ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი სპოროტრიქოზი – (sporotrichosis; სინ.: ბერმან – გუჟეროს დაავადება, სპოროტრიქოზული ლიქენი) ქრონიკული ღრმა მიკოზი, რომელიც აზიანებს კანს, კანქვეშა უჯრედისს, ლორწოვან გარსებს, ლიმფურ კვანძებს, იშვიათად შინაგან ორგანოებსა და ძვლებს. ინფექციის წყაროა ნიადაგი, ზოგიერთი მცენარე. ინფექციის შეჭრის გზაა დაზიანებული კანი, სასუნთქი გზების ლორწოვანი გარსი. ინკუბაციური პერიოდი შეადგენს 8 – 30
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ნაღვლის ბუშტის წყალმანკი – (ქირურგ.) ვითარდება ბუშტის სადინრის სრული დახშობის შედეგად (ჩვეულებრივ ქოლეცისტიტის შეტევის შემდეგ). ნაღვლის ბუშტში არსებული ნაღველი იცვლება წარმოქმნილი ანთებითი ექსუდატის ზეგავლენით და გარდაიქმნება ლორწოვან – წყლიან სითხედ. ნაღვლის ბუშტი იჭიმება, ხდება მისი კედლების განლევა (იმ დონეზე, რომ ხდებიან გამჭვირვალე). თუმცა აღნიშნული ნიშნები გვხვდება ნაღვლის