ომეპრაზოლი-ჰუმანითი / OMEPRAZOLE-HUMANITY

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ომეპრაზოლი/omeprazole

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორები

ATC Code: A02BC01

შემადგენლობა
თითოეული კაფსულა შეიცავს:
ომეპრაზოლს 20 მგ / 40 მგ (ენტერული გარსით დაფარული პელეტების სახით)

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოკინეტიკა
ომეპრაზოლის მჟავარეზისტენტული კაფსულა იხსნება ნაწლავში და მისი სრული აბსორბცია ხდება 3-6 საათის განმავლობაში. ერთჯერადი მიღების შემდეგ ომეპრაზოლის სისტემური ბიოშეღწევადობა შეადგენს დაახლოებით  40%-ს, რომელიც შეიძლება გაიზარდოს დაახლოებით 60%-მდე პრეპარატის განმეორებითი მიღების შემდეგ. საკვების ერთდოული მიღება გავლენას არ ახდენს ბიოშეღწევადობაზე. ომეპრაზოლი დაახლოებით 95%-ით უკავშირდება პლაზმის ცილებს.
ომეპრაზოლი მთლიანად მეტაბოლიზდება ღვიძლში, CYP2C19 და CYP3A4 ფერმენტების მეშვეობით. ომეპრაზოლის ძირითადი მეტაბოლიტებია -სულფონი, სულფიდი და ჰიდროქსი-ომეპრაზოლი. აღნიშნული მეტაბოლიტები არააქტიურია და არ გააჩნიათ მნიშვნელოვანი ეფექტი მჟავას სეკრეციაზე.
ომეპრაზოლის ნახევრადგამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 40 წუთს (30-90 წთ). პერორალური მიღებისას თითქმის 80% გამოიყოფა თირკმელებით, დანარჩენი- ნაწლავებით.
თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში ომეპრაზოლის სისტემური ბიოშეღწევადობა მნიშვნელოვნად არ იცვლება.
ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში იზრდება AUC და მცირდება პლაზმური კლირენსი.

ფარმაკოდინამიკა
მოქმედების მექანიზმი
ომეპრაზოლი- არის სუსტი ფუძე და გარდაიქმნება აქტიურ ფორმად პარიეტალური უჯრედების სეკრეტორული არხების მჟავე გარემოში, სადაც იგი ახდენს HH+K+aATP  აზა ფერმენტის – ანუ პროტონული ტუმბოს ინჰიბირებას. ომეპრაზოლის გავლენა კუჭში მჟავის სეკრეციის ბოლო ეტაპზე დოზადამოკიდებულია და უზრუნველყოფს ორივე სახის სეკრეციის (ბაზალური  და სტიმულირებული) ეფექტურ ინჰიბირებას გამღიზიანებლის არსებობის მიუხედავად. ომეპრაზოლს არ გააჩნია ფარმაკოლოგიური გავლენა აცეტილქოლინის, ჰისტამინისა და გასტრინის რეცეპტორებზე.

ზეგავლენა კუჭის სეკრეციაზე
ომეპრაზოლი ყოველდღიური პერორალური მიღებისას უზრუნველყოფს დღის და ღამის მჟავის სეკრეციის სწრაფ და ეფექტურ ინჰიბირებას. მაქსიმალური ეფექტი მიიღწევა მკურნალობის დაწყებიდან 4 დღის შემდეგ. თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულის მქონე პაციენტებში ომეპრაზოლი უზრუნველყოფს კუჭის მჟავიანობის მყარ შემცირებას არა ნაკლებ 24 საათის განმავლობაში. პენტაგასტრინის სტიმულაციის შემდეგ ხდება საშუალო მაქსიმალური მჟავიანობის შემცირება დაახლოებით 70%-ით 24 საათის განმავლობაში. თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულის მქონე პაციენტებში ყოველდღიური გამოყენებისას ომეპრაზოლი ინარჩუნებს კუჭის მჟავიანობას  рН>3  დონეზე საშუალოდ 17 საათის განმავლობაში. მჟავის სეკრეციის ინჰიბირება დამოკიდებულია კონცენტრაცია-დროის (AUC)  მრუდის ქვეშ არსებულ ფართობზე და არა პრეპარატის კონცენტრაციაზე სისხლის პლაზმაში დროის მოცემულ მომენტში.

