კლიონი

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): მეტრონიდაზოლი/metronidazole

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანტიპროტოზოული და ანტიბაქტერიული საშუალებები, იმიდაზოლის წარმოებულები

ათქ კოდი: J01XD01.

შემადგენლობა
100 მლ საინფუზიო ხსნარი შეიცავს 500 მგ მეტრონიდაზოლს.

კლინიკური თვისებები
გამოყენების ჩვენებები
კლიონის ინფუზიები ნაჩვენებია მეტრონიდაზოლის მიმართ მგრძნობიარე ანაერობული ბაქტერიების მიერ გამოწვეული სერიოზული ინფექციების სამკურნალოდ. შერეული აერობული და ანაერობული ინფექციების დროს კლიონის ინფუზიების დამატებად უნდა დაინიშნოს ანტიბიოტიკები, რომლებიც ეფექტურია აერობული ინფექციის სამკურნალოდ.
მეტრონიდაზოლი ეფექტურია Bacteroides fragilis გამოწვეული ინფექციების დროს, რომლებიც რეზისტენტულია კლინდამიცინის, ქლორამფენიკოლისა და პენიცილინის მიმართ.
მეტრონიდაზოლის გამოყენება ნაჩვენებია ინფექციების სამკურნალოდ, რომლებიც სავარაუდოდ ან ნამდვილად გამოწვეულია ანაერობული ბაქტერიებით.
ინტრააბდომინალური ინფექციები: მაგალითად, პერიტონიტი.
გინეკოლოგიური ინფექციები: მაგალითად, მცირე მენჯის აბსცესი, პარამეტრიტი, მშობიარობის შემდგომი ცხელება.
ცენტრალური ნერვული სისტემის ინფექციები (ცნს): მაგალითად, Bacteroides fragilis -ით გამოწვეული ტვინის აბსცესი.
ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები: მაგალითად, Bacteroides fragilis -ით გამოწვეული ნეკროზული პნევმონია.
ძვლისა და სახსრების ინფექციები: მაგალითად, ოსტეომიელიტი.
ბაქტერიული სეფსისი, გამოწვეული Bacteroides და Clostridium-ის სახეობებით.
პროფილაქტიკის მიზნებში:
კლიონის პროფილაქტიკურმა ოპერაციის წინა ან შემდგომმა ინტრავენურმა შეყვანამ შეიძლება გამოიწვიოს ოპერაციის შემგომი ახალი შემთხვევების სიხშირის შემცირება პაციენტებში, კერძოდ, კუჭ-ნაწლავური და გინეკოლოგიური ოპერაციების დროს.
გამოყენების წესი და დოზირება
ხსნარი ინფუზიის სახით უნდა იქნას შეყვანილი პაციენტებში, რომლებისთვისაც შეუძლებელია მეტრონიდაზოლის შიგნით მიღება. როდესაც პაციენტის მდგომარეობა იძლევა პრეპარატის შიგნით მიღებაზე გადასვლის საშუალებას, საჭიროა მისი პერორალურად დანიშვნა.
შერეული აერობული და ანაერობული ინფექციების დროს კლიონის ინტრავენური ინფუზიის დამატებად შეიძლება გამოყენებული იქნას პარენტერალური ანტიბიოტიკები, რომლებიც ვარგისია აერობული ინფექციებით გამოწვეული დაავადებების სამკურნალოდ, პრეპარატების არევის გარეშე.
არ არის რეკომენდირებული კლიონის, საინფუზიო ხსნარი, შერევა ერთ ხსნარში სხვა პრეპარატებთან.
ინფუზიის სისწრაფე შეადგენს 5 მლ/წთ.
ანაერობული ინფექციების მკურნალობა

