ცხვირ-ხახის ფიბრომა
ცხვირ-ხახის ფიბრომა (epipharyngeal fibroma) – ცხვირ-ხახის განსაკუთრებულად ხშირი სიმსივნე. ჰისტოლოგიურად მიეკუთვნება კეთილთვისებიან ახალწარმონაქმნებს, თუმცა ზრდისადმი მათი მიდრეკილებისას, რასაც თან ახლავს გარემომცველი ქსოვილების დესტრუქცია, მათ შორის ძვლოვანის, ასევე ხშირი, ზოგჯერ სიცოცხლისათვის საშიში სისხლდენების გამო ამ სიმსივნეებს განიხილავენ როგორც ავთვისებიანებს. ფიბრომის საწყის ადგილს წარმოადგენს ცხვირ-ხახის თაღი და ხახის უკანა კედელი; ზრდა მიმართულია ხახის, ცხვირისა და დანამატი წიაღების ღრუში, თვალბუდეში, იშვიათად ქალას ღრუში. სიმსივნე წარმოიქმნება, როგორც წესი, ბიჭებში 10 – 13 წლის ასაკში. 24 – 25 წლის შემდეგ სიმსივნის ზრდა წყდება და იგი ექვემდებარება უკუგანვითარებას.
ცხვირ-ხახის ფიბრომა – სიმპტომები, მიმდინარეობა. ცხვირის ცალმხრივი დაცობა, 5-6 თვის შემდეგ ცხვირით სუნთქვა მთლიანად წყდება ორივე მხარეზე, ვლინდება დახურული დუდღუნაობა. შესაძლოა განვითარდეს მკვეთრი ანემია, როგორც შედეგი განმეორებითი სისხლდენებისა. გავრცელებული სიმსივნის დროს, მისი ზრდის მიმართულების მიხედვით, შესაძლოა წარმოიქმნას ეგზოფთალმი, მაგარი და რბილი სასის გამობერვა, გარეთა ცხვირის დეფორმაცია და სხვა ნიშნები. სიმსივნის ზრდა ქალას ღრუში საფრთხეს უქმნის ავადმყოფის სიცოცხლეს.
ცხვირ-ხახის ფიბრომა – დიაგნოზის დაზუსტება ხდება წინა და უკანა რინოსკოპიით, ცხვირ-ხახის პალპაციით. პროცესის გავრცელებას აზუსტებენ რენტგენოლოგიური მეთოდით, ტომოგრაფიით. დიფერენციალური დიაგნოზი ტარდება ადენოიდებთან და ავთვისებიან სიმსივნეებთან; მათგან განსხვავებით ცხვირ-ხახის ფიბრომის დროს არ ვითარდება მეტასტაზები და დაწყლულებები.
ლიტერატურა, წყაროები, გაფრთხილება
- გაფრთხილება
- დათეშიძე ლალი, შენგელია არჩილ, შენგელია ვასილ. “ქართული სამედიცინო ენციკლოპედია”. თბილისი, 2005. “ტექინფორმის” დეპონენტი N: 1247. თეიმურაზ ჩიგოგიძის რედაქციით.
- დათეშიძე ლალი, შენგელია არჩილ, შენგელია ვასილ; “ქართული სამედიცინო ენციკლოპედია”. მეორე დეპო-გამოცემა. ჟურნალი “ექსპერიმენტული და კლინიკური მედიცინა”. N: 28. 2006. დეპონენტი პროფესორ თეიმურაზ ჩიგოგიძის საერთო რედაქციით.
.