ტიკლიდი – TICLID

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): ტიკლოპიდინი/TICLOPIDINE

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანტიაგრეგანტული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 ც.
1 ტაბ.
ტიკლოპიდინის ჰიდროქლორიდი………..   250 მგ
დამხმარე ნივთიერებები:
მიკროკრისტალური ცელულოზა, პოლივიდონ-შემავსებელი K30 – 7.80 მგ, უწყლო ლიმონმჟავა – 3.90 მგ, სტეარინის მჟავა – 0.975 მგ, თეთრი ოპადრი -10 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ტიკლიდი წარმოადგენს თრომბოციტების აგრეგაციის ინჰიბიტორს. იგი იწვევს თრომბოციტების აგრეგაციის პროცესის დოზადამოკიდებულ დათრგუნვას და ზრდის სისხლდენის დროს. პრეპარატი უფრო ძლიერი აქტივობით ხასიათდება in vivo, ვიდრე in vitro. თუმცა, არ არსებობს მონაცემები სისხლმიმოქცევის სისტემაში პრეპარატის აქტიური მეტაბოლიტების არსებობის შესახებ.
ტიკლიდი თრომბოციტების აგრეგაციის პროცესზე მოქმედებს ადენოზინდიფოსფატ-დამოკიდებული ფიბრინოგენის თრომბოციტების მემბრანასთან შეკავშირების ინჰიბირების გზით. ასპირინისაგან განსხვავებით, იგი არ იწვევს ფერმენტ ციკლოოქსიგენაზას ბლოკირებას. ტიკლიდით მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ ავადმყოფთა უმრავლეს ნაწილს სისხლდენის დრო და თრომბოციტების ფუნქციური მდგომარეობა ნარმალურ მაჩვენებლებს უბრუნდება ერთი კვირის განმავლობაში.
თრომბოციტების აგრეგაციის ინჰიბირების პროცესი ვითარდება 2 დღის განმავლობაში პრეპარატის 250 მგ საწყისი დოზით მიღებისას 2-ჯერ დღეში. მაქსიმალური ეფექტი ვლინდება მკურნალობის მე-5-8 დღეს.
სამკურნალო დოზებში ტიკლიდი თრგუნავს ადენოზინდიფოსფატით ინდუცირებულ თრმბოციტების აგრეგაციის პროცესს 50-70%-ით, ხოლო შედარებით დაბალ დოზებში იგი ნაკლებად აქვეითებს თრომბოციტების აგრეგაციას.

ფარმაკოკინეტიკა:
ტიკლიდის ერთჯერადი დოზით პერორალურად მიღებისას აღინიშნება მისი სწრაფი აბსორბცია კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლის პლაზმაში. მაქსიმალურ კონცენტრაციას იგი აღწევს მიღებიდან 2 სთ-ის შემდეგ, რაც ადასტურებს პრეპარატის პრაქტიკულად სრულ აბსორბციას. ტიკლიდის ბიოშეღწევადობა ძლიერდება მისი ჭამის შემდეგ მიღების დროს.
პლაზმაში პრეპარატის სტაბილური მაჩვენებლები აღინიშნება მისი 7-10 დღის მიღების შემდეგ დოზით 250 მგ 2-ჯერ დღეში. ტიკლიდისს ნახევაგარმოყოფის საშუალო პერიოდი მისი სტაბილური მაჩვენებლების დროს შეადგენს დაახლოებით 30-50 სთ-ს, თუმცა, თრომბოციტების აგრეგაციის დათრგუნვის ხარისხი არ არის დამოკიდებული პლაზმაში პრეპარატის კონცენტრაციის მაჩვენებლებზე.
ტიკლიდი მეტაბოლიზდება ღვიძლში ერთი აქტიური მეტაბოლიტის წარმოქმნით.
რადიაქტიური იზოტოპით ნიშანდებული პრეპარატის პერორალურად მიღების დროს, მისი დოზის 50-60% აღმოჩენილი იქნა შარდში, ხოლო მისი კვალი – განავალში.

ჩვენებები:
თრომბოემბოლური ან იშემიური ინსულტი, მცირე ინსულტის იშემიური ხასიათის შექცევადი ნევროლოგიური ცვლილებები, ან თავის ტვინში სისხლმიმოქცევის მოშლის გარდამავალი იშემიური ფორმა, გარდამავალი მონოკულარული სიბრმავის ჩათვლით. ხშირი იშემიური შეტევების პროფილაქტიკისათვის;
ქვედა კიდურების არტერიების ქრონიკული მაობლიტირებელი დაავადებები (ხანგამოშვებითი კოჭლობა, შარკოს სინდრომი).
ექსტრაკორპორული ფაქტორებით გამოწვეული თრომბოციტების ფუნქციის დარღვევის პროფილაქტიკა და კორექცია;
ექსტრაკორპორული სისხლმიმოქცევით მიმდინარე ქირურგიული ოპერაციები;
ქრონიკული ჰემოდიალიზი.