თერაპიულ მიზნებში მოზრდილებსა (სხეულის მასით დაახლოებით 70 კგ) და 12 წლის ასაკის ზევით ბავშვებში:
საწყისი დოზა შეადგენს 15 მგ/კგ სხეულის მასაზე (3 მლ) მეტრონიდაზოლს, მომდევნო შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს 7,5 მგ/კგ სხეულის მასაზე (1,5 მლ) მეტრონიდაზოლს, ყოველ 6 საათში სამი დღის განმავლობაში, შემდეგ, იგივე დოზით ყოველ 12 საათში.
მაქსიმალური დღიური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 4 გრამს.
თერაპიის ჩვეულებრივი ხანგრძლივობა შეადგენს 7-10 დღეს; მწვავე ანაერობული ინფექციების სამკურნალოდ შესაძლოა საჭირო გახდეს მკურნალობა 2-3 კვირის განმავლობაში.
ბავშვები 12 წელზე უმცროსი ასაკის:
7,5 მგ/კგ სხეულის მასაზე (1,5 მლ) მეტრონიდაზოლი ყოველ 8 საათში სამი დღე-ღამის განმავლობაში, შემდეგ, იგივე დოზით ყოველ 12 საათში.
ოპერაციის შემდგომი ანაერობული ინფექციების პროფილაქტიკა
პროფილაქტიკის მიზნით მოზრდილებისთვის (სხეული მასით დაახლოებით 70 კგ) და ბავშვებისთვის 12 წლის ასაკის ზევით:
15 მგ/კგ სხეულის მასაზე (3 მლ) მეტრონიდაზოლი ინფუზიის სახით 30-60 წუთის განმავლობაში. ინფუზია უნდა შეწყდეს ოპერაციის დაწყებამდე 1 საათით ადრე. აუცილებლობის შემთხვევაში, ოპერაციიდან 6 (-8) ან 12 (-16) საათის შემდეგ, შესაძლებელია კლიონის, საინფუზიო ხსნარი, განმეორებითი დოზის 7,5 მგ/კგ სხეულის მასაზე (1,5 მლ) დანიშვნა.
პროფილაქტიკის მიზნით 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში: გამოყენების სქემა იდენტურია ზემოთ აღწერილისა, მაგრამ ერთჯერადი ინტრავენული დოზა შეადგენს 7,5 მგ/კგ სხეულის მასაზე (1,5 მლ) მეტრონიდაზოლს.
დაქვეითებული თირკმლის ფუნქცია: თირკმლის ფუნქციის დაქვეითება არ ახდენს მნიშვნელოვან გავლენას მეტრონიდაზოლის ფარმაკოკინეტიკაზე; პრეპარატის დანიშვნა შეიძლება ჩვეული დოზირებით. თანხმლები ჰემოდიალიზის შემთხვევაში გათვალისწინებული უნდა იქნას მეტრონიდაზოლის ნახევრად გამოყოფის პერიოდის შემცირება. ამიტომ ჰემოდიალიზის ჩატარების შემდეგ შესაძლოა წარმოიქმნას პრეპარატის დამატებითი დოზის შეყვანის აუცილებლობა. პაციენტებში კრეატინინის კლირენსით ნაკლებია 10 მლ-ზე/წთ, შესაძლებელია მეტრონიდაზოლის მეტაბო¬ლი¬ტების აკუმულირება ჰემოდიალიზის გარეშე. ასეთ შემთხვევაში ეფექტურია ჰემოდიალიზი, რამეთუ პერიტონეალური დიალიზი არაეფექტურია.
ჰემოდიალიზი: მეტრონიდაზოლი და მისი მეტაბოლიტები კარგად დიალიზირდება. ვინაიდან ჰემოდიალიზის დროს მეტრონიდაზოლის ნახევრად -გამოყოფის პერიოდი მნიშვნელოვნად მცირდება (დაახლოებით 3 სთ), გარკვეულ შემთხვევებში შესაძლებელია პრეპარატის დამატებითი დოზის შეყვანა.