ჩვენებები
მოზრდილებში:
• თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულის მკურნალობა და პროფილაქტიკა
• კუჭის წყლულის მკურნალობა და პროფილაქტიკა
• Helicobacter pylori (H.pylori)-ის ერადიკაცია შესაბამის ანტიბიოტიკებთან
• კომბინაციაში   კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანებების დროს
• რეფლუქს – ეზოფაგიტის მკურნალობა, ასევე რეფლუქს-ეზოფაგიტის ხანგრძლივი კონტროლი დაავადების განკურნების შემდეგ რეციდივების თავიდან აცილების მიზნით.
• არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებთან ასოცირებული
• კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულის მკურნალობა
• არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებთან ასოცირებული კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანებების პროფილაქტიკა რისკის ჯგუფის პაციენტებში
• ზოლინგერ-ელისონის სინდრომი

გამოყენება ბავშვებში
1 წელზე უფროსი ასაკის ან 10 კგ-ზე მეტი წონის ბავშვები
• რეფლუქს-ეზოფაგიტის მკურნალობა
• გულძმარვის სიმპტომური მკურნალობა გასტროეზოფაგალური რეფლუქსის დროს
ბავშვები 4 წლიდან
• შესაბამის ანტიბიოტიკებთან კომბინაციაში (H.pylori)-სთან ასოცირებული თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულის მკურნალობის დროს

