ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ოქრონოზი – 1. (ochronosis; ბერძ. Ochros ყვითელი + nosos დაავადება) ხრტილოვანი ქსოვილის, იოგების, მყესების, ფასციების, ტვინის მაგარი გარსისა და სხვა შემაერთებელქსოვილოვანი წარმონაქმნების დაზიანება, რომელიც ხასიათდება მათი პათოლოგიური პიგმენტაციით, ტკივილის სინდრომითა და ალკაპტონურიით. ხშირია მამაკაცებში 30 – 50 წლის ასაკში. განასხვავებენ ენდოგენურ ოქრონოზს (თანდაყოლილი, მემკვიდრეობითი და ალკაპტონური) და
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ორმონდის დაავადება – (J. K. Ormond; ამერიკ. უროლოგი; სინ.: რეტროპერიტონული ფიბროზი) მეზენქიმოპათიის – არასპეციფიკური ფიბროსკლეროზული პროცესის თავისებური სახე, რომელიც ვითარდება უჯრედისის შემაერთებელქსოვილოვან სივრცეებში. ორმონდის დაავადების დროს ხდება შარდსაწვეთის თანდათანობითი გაჭყლეტა და მისი გადანაცვლება ხერხემლისაკენ, რაც იწვევს ჰიდრონეფროზულ ტრანსფორმაციას. ზეწოლა ქვედა ღრუ ვენაზე, მუცლის აორტაზე და მის მსხვილ