ლორისტა НД

პრეპარატის სამედიცინო გამოყენების ინსტრუქცია

ლორისტა НД HD
(Lorista    НД )

პრეპარატის სავაჭრო ( პატენტირებული ) დასახელება: ლორისტა  НД

საერთაშორისო არაპატენტირებული სახელწოდება ან ჯგუფური სახელწოდება: ლოზარტანი +ჰიდროქლოროთიაზიდი &

წამლის ფორმა: შემოგარსული ტაბლეტები

შემადგენლობა

1 ტაბლეტი შეიცავს:

ბირთვი:

აქტიური ნივთიერებები:

ლოზარტან კალიუმი           100 მგ

ჰიდროქლოროთიაზიდი        25 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

პრეჟელატინიზირებული სახამებელი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, ლაქტოზის მონოჰიდრატი,მაგნიუმის სტეარატი .

გარსი:

ჰიპრომელოზა, მაკროგოლი 4000, ქინოლის ყვითელი საღებავი ( E E104), ტიტანის დიოქსიდი ( E E171),სალმანდი .

აღწერილობა

ოვალური, ორივე მხრიდან ამობურცული, მოყვითალო ან მომწვანო ელფერის მქონე შემოგარსულიტაბლეტები .

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი

ჰიპოტენზიური კომბინირებული საშუალება ( ანგიოტენზინ II რეცეპტორების ბლოკატორი + დიურეზული).

კოდი ათქ: C09DA01.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ფარმაკოდინამიკა

ლორისტა  НД – არის კომბინირებული პრეპარატი; ფლობს ჰიპოტენზიურ მოქმედებას .

ლოზარტანი წარმოადგენს არაცილოვანი ბუნების, შიგნით მისაღებ, ანგიოტენზინ II რეცეპტორების ( AT¹ ტიპის ) სელექტიურ ანტაგონისტს . In vivo   და in vitro ლოზარტანი და მისი ბიოლოგიურად აქტიურიკარბოქსილური მეტაბოლიტი ( EXP – 3174), მიუხედავად მისი სინთეზის გზისა, აბლოკირებენ  ანგიოტენზინ II რეცეპტორების აქტივაციის ფიზიოლოგიურად ყველა მნიშვნელოვან ეფექტებს: იწვევსსისხლის პლაზმის რენინის აქტივობის მატებას, სისხლის პლაზმაში ამცირებს ალდოსტერონისკონცენტრაციას .

ანგიოტენზინ II – ის დონის მომატების ხარჯზე, ლოზარტანი ირიბად იწვევს AT ² რეცეპტორებისაქტივაციას .

ლოზარტანი არ თრგუნავს კინინაზა II – ის აქტივობას, ფერმენტის, რომელიც მონაწილეობას იღებსბრადიკინინის მეტაბოლიზმში .

იგი ამცირებს პერიფერიული სისხლძარღვების ზოგად წინააღმდეგობას, ამცირებს წნევას სისხლისმიმოქცევის,, მცირე ’’ წრეში, ავლენს დიურეზულ ეფექტს, ხელს უშლის მიოკარდიუმის ჰიპერტროფიისგანვითარებას, გულის ქრონიკული უკმარისობის მქონე პაციენტებში ზრდის ტოლერანტობას ფიზიკურიდატვირთვის მიმართ . ლოზარტანის დღეში ერთხელ გამოყენება იწვევს სისტოლური და დიასტოლურიარტერიული წნევის სტატისტიკურად მნიშვნელოვან შემცირებას . ლოზარტანი თანაბრად აკონტროლებსწნევას დღის გამავლობაში, ამასთან, ანტიჰიპერტენზიული ეფექტი შეესაბამება ბუნებრივ ცირკადულრიტმს . პრეპარატის დოზის მოქმედების ბოლო მონაკვეთში არტერიული წნევის დაწევა შეადგენდაპრეპარატის მოქმედების პიკის დროს, გამოყენებიდან 5-6 საათის შემდეგ, განვითარებული ეფექტისდაახლოებით 70-80%- ს .,, მოხსნის ’’ სინდრომი არ არის გამოვლენილი; ასევე, ლოზარტანი არ ავლენსკლინიკურად მნიშვნელოვან ზემოქმედებას გულის შეკუმშვების სიხშირეზე .