მიღების წესი და დოზირება:
მოზრდილებს ჩვეულებრივად ენიშნებათ დოზით 250 მგ (2 ტაბ.) დღეში ჭამის შემდეგ.
! ბავშვებში პრეპარატის გამოყენება ნებადართული არ არის.
ხანდაზმულ პაციენტებში ტიკლიდის ფარმაკოკინეტიკის ცვლილების მიუხედავად, პრეპარატის ფარმაკოლოგიური და სამკურნალო აქტივობა მისი 500 მგ-იანი დოზით მიღებისას დღეში ასაკთან მიმართებაში უცვლელია.

გვერდითი მოვლენები:
ჰემატოლოგიური სურათის მხრივ: ნეიტროპენია, აგრანულოციტოზი, თრომბოციტოპენია, ლეიკოპენია, პანციტოპენია.
მკურნალობის პროცესში ვითარდება ჰემორაგიული გართულებები, ძირითადად ჰემატომები ან სისხლჩაქცევები და ცხვირიდან სისხლდენა, ადგილი აქვს აგრეთვე პრე- და პოსტოპერაციულ სისხლდენას.
კუჭნაწლავის ტრაქტის მხრივ: დიარეა, ღებინება. აღნიშნული მოვლენები ქრება 1-2 კვირის შემდეგ პრეპარატით მკურნალობის შეწყვეტის გარეშე. იშვიათ შემთხვევებში ადგილი აქვს ძლიერი ფაღარათით მიმდინარე კოლიტს (ლიმფოციტური კოლიტის ჩათვლით).
დერმატოლოგიური რეაქციების მხრივ: ქავილით მიმდინარე ურტიკარია და მაკულოზურ-პაპულოზური გამონაყარი. იშვიათად – პოლიმორფული ერითემა და სტივენს-ჯონსონის სინდრომი.
ღვიძლის სურათის მხრივ: ჰეპატიტი (ციტოლიზური და ქოლესტაზური).
იმუნოლოგიური რეაქციების მხრივ: ალერგიული რეაქციები, ანაფილაქსია, კვინკეს შეშუპება, ართრალგია, ვასკულიტი, წითელი მგლურა, პნევმონია.

უკუჩვენებები:
* ჰემორაგიული დიათეზი;
* სისხლდენის მიმართ მიდრეკილების მქონე ორგანული დაზიანებები (კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების აქტიური ფაზა, ან ჰემორაგიული ცერებროვასკულური ინსულტის მწვავე პერიოდი);
* სისხლდენის დროის  გახანგრძლივებით მიმდინარე სისხლის დაავადებები;
* ტიკლიდის მიმართ მომატებული ალერგიული რეაქცია ანამნეზში;
* ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია ან აგრანულოციტოზი ანამნეზში.

ორსულობა და ლაქტაცია:
! პრეპარატის უსაფრთხოება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში არ არის დადგენილი, რის გამოც აბსოლუტური ჩვენების გარდა, მისი მიღება ამ დროს არ არის რეკომენდებული.