გამოყენების წესი
თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულის მკურნალობა
ომეპრაზოლის რეკომენდებული დოზა აქტიური დუოდენალური წყლულის დროს (მწვავე ფაზა) არის 20 მგ დღეში ერთხელ. პაციენტების უმრავლესობაში წყლული ხორცდება ორი კვირის განმავლობაში. პაციენტებში, რომლებშიც სრული შეხორცება არ მოხდა ორკვირიანი მკურნალობის შემდეგ, განკურნება ხშირად აღინიშნება მომდევნო ორი კვირის განმავლობაში. თორმეტგოჯა ნაწლავის რეზისტენტული წყლულის მქონე პაციენტებში ომეპრაზოლის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 40 მგ დღეში ერთხელ. განკურნება ხდება ოთხი კვირის განმავლობაში.
თორმეტგოჯა ნაწლავის რეციდივის პრევენცია
თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულის რეციდივის პრევენციისათვის H.pylori უარყოფით პაციენტებში, ან როდესაც H.pylori -ს აღმოფხვრა შეუძლებელია, ომეპრაზოლის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 20 მგ დღეში ერთხელ. ზოგ შემთხვევაში საკმარისია 10 მგ ერთხელ დღეში. უშედეგო მკურნალობისას შესაძლებელია  დოზის გაზრდა 40 მგ-მდე.
კუჭის წყლულის მკურნალობა
ომეპრაზოლის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 20 მგ დღეში ერთხელ. პაციენტების უმრავლესობაში განკურნება ხდება ოთხი კვირის განმავლობაში. ზოგ შემთხვევაში განკურნება შეიძლება მოხდეს  მომდევნო ოთხი კვირის განმავლობაში. რეზისტენტულ პაციენტებში ომეპრაზოლის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 40 მგ დღეში ერთხელ, 8 კვირის განმავლობაში.
კუჭის წყლულის რეციდივის პრევენცია
რეზისტენტული კუჭის წყლულის მქონე პაციენტებში რეციდივის პრევენციის მიზნით ომეპრაზოლი ინიშნება დოზით 20 მგ დღეში ერთხელ. საჭიროების შემთხვევაში დოზა შეიძლება გაიზარდოს 40 მგ-მდე დღეში ერთხელ.
H.pylori – სთან ასოცირებული წყლულოვანი დაავადება:
H.pylori –სთან ასოცირებული წყლულოვანი დაავადების შემთხვევაში პრეპარატი ინიშნება კომპლექსური თერაპიის შემადგენლობაში (შესაბამის ანტიბიოტიკებთან ერთად):
• ომეპრაზოლი 20 მგ + კლარიტრომიცინი 500 მგ + ამოქსიცილინი 1000 მგ, თითოეული დღეში ორჯერ ერთი კვირის განმავლობაში, ან
• ომეპრაზოლი 20 მგ + კლარიტრომიცინი 250 მგ (ალტერნატიულად 500 მგ) + მეტრონიდაზოლი 400 მგ (ან 500 მგ ან ტინიდაზოლი 500 მგ), თითოეული დღეში ორჯერ ერთი კვირის განმავლობაში, ან
• ომეპრაზოლი 40 მგ დღეში ერთხელ + ამოქსიცილინი 500 მგ + მეტრონიდაზოლი 400 მგ (ან 500 მგ ან ტინიდაზოლი 500 მგ), ორივე დღეში სამჯერ ერთი კვირის განმავლობაში.
ყველა რეჟიმის დროს, თუ პაციენტი კვლავ H.pylori დადებითია, შესაძლებელია მკურნალობის განმეორება.
არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებთან ასოცირებული კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულის მკურნალობა
არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებთან ასოცირებული კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულის მკურნალობისას ომეპრაზოლის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 20 მგ დღეში ერთხელ. პაციენტების უმრავლესობაში კუჭის წყლულის შეხორცება აღინიშნება ოთხი კვირის შემდეგ. არასრული შეხორცებისას შესაძლებელია განკურნება მოხდეს მომდევნო ოთხი კვირის განმავლობაში.
არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებთან ასოცირებული კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულის პრევენცია რისკის ჯგუფის პაციენტებში
(ასაკი>60, ანამნეზში კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულვანი დაავადება, ან სისხლდენის ეპიზოდები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ზედა ნაწილიდან) ომპერაზოლის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 20 მგ დღეში ერთხელ.
რეფლუქს-ეზოფაგიტის მკურნალობა
ომეპრაზლის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 20 მგ დღეში ერთხელ. პაციენტების უმრავლესობაში წყლულის შეხორცება ხდება ოთხი კვირის შემდეგ. იმ შემთხვევაში, თუ 4 კვირაში ეფექტი არ მიიღწევა, წყლულის შეხორცება შეიძლება მოხდეს მკურნალობის მომდევნო ოთხი კვირის განმავლობაში.
მძიმე ეზოფაგიტის მქონე პაციენტებში  ომეპრაზოლი ინიშნება დოზით 40 მგ დღეში ერთხელ და განკურნება ჩვეულებრივ მიიღწევა რვა კვირის განმავლობაში.
რეფლუქს-ეზოფაგიტის დაავადების ხანგრძლივი კონტროლი
ხანგრძლივი კონტროლისათვის ომეპრაზოლის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 10 მგ-ს დღეში ერთხელ. საჭიროების შემთხვევაში, დოზა შეიძლება გაიზარდოს 20-40 მგ-მდე დღეში ერთხელ.
სიმპტომური გასტრო-ეზოფაგური რეფლუქს დაავადების მკურნალობა
ომეპრაზოლის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 20 მგ დღეში. შესაძლებალია საკმარისი იყოს  10 მგ დღეში, ამიტომ საჭიროა დოზის ინდივიდუალური კორექცია.
იმ შემთხვევაში, თუ სიმპტომების კონტროლი ვერ იქნა მიღწეული ოთხკვირიანი მკურნალობის შემდეგ, დოზით დღეში 20 მგ,  რეკომენდებულია პაციენტის დამატებითი გამოკვლევები.
ზოლინგერ-ელისონის სინდრომი
დოზა და მკურნალობის ხანგრძლივობა შეირჩევა ინდივიდუალურად. ომეპრაზოლის რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 60 მგ დღეში. რეზისტენტულ პაციენტებში დადებითი ეფექტი მიიღწევა ომეპრაზოლის დოზაზე 20-120 მგ დღეში. როდესაც ომეპრაზოლის დღიური დოზა აღემატება 80 მგ-ს, იგი იყოფა დღეში ორჯერად მიღებაზე.

დოზირება ბავშვებში
1 წელზე უფროსი ასაკის ან 10 კგ-ზე მეტი წონის ბავშვები
რეფლუქს ეზოფაგიტის მკურნალობა

ასაკი წონა დოზირება და მიღების წესები
≥ 1 წლის ასაკი 10-20 კგ 10 მგ დღეში ერთხელ. საჭიროების შემთხვევაში დოზა შეიძლება გაიზარდოს 20 მგ-მდე დღეში ერთხელ.
≥ 2 წლის ასაკი > 20 კგ 20 მგ დღეში ერთხელ. საჭიროების შემთხვევაში დოზა შეიძლება გაიზარდოს 40 მგ-მდე დღეში ერთხელ.

მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 4-8 კვირას.
გასტრო-ეზოფაგალური რეფლუქს დაავადების სიმპტომური მკურნალობა:
მკურნალობის ხანგრძლივობა არის 2-4 კვირა. 2-4 კვირის შემდეგ, თუ სიმპტომების კონტროლი ვერ იქნა მიღწეული, უნდა მოხდეს პაციენტის დამატებითი გამოკვლევა.
> 4 წლის ასაკის ბავშვები
H.pylori-თ გამოწვეული თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულის მკურნალობა
შესაფერისი კომბინაციური თერაპიის შერჩევისას, მხედველობაში უნდა იქნეს მიღებული ეროვნული, რეგიონალური და ადგილობრივი გაიდლაინები ბაქტერიული რეზისტენტობისა და მკურნალობის ხანგრძლივობასთან (ყველაზე ხშირად 7 დღე, თუმცა ზოგჯერ 14 დღემდე) და ანტიბაქტერიული საშუალებების შესაფერის გამოყენებასთან მიმართებაში.

დოზირება:

წონა დოზირება
15-30კგ კომბინაცია ორი ანტიბიოტიკითომეპრაზოლი 10 მგამოქსიცილინი 25 მგ/კგ და კლარიტრომიცინი7.5 მგ/კგ ყველა პრეპარატი მიიღება დღეში ორჯერ ერთი კვირის განმავლობაში.
31-40კგ კომბინაცია ორი ანტიბიოტიკითომეპრაზოლი 20 მგამოქსიცილინი 750 მგ და კლარიტრომიცინი 7.5მგ/კგ ყველა პრეპარატი მიიღება დღეში ორჯერ ერთი კვირის განმავლობაში.
> 40კგ კომბინაცია ორი ანტიბიოტიკითომეპრაზოლი 20 მგამოქსიცილინი 1 გრ და კლარიტრომიცინი 500მგ ყველა პრეპარატი მიიღება დღეში ორჯერ ერთი კვირის განმავლობაში.


განსაკუთრებული პოპულაცია
თირკმლის დარღვეული ფუნქციის მქონე პაციენტებში დოზის კორექცია საჭირო არ არის.
ღვიძლის დარღვეული ფუნქციის მქონე პაციენტებში შეიძლება საკმარისი იყოს დღიური დოზა 10-20 მგ
ხანდაზმულები (> 65 წლის ზევით)
ხანდაზმულებში დოზის კორექცია საჭირო არ არის.

მიღების წესი
ომეპრაზოლის კაფსულების მიღება რეკომენდებულია დილით, სასურველია საკვების გარეშე. კაფსულები გადაიყლაპება მთლიანად ნახევარი ჭიქა წყლის მიყოლებით. არ შეიძლება კაფსულების დაღეჭვა და გახსნა.
პაციენტები ყლაპვის გაძნელებით, ასევე ბავშვები, რომლებსაც შეუძლიათ მხოლოდ ნახევრადმყარი საკვების მიღება/გადაყლაპვა
შეიძლება კაფსულის გახსნა და  შიგთავსის შერევა ოდნავ მჟავე სითხეში (მაგ. ხილის წვენი ან ვაშლის წვენი) ან არაგაზირებულ წყალში. პაციენტმა სასურველია მიიღოს პრეპარატი გახსნისთანავე (ან 30 წუთის განმავლობაში).

გვერდითი მოვლენები
ყველაზე ხშირად (>1/100, <1/10) განვითარებული გვერდითი მოვლენებია: გულისრევა/ღებინება, თავის ტკივილი, ფაღარათი, ყაბზობა, მუცლის ტკივილი და შებერილობა, შედარებით ნაკლებად (> 1/1000, <1/100) აღინიშნება: გამონაყარი და/ან ქავილი, თავბრუსხვევა, პარესთეზია, ძილიანობა, უძილობა, ვერტიგო, ღვიძლის ფერმენტების მომატება და სისუსტე.
იშვიათად (>1/10000, <1/1000) აღინიშნება შემდეგი მოვლენები:
კანი: ფოტომგრძნობელობა, მულტიფორმული ერითემა, ალოპეცია.
ცენტრალური და პერიფერული ნერვული სისტემა: ართრალგია, კუნთების სისუსტე, მიალგია, ცნობიერების შექცევადი დარღვევა, აჟიტირება, დეპრესია და ჰალუცინაციები, ძირითადად მძიმე პაციენტებში.
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტი: პირის სიმშრალე, სტომატიტი და კუჭ-ნაწლავის კანდიდოზი.
ღვიძლი: ღვიძლისმიერი ენცელოპათია ღვიძლის მძიმე დაავადების მქონე პაციენტებში; ჰეპატიტი სიყვითლით ან სიყვითლის გარეშე, ღვიძლის უკმარისობა, ღვიძლის ფერმენტების მომატება.
ენდოკრინული სისტემა: გინეკომასტია.
ჰემატოლოგია: ლეიკოპენია და თრომბოციტოპენია.
სხვა: ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები: ჭინჭრის ციება, ანგიოედემა, ცხელება, ბრონქოსპაზმი და ინტერსტიციული ნეფრიტი. მომატებული ოფლიანობა, პერიფერული შეშუპება, მხედველობის დაბინდვა და გემოს გაუკუღმართება.
ძალიან იშვიათია (<1/10000): ჰიპომაგნემია, ჰიპოკალცემია
მჟავას დათრგუნვასთან დაკავშირებული სხვა მოვლენები:
ერთეულ შემთხვევებში აღინიშა კუჭში ჯირკვლოვანი კისტების განვითარება,  ძირითადად ხანგრძლივი მკურნალობის დროს. აღნიშნული ცვლილები კეთილთვისებიანია და არის მჟავას სეკრეციის გამოხატული დათრგუნვის ფიზიოლოგიური შედეგი.
მკურნალობის დაწყებამდე საჭიროა ავთვისებიანი წარმონაქმნის გამორიცხვა, განსაკუთრებით კუჭის წყლულის შემთხვევაში, ვინაიდან მკურნალობამ შეიძლება შენიღბოს სიმპტომები და დააყოვნოს დიაგნოზის დასმა.