ლოზარტანი ეფექტურია როგორც მამაკაცებში, ასევე ქალებში და ასაკოვან ( ≥ 65 წელი ) და უფროახალგაზრდა პაციენტებში ( ≤ 65 წელი ).

ჰიდროქლოროთიაზიდი . თიაზიდური დიურეზულია, რომლის დიურეზული ეფექტი დაკავშირებულიანეფრონის დისტალურ ნაწილში წყლის, მაგნიუმის, კალიუმის, ქლორის, ნატრიუმის იონებისრეაბსორბციის დარღვევასთან; აფერხებს კალციუმის იონების, შარდმჟავას გამოყოფას . ავლენსანტიჰიპერტენზიულ თვისებას; ჰიპოტენზიური მოქმედება ვლინდება არტერიოლების გაფართოებისხარჯზე . პრაქტიკულად არ მოქმედებს ნორმალურ არტერიულ წნევაზე . დიურეზული ეფექტი ვლინდება1-2 საათის შემდეგ, მაქსიმუმს აღწევს 4 საათის შემდეგ და გრძელდება 6-12 საათი . ანტიჰიპერტენზიულიმოქმედება ვლინდება 3-4 დღის შემდეგ, თუმცა, ოპტიმალური თერაპიული ეფექტის მისაღწევადშეიძლება საჭირო გახდეს 3-4 კვირა .

ფარმაკოკინეტიკა

ერთდროული გამოყენებისას, ლოზარტანისა და ჰიდროქლოროთიაზიდის ფარმაკოკინეტიკა არგანსხვავდება მათი ცალ – ცალკე გამოყენებისაგან .

ლოზარტანი .

ლოზარტანი კარგად შეიწოვება კუჭ – ნაწლავის ტრაქტიდან . კარბოქსილურ მჟავასთან აქტიურიმეტაბოლიტისა ( EXP – 3174) და სხვა არააქტიური მეტაბოლიტების წარმოქმნით, ღვიძლში,, პირველიგასვლის ’’ შემდეგ, განიცდის მნიშვნელოვან მეტაბოლიზმს . ბიოშეღწევადობა დაახლოებით 33%- ია .საკვებთან პრეპარატის მიღება არ ახდენს კლინიკურად მნიშვნელოვან ზემოქმედებას მის პლაზმურკონცენტრაციაზე . TC max – შიგნით მიღებიდან 1 საათს შეადგენს, ხოლო მისი აქტიური მეტაბოლიტის (EXP – 3174) – 3-4 საათი .

ლოზარტანისა და EXP – 3174 99%- ზე მეტი უკავშირდება სისხლის პლაზმის ცილებს, ძირითადად,ალბუმინებს . ლოზარტანის განაწილების მოცულობა უდრის 34 ლ – ს, ცუდად აღწევს ჰემატოენცეფალურბარიერში . ლოზარტანის მეტაბოლიზმის შემდეგ წარმოიქმნება აქტიური ( EXP – 3174) მეტაბოლიტი (14%)და არააქტიური, ბუთილის ჯგუფის ჯაჭვის ჰიდროქსილირების გზით წარმოქმნილი ორი ძირითადიმეტაბილიტის ჩათვლით, და ნაკლებად მნიშვნელოვანი მეტაბოლიტი, N – 2 – ტეტრაზოლ გლუკურონიდი .

ლოზარტანისა და მისი აქტიური მეტაბოლიტის პლაზმური კლირენსი შეადგენს დაახლოები 10 მლ / წმ . (600 მლ / წუთ .) და 0,83 მლ / წმ . (50 მლ / წუთ .) შესაბამისად . ლოზარტანისა და მისი აქტიურიმეტაბოლიტის თირკმლისმიერი კლირენსი შეადგენს დაახლოებით 1,23 მლ / წმ . (74 მლ / წუთ .) და 0,43მლ / წმ (26 მლ / წუთ .). ლოზარტანისა და მისი აქტიური მეტაბოლიტის ნაწილობრივი გამოყოფისპერიოდი შეადგენს დაახლოებით 2 საათს და 6-9 საათს, შესაბამისად . ძირითადად გამოიყოფა ნაღველით – 58%, თირკმელებით – 35%.