განსაკუთრებული მითითებები:
კლინიკური კონტროლი
◄ პრეპარატის გვერდითი ეფექტების კლინიკური სიმპტომების გამოვლენის შემთხვევაში ყველა ავადმყოფს, განსაკუთრებით მკურნალობის პირველი სამი თვის განმავლობაში, უტარდება სისტემატური კონტროლი.
◄ ავადმყოფი ინფორმირებული უნდა იყოს ნეიტროპენიით (ტემპერატურის მომატება, ყელის ტკივილი), თრომბოციტოპენიით და/ან ანომალური ჰემოსტაზით (ხანგრძლივი ან უჩვეულო სისხლდენები, სისხლჩაქცევები, პურპურა, მუქი განავალი), სიყვითლით (მუქი შეფერილობის შარდის ჩათვლით, ღია ფერის განავლით) გამოწვეული ნიშნებისა და სიმპტომების შესახებ.
◄ ზემოთაღწერილი რომელიმე სიმპტომის გამოვლენის შემთხვევაში საჭიროა მკურნალობის შეყვეტა. მკურნალობის განახლების შესახებ გადაწყვეტილების მიღება ხდება კლინიკური და ლაბორატორიული დაკვირვების შესაბამისად.
კლინიკური დიაგნოზი: თრომბოციტოპენიური აკროანგიოთრომბოზი, რომლისთვისაც დამახასიათებელია თრომბოციტოპენია, ჰემოლიზური ანემია, ნევროლოგიური სიმპტომები, თირკმელების დისფუნქცია და მაღალი ტემპერატურა. აღნიშნული მოვლენები იწყება მოულოდნელად, ხშირად მკურნალობის დაწყებიდან პირველი 8 კვირის განმავლობაში.
◄ სასწრაფო ქირურგიული ოპერაციის შემთხვევაში სისხლდენის თავიდან აცილების მიზნით იყენებენ 0.5-1.0 მგ/კგ მეთილპრედნიზოლონის ინექციას ვენაში., 0.2-0.4 მგ/კგ დესმოპრესინს, თრომბოციტების მასის ტრანსფუზიას.
◄ ვინაიდან ტიკლიდი ძირითადად ღვიძლში მეტაბოლიზდება, პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით ენიშნებათ ავადმყოფებს ღვიძლის დარღვეული ფუნქციით.
◄ ჰეპატიტის ან სიყვითლის განვითარების შემთხვევაში საჭიროა პრეპარატით მკურნალობა შეწყდეს.
ლაბორატორიული მაჩვენებლების ცვლილებები
ჰემატოლოგიური: ნეიტროპენია და იშვიათად – პანციტოპენია, აგრეთვე თრომოციტოპენიის ცალკეული შემთხვევები, ან გამონაკლის შემთხვევებში – ტიკლიდის მიღებასთან დაკავშირებული ჰემოლიზური ანემია.
ღვიძლი: ტიკლიდით მკურნალობისას ხშირად ადგილი აქვს ღვიძლის ფერმენტების – ტუტე ფოსფატაზას და ტრანსამინაზების მაჩვენებლების მომატებას (ნორმალურ მაჩვენებლებთან შედარებით 2-ჯერ).
ტიკლიდით მკურნალობა იწვევს ბილირუბინის რაოდენობის მნიშვნელოვან მომატებას.
ქოლესტერინი: ტიკლიდით ხანგრძლივი მკურნალობის დროს ადგილი აქვს შრატში ქოლესტერინისა და ტრიგლიცერიდების რაოდენობის მომატებას. მაღალი სიმკვრივის, დაბალი სიმკვრივის და ძალიან დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების (HDL-C, LDL-C, VLDL-C) და ტრიგლიცერიდების მაჩვენებლები შრატში შესაძლებელია გაიზარდოს 8-10%-ით მკურნალობიდან 1-4 კვირის შემდეგ. მკურნალობის გაგრძელებისას აღნიშნული მაჩვენებლების შემდგომი მომატება არ აღინიშნება. თანაფარდობა ლიპოპროტეინის ფრაქციებს შორის (განსაკუთრებით მაღალი სიმკვრივის – HDL და დაბალი სიმკვრივის – LDL) უცვლელი რჩება. დადგენილია, რომ აღნიშნული ეფექტი დამოკიდებული არ არის ასაკზე, სქესზე, ალკოჰოლის მიღებაზე ან შაქრიან დიაბეტზე და გავლენას არ ახდენს გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დაავადების მიმდინარეობაზე.
სიფრთხილე: მკურნალობის პირველი სამი თვის განმავლობაში საჭიროა პერიფერიული სისხლის სურათის სისტემატური კონტროლი.
◄ პაციენტებმა ანგინის, ცხელების, პირის ღრუს ლორწოვანი გარსის წყლულოვანი დაზიანების შემთხვევაში საჭიროა სასწრაფოდ მიმართონ მკურნალ ექიმს.
◄ გეგმიური ქირურგიული ოპერაციის ჩატარების წინ, საჭიროა მკურნალობის შეწყვეტა ოპერაციამდე ერთი კვირით ადრე, ჰემორაგიული გართულებების თავიდან აცილების მიზნით.

ჭარბი დოზირება:
დოზის გადაჭარბების დროს ადგილი აქვს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ მძიმე დარღვევებს. ამ დროს რეკომენდებულია კუჭის ამორეცხვა და სიმპტომური მკურნალობის ჩატარება (ჩვენებების მიხედვით).

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
– ტიკლიდის კომბინაციით ჰეპარინთან, ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ პრეპარატებთან, სალიცილის მჟავას წარმოებულებთან, პირდაპირი და არაპირდაპირი მოქმედების ანტიკოაგულანტებთან იზრდება სისხლდენის განვითარების რისკი.
– თეოფილინთან ერთად ტიკლიდის დანიშნვით იზრდება თეოფილინის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში.
– დიგოქსინთან პრეპარატის კომბინაციის დროს მცირდება დიგოქსინის კონცენტრაცია პლაზმაში (დაახლოებით 15%-ით).
– ფენობარბიტალის ხანგრძლივი გამოყენება გავლენას არ ახდენს ტიკლიდის თრომბოციტების აგრეგაციის მაინჰიბირებელ ზემოქმედებაზე.
– პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება ფენიტოინთან კომბინაციაში, ამ დროს მიზანშეწონილი ფენიტოინის კონცენტრაციის განსაზღვრა სისხლში.
– ტიკლიდისა და ციკლოსპორინის კომბინაციის დროს საჭიროა ციკლოსპორინის რაოდენობის მაჩვენებლის კონტროლი, რადგან იშვიათად ადგილი აქვს სისხლში ციკლოსპორინის კონცენტრაციის დაქვეითებას.
– ტიკლიდის უარყოფითი ზემოქმედება ავტოტრანსპორტის მართვის უნარზე და იმ პირებში, რომელთა სამუშაოც მოითხოვს ყურადღების მაქსიმალურ კონცენტრაციას გამოვლენილი არ არის.

შენახვის პირობები:
პრეპარატი ინახება  არა უმეტეს 250C ტემპერატურაზე, მშრალ, ნესტისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

მწარმოებელი: SANOFI AVENTIS

გაფრთხილება