პაციენტებში ღვიძლის მძიმე დაავადებით მეტრონიდაზოლი ნელა მეტაბოლიზირდება, რაც იწვევს მეტრონიდაზოლისა და მისი მეტაბოლიტების სისხლის პლაზმაში აკუმულირებას. ასეთ შემთხვევაში, პრეპარატის დოზა და მიღებებს შორის ინტერვალი დგინდება ღვიძლის უკმარისობის ხარისხის მიხედვით.
ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში მეტრონიდა¬ზოლის ფარმაკოკინეტიკა შეიძლება შეიცვალოს, ამიტომ, შესაძლოა აუცილებელი გახდეს სისხლის შრატში მეტრონიდაზოლის დონის კონტროლი, რათა შესაბამისად იქნას კორექტირებული პრეპარატის დოზა.
უკუჩვენებები
ჰიპერმგრძნობელობა აქტიური სუბსტანციის ან რომელიმე დამხმარე ნივთიერების მიმართ.
ჰიპერმგრძნობელობა ნიტროიმიდაზოლის სხვა წარმოებულების მიმართ.
განსაკუთრებული მითითებები და სიფრთხილის ზომები გამოყენების დროს
თერაპიის 10 დღეზე მეტ ხანს ჩატარების შემთხვევაში – თუ დანიშნულება დასაბუთებულია და პაციენტი იმყოფება კონტროლის ქვეშ – აუცილებელია რეგულარული კლინიკური  ლაბორატორიული კვლევები. თუ ქრონიკული დაავადების გამო თერაპიის ხანგრძივი კურსია საჭირო, აუცილებლად უნდა იქნას შეფასებული მოსალოდნელი ეფექტის და პოტენციური რისკის შეფარდება.
ღვიძლის ფუნქციის გაუარესების შემთხვევაში ხდება მეტრონიდაზოლის მეტაბოზლიმის შენელება, რაც იწვევს მეტრონიდაზოლის და მისი მეტაბოლიტების აკუმილაციას პლაზმაში. ამ შემთხვევაში აუცილებელია დოზის შემცირება.
ღვიძლის ენცეფალოპათიის მქონე პაციენტებში კლიონის ინტრავენური შეყვანა სიფრთხილით უნდა იქნას გამოყენებული.
ნატრიუმის შემცველი ხსნარების შეყვანამ შესაძლოა ორგანიზმში ნატრიუმის შეკავება გამოიწვიოს.
კანდიდოზი, ცნობილი ან ადრე გამოუვლენელი, შეიძლება გამწვავდეს კლიონით, საინფუზი ხსნარი, თერაპიის დროს.
მკურნალობის დროს ალკოჰოლის გამოყენება აკრძალულია.
მეტრონიდაზოლით თერაპიის დროს დარეგისტრირებულია ზომიერი ლეიკოპენიის აღნიშვნის შემთხვევები, ამიტომ რეკომენდირებულია სისხლის ანალიზის ჩატარება (ლეიკოციტების რაოდენობის გამოკვლევა) მკურნალობის წინ და მის შემდეგ.
განსაკუთრებული სიფრთხილე უნდა იქნას დაცული კლიონის, საინფუზიო ხსნარი, დანიშვნისას პაციენტებში, რომლებიც იღებენ კორტიკოსტეროიდებს ან პაციენტებში, რომლებიც განწყობილნი არიან შეშუპებებისადმი. მეტრონიდაზოლით თერაპიის დროს შესაძლებელია ლითიუმის დონის მომატება სისხლის პლაზმაში. პაციენტთა შორის, რომლებიც ერთდროულად ღებულობენ თერაპიას ლითიუმით და მეტრონიდაზოლით, დარეგისტრირებულია თირკმელების შესაძლო უკმარისობის შემთხვევები. ამიტომ მეტრონიდაზოლით მკურნალობის დაწყებამდე საჭიროა ლითიუმის დოზის შემცირება ან საერთოდ ლითიუმის მიღების შეწყვეტა.