ჰიდროქლოროთიაზიდი .

გამოყენების შემდეგ, ჰიდროქლოროთიაზიდის შეწოვა შეადგენს 60-80%- ს . სისხლშიჰიდროქლოროთიაზიდის მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა გამოყენებიდან 1-5 საათის შემდეგ .სისხლის პლაზმის ცილებთან ჰიდროქლოროთიაზიდის კავშირი შეადგენს – 64%- ს .

ჰიდროქლოროთიაზიდი არ მეტაბოლიზდება და სწრაფად გამოიყოფა თირკმელებით . ნაწილობრივიგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 5-15 საათს .

გამოყენების ჩვენება

– არტერიული ჰიპერტენზია ( პაციენტები, რომელთათვის ნაჩვენებია კომბინირებული თერაპია ).

– გულ – სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებათა და სიკვდილიანობის საშიშროების შემცირება არტერიულიჰიპერტენზიისა და მარცხენა პარკუჭის ჰიპერტროფიის მქონე პაციენტებში .

უკუჩვენება

ჰიპერმგრძნობელობა ლოზარტანის, პრეპარატის სხვა კომპონენტებისა და სულფონამიდებისწარმოებულების საშუალებების მიმართ; ანურია, თურკმელების ფუნქციის გამოხატული დარღვევები (კრეატინინის კლირენსი 30 მლ / წუთ . ნაკლები ), ჰიპერკალიემია, დეჰიდრატაცია ( მათ შორის,დიურეზულების მაღალი დოზის გამოყენების ფონზე ), ღვიძლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევები,რეფრაქტორული ჰიპოკალიემია, ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდი, არტერიული ჰიპოტენზია, 18წლამდე ასაკი ( არ არის დადგენილი ეფექტურობა და უსაფრთხოება ), ლაქტაზის დეფიციტი,გალაქტოზემია ან გლუკოზის / გალაქტოზის მალაბსორბციის სინდრომი .

სიფრთხილით: სისხლის წყალ – ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევა ( ჰიპონატრიემია,ჰიპოქლორემიული ალკალოზი, ჰიპომაგნიემია, ჰიპოკალიემია ), თირკმელების არტერიების ორმხრივისტენოზი ან ერთადერთი თირკმლის არტერიის სტენოზი, შაქრიანი დიაბეტი, ჰიპერკალციემია,ჰიპერურიკემია და / ან პოდაგრა, დამძიმებული ალერგიული ანამნეზი ( ზოგიერთ პაციენტში წარსულშიანგიონევროზული შეშუპება ვითარდებოდა სხვა საშუალებების, მათ შორის აპფ ინჰიბიტორებისგამოყენებისას ) და ბრონქული ასთმა, სისხლის სისტემური დაავადებები ( მათ შორის, სისტემურიწითელი მგლურა ), არასტეროიდული ანთებისსაწინააღმდეგო პრეპარატების ერთდროული დანიშვნა, მათშორის, ციკლოოქსიგენაზა – II (COX – 2 ინჰიბიტორები ) ინჰიბიტორები .

ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდი

ორსულობის პერიოდში ლოზარტანის გამოყენების თაობაზე არ არის მოწოდებული მონაცემები . ნაყოფისთირკმლისმიერი პერფუზია, რომელიც დამოკიდებულია რენინ – ანგიოტენზიური სისტემისგანვითარებაზე, ფუნქციონირებას იწყებს ორსულობის მესამე ტრიმესტრში . ნაყოფისათვის საშიშროებაიზრდება ლოზარტანის მეორე და მესამე ტრიმესტრში გამოყენებისას . ორსულობის დადგენისას ლორისტა НД გამოყენება წყდება . ლაქტაციის პერიოდში, პრეპარატის დანიშვნის საჭიროების შემთხვევაში,ბავშვის ბუნებრივი კვება წყდება .

