფერომონები მურმან ლებანიძესთან მარეკები შლიდნენ ბანაკს, ქარი ჩამიჩუმით ქროდა, ვიწექ რომელიღაც ბალახს უცბად – ქალის სუნი ჰქონდა.თითქოს ურო დამკრეს თავში, თითქოს პაპაჩემი ცხონდა -ათას სურნელოვან შვავში ბალახს ქალის სუნი ჰქონდა. სუნი ჰქონდა არა დალის, ლალის, – ცისფრის ანუ თეთრის, – სუნი – საზოგადოდ ქალის,  სუნი –  საზოგადოდ მდედრის… ღმერთო! ღმერთო! მე სულ ველი სიკვდილს – შენ მაცოცხლო

Read More