თირკმელების ფუნქციის დაქვეითება არ ახდენს მნიშვნელოვან გავლენას მეტრონიდაზოლის ფარმაკოკინეტიკაზე; პრეპარატი შეიძლება დაინიშნოს ჩვეულებრივი დოზით. თანმხლები დიალიზის შემთხვევაში საჭიროა მეტრონიდაზოლის ნახევრად გამოყოფის პერიოდის შემცირების გათვალისწინება. ამიტომ ჰემოდიალიზის შემდგე შესაძლებლია საჭირო გახდეს დამატებითი დოზის შეყვანა. პაციენტებში კრეატინინის კლირენსით ნაკლებია 10 მლ-ზე/წთ, შესაძლებელია მეტრონიდაზოლის მეტაბო¬ლი¬ტების აკუმულირება ჰემოდიალიზის გარეშე. ასეთ შემთხვევაში ეფექტურია ჰემოდიალიზი, რამეთუ პერიტონეალური დიალიზი არაეფექტურია.
მეტრონიდაზოლით თერაპიის დროს პერორალური ანტიკოაგულანტების დოზა უნდა იქნას კორექტირებული (შემცირებული).
მეტრონიდაზოლით თერაპიის დროს შეიძლება გაძლიერდეს ცნს-ის აქტიური და სერიოზული დაავადებები, ამიტომ ასეთ შემთხვევებში საჭიროა განსაკუთრებული სიფრთხილის დაცვა.
ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და ურთიერთქმედების სხვა ფორმები
• მეტრონიდაზოლი აძლიერებს პერორალური ანტიკოაგულანტების ეფეტქს, რაც იწვევს  პროთრომბინული დროის გახანგრძლივებას, ამიტომ აუცილებელია პერორალური ანტიკოაგულანტების დოზის კორექცია.
• ფერმენტების ინდუქტორებმა (მაგ. ფენიტოინი, ფენობარბიტალი) შესაძლოა გამოიწვიონ მეტრონიდაზოლის მეტაბოლიზმის დაჩქარება, რაც გამოიწვევს პლამზაში კონცენტრაციის შემცირებას და ფენიტოინის პლაზმური კლირენსის ზრდას.
• ფერმენტების ინჰიბიტორები (მაგ. ციმეტიდინი) აძლიერებს ნახევრად გამოყოფის პერიოდს და ამცირებს მეტრონიდაზოლის პლაზმურ კლირენს.
• ალკოჰოლის გამოყენება მეტრონიდაზოლით თერაპიის დროს იწვევს დისულფირამის მსგავს არასასურველ რეაქციებს (კოლიკები მუცლის არეში, ღებინება, გულისრევა, თავის ტკივილი და ჰიპერემია).
• არ შეიძლება მეტრონიდაზოლის და დისულფირამის ერთდროული დანიშვნა (შეიძლება ადგილი ჰქონდეს ადიტიურ ეფექტს, ფსიქოზურ რეაქციებს, გონების არევას).
• მეტრონიდაზოლით თერაპიის დროს პლაზმაში ლითიუმის კონცენტრაცია შეიძლება გაიზარდოს, ამიტომ ლითიუმის დოზა უნდა შემცირდეს ან ლითიუმით თერაპია უნდა შეწყდეს მეტრონიდაზოლით მკურნლობის დაწყებამდე.
• მეტრონიდაზოლის და ციკლოსპორინის ერთდროულად დანიშვნისას შეიძლება გაიზარდოს ცოკლოსპორინის კონცენტრაცია პლაზმაში. თუ ერთდროული დანიშვნა აუცილებელია, საჭიროა ცოკლოსპორინის პლაზმურ დონეებზე დაკვირვება.