გამოყენების წესი და დოზირება

შიგნით მისაღები, პრეპარატის გამოყენება არ არის დამოკიდებული საკვების მიღებაზე . დასაშვებიალორისტა НД და სხვა ანტიჰიპერტენზიული საშუალებების შეთავსება .

არტერიული ჰიპერტენზია

საწყისი და შემანარჩუნებელი დოზა – ლორისტა НД (100/25 მგ ) 1 ტაბლეტი დღეში ერთხელ . როგორცწესი, პრეპარატი ინიშნება ლორისტა H ადექვატური თერაპიული ეფექტის არ არსებობისას (50/12,5 მგ ).მაქსიმალური ანტიჰიპერტენზიული ეფექტი ვლინდება თერაპიიდან 3 კვირის განმავლობაში .მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა – პრეპარატი ლორისტა НД – ის 1 ტაბლეტი .

ცირკულირებული სისხლის შემცირებული მოცულობის მქონე პაციენტებში ( მაგალითად, დიურეტიკებისდიდი დოზების გამოყენების ფონზე ) ჰიპოვოლემიის მქონე პაციენტებში ლოზარტანის რეკომენდებულისაწყისი დოზა შეადგენს 25 მგ დღეში ერთხელ . ამასთან დაკავშირებით, ლორისტა НД – ით თერაპიისდაწყება საჭიროა დიურეზულების გამოყენების შეწყვეტისა და ჰიპოვოლემიის კორექციის შემდეგ .

ასაკოვან და თირკმელების ზომიერი უკმარისობის ( კრეატინინის კლირენსი 30-50 მლ / წუთ .) მქონეპაციენტებისათვის, მათ შორის დიალიზზე მყოფი პაციენტების ჩათვლით, საწყისი დოზა არ საჭიროებსკორექციას .

გულ – სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებათა და სიკვდილიანობის საშიშროების შემცირებაარტერიული ჰიპერტენზიისა და მარცხენა პარკუჭის ჰიპერტროფიის მქონე პაციენტებში .

ლოზარტანის სტანდარტული საწყისი დოზა შეადგენს 50 მგ დღეში ერთხელ . პაციენტებში, რომლებშიც50 მგ / დღ . ლოზარტანის გამოყენების ფონზე, შეუძლებელი იყო არტერიული წნევის მიზნობრივი დონისმიღწევა, თერაპიის შერჩევა ხდება ლოზარტანისა და ჰიდროქლოროთიაზიდის დაბალი დოზების (12,5 მგ )კომბინაციის გზით, საჭიროების შემთხვევაში კი, ჰიდროქლოროთიაზიდის 12,5 მგ / დღ . დოზასთანერთად საჭიროა ლოზარტანის 100 მგ – მდე დოზის მომატება, შემდეგ – მთლიანად ლორისტა НД – ის100/25 მგ 1 ტაბლეტამდე გაზრდა (100 მგ ლოზარტანი და 25 მგ ჰიდროქლოროთიაზიდი დღეშიერთჯერადად ).

გვერდითი ეფექტებისისხლისა და ლიმფური სისტემის მხრივ:

არახშირი: ანემია, შენლეინ – გენოხის პურპურა .

იმუნური სისტემის მხრივ:

იშვიათად: ანაფილაქსიური რეაქციები, ანგიონევროზული შეშუპება ( მათ შორის, ხორხისა და ენისშეშუპება, რაც იწვევს სასუნთქი გზების ობსტრუქციას და / ან სახის, ტუჩების, საყლაპავის შეშუპებას ).

ცნს და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ:

ხშირი: თავის ტკივილი, სისტემური და არასისტემური თავბრუსხვევა, უძილობა, გადაღლა;

არახშირად: შაკიკი .

გულ – სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ:

ხშირი: ორთოსტატული ჰიპოტენზია ( დოზადამოკიდებული ), გულისცემის გაძლიერება, ტაქიკარდია;

იშვიათად: ვასკულიტი .

სასუნთქი სისტემის მხრივ:

ხშირად: ხველა, სასუნთქი გზების ზედა ნაწილების ინფექციები, ფარინგიტი, ცხვირის ლორწოვანიგარსის შეშუპება .