• მეტრონიდაზოლი ამცირებს 5-ფტორურაცილის კლირენს და ზრდის მის ტოქსიკურობას.
• მეტრონიდაზოლმა შეიძლება ხელი შეუშალოს სისხლის ბიოქიმიური მაჩვენებლების განსაზღვრას, როგორიცაა ასპარტატ-ამინოტრანსფერაზა, ალანინა-მინოტრანსფერაზა ლაქტატდეჰიდროგენაზა, ტრიგლიცერიდები და გექსოკინაზა-გლუკოზა.
ორსულობა და ძუძუთი კვების პერიოდი
ორსულობა
მეტრონიდაზოლი აღწევს პლაცენტარულ ბარიერში და სწრაფად ხვდება ნაყოფის სისხლში.
რეპროდუქციული ფუნქციის კვლევებმა, ჩატარებულმა ვირთხებზე დოზებით, რომლებიც 5 ჯერამდე აღემატება ადამიანისთვის განკუთვნილს, არ დაადასტურეს რეპროდუქიული ფუნქციის გაუარესება ან მავნე გავლენა ნაყოფზე, გამოწვეული მეტრონიდაზოლით. მაკე თაგვებისთვის მეტრონიდაზოლის ინტრაპერიტონალური დანიშვნისას დოზით, რომელიც დაახლოებით ტოლია ადამიანისთვის განკუთვნილი მაქსიმალური დოზისა, პრეპარატმა გამოიწვია ფეტოტოქსიკურობა. ხოლო მეტრონიდაზოლის პერორალურად დანიშვნისას მაკე თაგვებში არანაირი ფეტოტოქსიკურობა არ აღნიშნულა.
მიუხედავად ამისა, არ ჩატარებულა ადექვატური და კარგად კონტროლირებადი გამოკვლევები ფეხმძიმე ქალებში.
ორსულობის პირველ ტრიმესტრში ჩატარებული მეტა-ანალიზის კვლევების საფუძველზე გაკეთებული იქნა დასკვნა, რომ არ აღნიშნულა ფეტოტოქსიკურობის არანაირი ზრდა.
მიუხედავად ამისა, ორსულობის დროს, განსაკუთრებით პირველ ტრიმესტრში, მეტრონიდაზოლის გამოყენება შეიძლება მხოლოდ მოსალოდნელი სარგებელის და შესაძლო რისკის სათანადო შეფასების შემდეგ.
ძუძუთი კვება
დედის რძეში მეტრონიდაზოლი გამოიყოფა კონცენტრაციებით, რომელიც შეესაბამება მის კონცენტრაციებს სისხლის პლაზმაში. რძეს, შესაძლოა, მწარე გემო მიეცეს.
ჩვილ ბავშვებზე პრეპარატის ზეგავლენის თავიდან აცილების მიზნით უნდა შეწყდეს მეტრონიდაზოლის მიღება, ან უარი უნდა ითქვას ძუძუთი კვებაზე მეტრონიდაზოლით თერაპიის პროცესში და მისი დასრულებიდან 1 ან 2 დღის შემდეგ, დედისთვის თერაპიის მნიშვნელობის გათვალისწინებით.
პრეპარატის ზეგავლენა ავტომობილის მართვის და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე
მეტრონიდაზოლი არ ახდენს არანაირ გავლენას მანქანის მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე.
გვერდითი მოვლენები
მეტრონიდაზოლის გვერდითი მოქმედება დოზაზეა დამოკიდებული. უფრო ხშირ გვერდით მომედებებს წარმოადგენს დარღვევები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ.