კუჭ – ნაწლავის ტრაქტის მხრივ:

ხშირად: დიარეა, დისპეპსია, ღებინება, გულისრევა, მუცლის ტკივილი .

ჰეპატობილიარული სისტემის მხრივ:

იშვიათად: ჰეპატიტი, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა .

კანის საფარისა და კანქვეშა ცხიმოვანი უჯრედისის მხრივ:

არახშირად: ჭინჭრის ციება, კანის ქავილი .

საყრდენ – მამოძრავებელი სისტემისა და შემაერთებელი ქსოვილის მხრივ:

ხშირად: მიალგია, ზურგის ტკივილი;

არახშირად: ართრალგია .

სხვა:

ხშირად: ასთენია, სისუსტე, პერიფერიული შეშუპება, ტკივილი მკერდის არეში .

ლაბორატორიული მონაცემები:

ხშირად: ჰიპერკალციემია, ჰემოგლობინისა და ჰემატოკრიტის მომატებული კონცენტრაცია ( კლინიკურადუმნიშვნელო );

არახშირად: სისხლის პლაზმაში კრეატინინისა და შარდოვანას დონის ზომიერი მატება;

ძალიან იშვიათად: ღვიძლის ფერმენტებისა და ბილირუბინის აქტივობის მატება .

ჭარბი დოზა

ლოზარტანი

სიმპტომები: არტერიული წნევის გამოხატული დაქვეითება, პარასიმპათიკური ( ვაგუსური )სტიმულაციით განპირობებული ბრადიკარდია .

მკურნალობა: ფორსირებული დიურეზი, სიმპტომატური თერაპია, ჰემოდიალიზი არაეფექტურია .

ჰიდროქლოროთიაზიდი

სიმპტომები: ყველაზე ხშირად გამოვლენილ სიმპტომებს მიეკუთვნება ელექტროლიტების დეფიციტი (ჰიპოკალიემია, ჰიპოქლორემია, ჰიპონატრიემია ) და ზედმეტი დიურეზის შედეგად განვითარებულიდეჰიდრატაცია . გულის გლიკოზიდების ერთდროული გამოყენებისას ჰიპოკალიემიამ შეიძლებადაამძიმოს არითმიის მიმდინარეობა .

მკურნალობა: სიმპტომატური .

ზემოქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან

ლოზარტანი

კლინიკურ კვლევებში პრეპარატისა და ჰიდროქლოროთიაზიდის, დიგოქსინის, ვარფარინის,ციმეტიდინის, ფენობარბიტალის, კეტოკონაზოლისა და ერითრომიცინის ერთდროული გამოყენებისას არგამოვლენილა ფარმაკოკინეტიკური ზემოქმედების რაიმე კლინიკურად მნიშვნელოვანი ზემოქმედება .რიფამპიცინი და ფლუკონაზოლი   ამცირებს აქტიური მეტაბოლიტის დონეს ( მოცემული ზემოქმედებაკლინიკურად შესწავლილი არ არის ).

ლოზარტანისა და კალიუმის შემნახველი დიურეზულების ( სპირონოლაქტონი, ტრიამტერენი,ამილორიდი ), კალიუმის შემნახველი დანამატებისა და კალიუმის მარილების ერთდროულმა გამოყენებამშეიძლება გამოიწვიოს ჰიპერკალიემია .

არასტეროიდული ანთებისსაწინააღმდეგო პრეპარატებს, მათ შორის, ციკლოოქსიგენაზა – 2 – ის სელექტიურინჰიბიტორებს შეუძლია შეამციროს დიურეზულებისა და სხვა ჰიპოტენზიური საშუალებების, მათ შორის, ლოზარტანის, ეფექტი .

თირკმელების ფუნქციის დარღვევების მქონე პაციენტებში, რომლებიც იყენებდნენ არასტეროიდულიანთებისსაწინააღმდეგო პრეპარატებით თერაპიას ( მათ შორის, ციკლოოქსიგენაზა – 2 – ის ინჰიბიტორები ),ანგიოტენზინ II – ის რეცეპტორების ანტაგონისტებით თერაპიამ შეიძლება გამოიწვიოს თირკმელებისფუნქციის შემდგომი დამძიმება, მათ შორის, თირკმელების მწვავე უკმარისობა, რომელიც ჩვეულებრივშექცევადია .

ისევე, როგორც სხვა ჰიპოტენზიური საშუალებების, ასევე, ლოზარტანის ჰიპოტენზიური ეფექტი,შეიძლება შემცირდეს ინდომეტაცინის გამოყენებისას .

ჰიდროქლოროთიაზიდი

თიაზიდურ დიურეზულებთან ისეთი სამკურნალო საშუალებების გამოყენებამ, როგორიც არის ეთანოლი,ბარბიტურატები და ნარკოტიკული საშუალებები, შეიძლება გამოიწვიოს ორთოსტატული ჰიპოტენზიისგანვითარების საშიშროება .

ჰიპოგლიკემიური საშუალებები ( შიგნით მისაღები და ინსულინი ) – შეიძლება საჭირო გახდესჰიპოგლიკემიური საშუალების დოზის კორექცია .

სხვა ჰიპოტენზიური საშუალებები – ადიტიური ეფექტი .

კოლესტირამინი და კოლესტიპოლი – ანიონური ცვლის ფისის არსებობისას ჰიდროქლოროთიაზიდისშეწოვა ირღვევა .

კორტიკოსტეროიდები, ადრენოკორტიკოტროპული ჰორმონი – ელექტროლიტების დონის გამოხატულიშემცირება, ძირითადად ჰიპოკალიემია .

პრესორული ამინები ( მაგალითად, ეპინეფრინი, ნორეპინეფრინი ) – პრესორული ამინების გამოყენებაზეგამოხატული პასუხის შემცირება .

არამადეპოლარიზებელი ტიპის მოქმედების მიორელაქსანტები ( მაგალითად, ტუბოკურარინი ) -მიორელაქსანტების ეფექტის გაძლიერება .

ლითიუმი – დიურეზულები ამცირებს ლითიუმის თირკმლისმიერ კლირენსს და ზრდის ლითიუმისტოქსიური მოქმედების განვითარების საშიშროებას; არ არის რეკომენდებული ერთდროული გამოყენება .

არასტეროიდული ანთებისსაწინააღმდეგო პრეპარატები ( მათ შორის, ციკლოოქსიგენაზა – 2 – ისინჰიბიტორები ) – შეიძლება შეამციროს დიურეზულების დიურეზული, ნატრიურეზული დაჰიპოტენზიური ეფექტი .

კალციუმის მეტაბოლიზმზე ზემოქმედებასთან დაკავშირებით, მათმა გამოყენებამ   შეიძლება ცრუშედეგები გამოავლინოს პარაფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის კვლევის შედეგების მხრივ .

განსაკუთრებული მითითებებიდასაშვებია სხვა ჰიპოტენზიურ საშუალებებთან ერთდროული დანიშვნა .

ასაკოვანი პაციენტებისათვის არ არის აუცილებელი საწყისი დოზის სპეციალური შერჩევა .

თირკმელების არტერიების ორმხრივი სტენოზისა და ცალი თირკმლის არტერიის სტენოზის მქონეპაციენტებში, პრეპარატმა შეიძლება გაზარდოს სისხლის პლაზმაში შარდოვანასა და კრეატინინისკონცენტრაცია .

ჰიდროქლოროთიაზიდმა შეიძლება გააძლიეროს არტერიული ჰიპოტენზია და დაარღვიოს წყალ – ელექტროლიტური ბალანსი ( ცირკულირებადი სისხლის მოცულობის შემცირება, ჰიპონატრიემია,ჰიპოქლორემიული ალკალოზი, ჰიპომაგნიემია, ჰიპოკალიემია ), დაარღვიოს ტოლერანტობა გლუკოზისმიმართ, შეამციროს შარდით გამოყოფილი კალციუმის დონე და გამოიწვიოს სისხლის პლაზმაშიკალციუმის კონცენტრაციის გარდამავალი უმნიშვნელო ზრდა, გაზარდოს ქოლესტერინისა დატრიგლიცერიდების კონცენტრაცია, გამოიწვიოს პოდაგრის და / ან ჰიპერურიკემიის განვითარებისპროვოცირება .