 მანქანის მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე.

გვერდითი მოვლენები
მეტრონიდაზოლის გვერდითი მოქმედება დოზაზეა დამოკიდებული. უფრო ხშირ გვერდით მომედებებს წარმოადგენს დარღვევები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ.

სიხშირე

ორგანოების სისტემების კლასი

(MedDRA 10.0)

ძალიან ხშირად

(≥1/10)

ხშირად

(≥1/100-დან ˂1/10-მდე)

არახშირად

(≥1/1000-დან ˂1/100-მდე)

იშვიათად

(≥1/10000-დან ˂1/1000-მდე)

ძალია იშვიათად

(˂1/10,000)

დარღვევები სისხლის და ლიმფური სისტემის მხრივ

 

 

 

 

ნეიტროპენია

(ლეიკოპენია)

 

დარღვევები იმუნური სისტემის მხრივ

 

 

 

 

ანაფილაქსიური

რეაქციები

დარღვევები კვების და ნივთიერებათა ცვლის მხრივ

 

 

ანორექსია

 

 

ფსიქიური დარღვევები

 

 

 

გონების არევა

 

დარღვევები ნერვული სისტემის მხრივ

თავის ტკივილი

 

პერიფერიული ნეიროპათია (კიდურების დაბუჟების შეგრძნება)
თავბრუსხვევა
კრუნჩხვები
კოორდინაციის
დარღვევები
ძილიანობა დისგევზია
(მეტალის გემო)

 

 

დარღვევები სისხლძარღვოვანი სისტემის მხრივ

 

 

 

 

თრომბოფლებიტი

დარღვევები საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ

გულისრევა

ტკივილი მუცლის არეში,

კოლიკები მუცლის არეში,დიარეა

ღებინება

ნადები ენაზე

 

 

დარღვევები ჰეპათობილიარული სისტემის მხრივ

 

 

 

 

ქოლესტაზი

სიყვითლე

დარღვევები კანის და კანქვეშა უჯრედისის მხრივ

 

 

კვინკეს შეშუპება

ქავილი

გამონაყარი

ჭინჭრის ციება

 

პოლიმორფული

ერითემა

სისტემური დარღვევები და გართულებები შეყვანის ადგილას

 

 

ტემპერატურის მომატება

 

 

ლაბორატორიული მაჩვენებლები

 

 

 

შარდის მუქი ფერი*

ღვიძლის ფერმენტის

მნიშვნელობების

ზრდა

*შარდის გამუქება გამოწვეულია მეტრონიდაზოლის მეტაბოლიტით და არ გააჩნია კლინიკური მნიშვნელობა. პერიფერიული ნეიროპათია (კიდურების გაბუჟება), თავის ტკივილი, კრუნ

*შარდის გამუქება გამოწვეულია მეტრონიდაზოლის მეტაბოლიტით და არ გააჩნია კლინიკური მნიშვნელობა. პერიფერიული ნეიროპათია (კიდურების გაბუჟება), თავის ტკივილი, კრუნჩხვები, ძილიანობა, თავბრუსხვევა, კოორდინაციის დარღვევა და გონების არევა შეიძლება აღინიშნოს იშვიათად და პრეპარატის დიდი დოზებით ხანგრძლივი თერაპიის დროს. დოზის შემცირების ან თერაპიის შეწყვეტის შემდეგ ეს სიმპტომები სპონტანურად წყდება.

ჭარბი დოზირება
ჭარბი დოზირების სიმპტომების შემთხვევაში (ღებინება, გულისრევა, ატაქსია) ჩატარებული უნდა იქნას სიმპტომატური თერაპია, როგორიცაა კუჭის ამორეცხვა, აქტივირებული ნახშირი და ჰემოდიალიზი, რამეთუ  სპეციფიური ანტიდოტი არ არსებობს. მეტრონიდაზოლი და მისი მეტაბოლიტები კარგად დიალიზირდება.
ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკური თვისებები
მეტრონიდაზოლი აღწევს მიკროორგანიზმებში პასიური დიფუზიის გზით. ბაქტერიის უჯრედში რედუქციის შემდეგ ეს
ბიოლოგიურად აქტიური ციტოტოქსიური მეტაბოლიტი აზიანებს დნმ-ს. ნიტრორედუქტაზას ფერმენტი, რომელიც პასუხისმგებელია მეტრონიდაზოლის ნიტროჯგუფის რედუქციაზე, არ მოქმედებს ჟანგბადის არსებობის პირობებში. ამგვარად მეტრონიდაზოლი ეეფქტურია მხოლოდ ანაერობულ პირობებში.
მეტრონიდაზოლი – ეფექტური ქიმიოთერაპიული შენაერთია რიგი უმარტივესებით (Trichomonas vaginalis, Entamoeba hystolitica, Giardia lamblia) გამოწვეული დაავადებების სამკურნალოდ, ასევე ობლიგატური ანაერობებით გამოწვეული ინფექციების სამკურნალოდ.
მიკრობიოლოგიური თვისებები:
მეტრონიდაზოლი აქტიურად მოქმედებს in vitro მრავალი ობლიგატური ანაერობების მიმართ (Propioni bacteria და აქტინომიცეტების გარდა).
გრამ-უარყოფითი ჩხირები: Bacteroides სახეობები, მათ შორის Bacteroides fragilis  ჯგუფის ჩათვლით (B. fragilis, B. ovatus, B. thetaitaomicron), Fusobacterium-ის სახეობები.
გრამ-დადებითი ჩხირები: Clostridium-ისა და Eubacterium-ის სახეობები.
გრამ-დადებითი კოკები: Peptococus-ისა და Pepetostreptococus-ის სახეობები.
მეტრონიდაზოლი ეფექტურია რიგი ფაკულტატიური ანაერობების (Gardenerella vaginalis, Helicobacter pylori), ასევე სპიროქეტების რიგი სახეობების მიმართ.
ფარმაკოკინეტიკური თვისებები
ჯანმრთელ პირებში მეტრონიდაზოლის ნახევრად გამოყოფის საშუალო პერიოდი 8 საათს შეადგენს. მეტრონიდაზოლის და მისი მეტაბოლიტების გამოყოფის ძირითადი გზაა – შარდით (დოზის 60-80%), იმ დროს, როდესაც გამოყოფა ფეკალიებით შეადგენს დოზის 6-15%-ს.