ორსულობის II და III ტრიმესტრის დროს, სამკურნალო საშუალებების გამოყენებამ, რომლებიცუშუალოდ ზემოქმედებს რენინ – ანგიოტენზინის სისტემაზე, შეიძლება გამოიწვიოს ნაყოფის დაღუპვა .

დაორსულების შემთხვევაში ნაჩვენებია პრეპარატის გამოყენების შეწყვეტა .

დედის ორგანიზმში თრომბოციტოპენიის, ნაყოფში და ახალშობილში სიყვითლის განვითარებისმომატებულ საშიშროებასთან დაკავშირებით, ორსულობის პერიოდში დიურეზულების გამოყენებაჩვეულებრივ არ არის რეკომენდებული .

დიურეზულებით მკურნალობა არ თრგუნავს ორსულთა ტოქსიკოზის განვითარებას .

განსაკუთრებული მითითებები, რომლებიც ეხება დამხმარე ნივთიერებებს:

ლორისტა НД შეიცავს ლაქტოზას, შესაბამისად, არ გამოიყენება შემდეგ შემთხვევებში: ლაქტაზისდეფიციტი, გალაქტოზემია ან გლუკოზის / გალაქტოზის მალაბსორბციის სინდრომი .

სატრანსპორტო საშუალებებისა და სხვა მექანიზმების მართვა

ლორისტა НД გამოყენების პერიოდში პრაქტიკულად ყველა პაციენტმა შეიძლება შეასრულოს მოქმედება,რომელიც მოითხოვს მომატებულ ყურადღებას ( მაგალითად, სატრანსპორტო საშუალებების მართვა ).ცალკეულ პირებში, თერაპიის დასაწყისში, პრეპარატმა შეიძლება გამოიწვიოს არტერიული წნევის დაწევადა თავბრუსხვევა, შესაბამისად, ირიბად იმოქმედოს მათ ფსიქოემოციურ მდგომარეობაზე .უსაფრთხოების მიზნით, ისეთი მოქმედების განხორციელებამდე, რომელიც თხოულობს მომატებულყურადღებას, პაციენტმა თავდაპირველად უნდა შეაფასოს საკუთარი რეაქცია ჩატარებულ მკურნალობაზე .

გამოშვების ფორმა

შემოგარსული ტაბლეტები, 100 მგ + 25 მგ .

ბლისტერში – 7, 10 და 14 ტაბლეტი .

2, 4, 8, 12 ან 14 ბლისტერი ( ბლისტერში – 7 ტაბლეტი ) გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთადმოთავსებულია მუყაოს კოლოფში .

3, 6 ან 9 ბლისტერი ( ბლისტერში – 10 ტაბლეტი ) გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მოთავსებულიამუყაოს კოლოფში .

1, 2, 4, 6 ან 7 ბლისტერი ( ბლისტერში – 14 ტაბლეტი ) გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთადმოთავსებულია მუყაოს კოლოფში .

შენახვის პირობები: სია ბ .

პრეპარატი ინახება მშრალ ადგილას, ტემპერატურა 30 0 C – მდე .

პრეპარატი ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას .

ვარგისიანობის ვადა2 წელი .

არ გამოიყენება ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ .

აფთიაქიდან გაცემის წესირეცეპტით

მწარმოებელი

კრკა, დ . დ ., ნოვო მესტო, შმარეშკა ცესტა 6, 8501 ნოვო მესტო, სლოვენია

ყველა საკითხთან დაკავშირება ხდება რფ – ში წარმომადგენლის მისამართზე:

123022, მოსკოვი, ქ . მე – 2 ზვენიგოროდსკაია, სახ . 13, შენ . 41

ტელ .: (495) 739-66-00; ფაქსი: (495) 739-66-01

რუსეთის საწარმოში შეფუთვაზე ხდება მითითება:

შპს,, კრკა – რუს ’’ 143500, რუსეთი, მოსკოვის ოლქი, ქ . ისტრა, ქ . მოსკოვსკაია, ს . 50

ტელ .: (495) 994-70-70; ფაქსი: (495) 994-70-78