ჯანმრთელ მოხალისეებსა და ავადმყოფებზე ჩატარებული გამოკვლევების თანახმად მეტრონიდაზოლი სწრაფად აღწევს ცერებროსპინალურ სითხეში და აღწევს თერაპიულ კონცენტრაციას თავის ტვინისა და ფილტვის აბსცესში. მეტრონიდაზოლს აქვს განაწილების ფართო არეალი და მეტრონიდაზოლის 20%-ზე ნაკლები სისხლის მიმოქცევაში პლაზმის ცილას უკავშირდება. იგი აღწევს სანაღვლე გზებში და აღწევს ისეთივე მაღალ კონცენტრაციას, როგორც სისხლის პლაზმაში.
მეტრონიდაზოლის კონცენტრაცია პლაზმაში შეყვანილი დოზის პროპორციულია.
ჯანმრთელი მოხალისეებისთვის მეტრონიდაზოლის 100-4000 მგ დოზირებით რვა საათის განმავლობაში ინტრავენურმა შეყვანამ აჩვენა ხაზოვანი დამოკიდებულება დოზასა და პიკურ კონცენტრაციას შორის სისხლის პლაზმაში. 500 მგ მეტრონიდაზოლის ერთჯერადი ინტრავენური შეყვანის შემდეგ პლაზმური კონცენტრაცია შეადგენს საშუალოდ 11,7-18 მკგ/მლ.
დაქვეითებული ღვიძლის ფუნქციის მქონე პაციენტებში მეტრონიდაზოლის კლირენსი შემცირებულია.
თირკმლის ფუნქციის შემცირება არ ახდენს მნიშვნელოვან გავლენას მეტრონიდაზოლის ფარმაკოკინეტიკაზე.
უსაფრთხოების წინაკლინიკური მონაცემები
მეტრონიდაზოლის ტოქსიკურობა მისი ხანგრძლივი გამოყენებისას განსხვავებულია თაგვების სხვადასხვა ჯიშებში  და ცხოველების სხვადასხვა სახეობებში. ნევროლოგიური დარღვევები, აღნიშნული ძაღლების შემთხვევაში, არ აღინიშნა ცხოველების სხვა სახეობებში. პრეპარატის მაღალმა დოზებმა პერორალური მიღებისას გამოიწვია სხეულის მასის შემცირება და საკვერცხეების ატროფია ერთი ჯიშის თაგვებსა და ვირთაგვებში, ხოლო ინტრავენურად დანიშვნისას მეტრონიდაზოლი არ ახდენდა ზეგავლენას სხეულის მასის მატების სიჩქარეზე ვირთაგვებში და არ იწვევდა არტერიული წნევის ან ჰემატოლოგიური და ბიოქიმიური მაჩვენებლების მნიშვნელოვან ცვლილებებს.
ღვიძლის ჰისტოლოგიური ცვლილებები ფერმენტების აქტივობის თანმხლები ცვლილებების გარეშე სისხლის შრატში აღინიშნა მაიმუნებში, რომლებიც იღებდნენ მაღალ დოზებს.
დღიური დოზა 1 მგ-მდე/კგ 5 კვირის განმავლობაში არ ახდენდა დომინირებულ გავლენას თაგვებში სიკვდილიანობაზე.
ფილტვის სიმსივნისა და ავთვისებიანი ლიმფომების ახალი შემთხვევების სიხშირის ზრდა დარეგისტრირებული იქნა სვის ჯიშის თაგვეში, რომელთა გამოკვლევა ჩატარდა ერთ ლაბორატორიაში, მაგრამ მსგავსი შემთხვევები არ აღინიშნებოდა შპრაგუე-Dაწლეყ-ს ჯიშის ვირთაგვებსა ან ზაზუნებში, რომელთა გამოკვლევა ჩატარდა სხვა მკვლევარების მიერ.
მეტრონიდაზოლმა გამოავლინა მუტაგენური აქტივობა ინ ვიტრო ანალიზების რიგ სისტემაში, მაგრამ კვლევებმა ძუძუმწოვრებში (ინ ვიტრო) არ მოახდინა პოტენციური გენეტიკური დაზიანებების დემონსტრირება.
ფარმაცევტული მონაცემები
დამხმარე ნივთიერებების ჩამონათვალი
ნატრიუმის დიჰიდროფოსფატის დიჰიდრატი, დინატრიუმის ფოსფატის დოდეკაჰიდრატი, ნატრიუმის ქლორიდი, საინიექციო წყალი.
შეუთავსებლობა
არ არის რეკომენდირებული პრეპარატის კლიონი, საინფუზიო ხსნარი, შერევა ერთ ხსნარში სხვა პრეპარატებთან.
ვარგისიანობის ვადა
3 წელი
სიფრთხილის განსაკუთრებული ზომები შენახვის დროს
პრეპარატი უნდა ინახებოდეს +15°C-დან +30°C-მდე ტემპერატურაზე, სინათლისგან დაცულ ადგილას.
შეფუთვის ტიპი და შიგთავსი
100 მლ ხსნარი უფერო შუშის ფლაკონში ინფუზიისთვის, დახუფული რეზინით საცობით, ალუმინის თავსახურით და ყვითელი პლასტმასის თავსახურით “ფლიპ-ოფფ” ტიპის. 10X100 მლ შუშის ფლაკონები საერთო შეფუთვაში.
განსაკუთრებული მითითებები უტილიზაციის და მოქცევის თაობაზე
გამოუყენებელი პრეპარატი ან ნარჩენები უტილიზირებული უნდა იქნას ეროვნული კანონმდებლობის შესაბამისად.
გამოშვების ფორმა: 0.5% 100მლ საინფუზიო ხსნარი მინის ფლაკონი №1
გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)
მწარმოებელი: GEDEON RICHTER Plc. უნგრეთი

გაფრთხილება