უკუჩვენებები
ჰიპერმგრძნობელობა ომეპრაზოლის, ჩანაცვლებული ბენზიმიდაზოლების ან ნებისმიერი სხვა დამხმარე ნივთიერების მიმართ. სხვა პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორების (PPLs)  მსგავსად ომეპრაზოლი არ გამოიყენება ნელფინავირთან ერთად.

წამლებთან ურთიერთქმედება
მარილმჟავას სეკრეციის დაქვეითებამ ომეპრაზოლით (ან პროტონული ტუმბოს სხვა ინჰიბიტორით) მკურნალობის ფონზე შეიძლება გამოიწვიოს ზოგიერთი პრეპარატის (რომლის შეწოვაც დამოკიდებულია  მჟავიანობაზე) აბსორბციის შემცირება ან გაზრდა
ომეპრაზოლმა შეიძლება გაახანგრძლივოს იმ პრეპარატების გამოყოფა, რომლებიც მეტაბოლიზდებიან ღვიძლში ოქსიდაციით, მაგ. ვარფარინი, დიაზეპამი და ფენიტოინი. აუცილებელია სათანადო მონიტორინგი, ვინაიდან შეიძლება საჭირო გახდეს ვარფარინის ან ფენიტოინის დოზის შემცირება.
ფენიტოინთან ერთად ომეპრაზოლის მიღების შემთხვევაში დოზით 20მგ დღეში ერთხელ,  ფენიტოინის კონცენტრაცია სისხლში არ შეცვლილა. ასევე, ომეპრაზოლის აღნიშნული დოზით (20მგ დღეში ერთხელ) ხანგრძლივი მიღების ფონზე არ შეცვლილა კოაგულაციის დრო.
არსებობს ურთიერთქმედების შესაძლებლობა პრეპარატებთან, რომლებიც მეტაბოლიზდებიან ციტოქრომ P450 ფერმენტის სისტემით, მიუხედავად ამისა ურთიერთქმედება პროპრანოლოლთან, მეტოპროლოლთან, თეოფილინთან, ლიგნოკაინთან, ქინიდინთან და ამოქსიცილინთან არ აღინიშნება.

ურთიერთქმედება საკვებთან ან თანმხლებ ანტაციდურ პრეპარატებთან არ აღინიშნება.
ომეპრაზოლისა და კლარითრომიცინის ერთად გამოყენების შემთხვევაში შესაძლებელია გაიზარდოს ორივე პრეპარატის პლაზმური კონცენტრაციები.
ომეპრაზოლისა და დიგოქსინის ერთად გამოყენების დროს ჯანმრთელ მოხალისეებში აღინიშნა დიგოქსინის ბიოშეღწევადობის დაახლოებით 10%-ით მომატება, კუჭში PH-ის მომატების გამო,

განსაკუთრებული მითითებები
ნებისმიერი საეჭვო სიმპტომების არსებობისას (მაგ. წონის საგრძნობი კლება, მრავალჯერადი ღებინება, დისფაგია, სისხლიანი ღებინება ან სისხლიანი განავალი) და მკურნალობის დაწყებამდე უნდა გამოირიცხოს ავთვისებიანი წარმონაქმნის არსებობა, ვინაიდან მკურნალობამ შეიძლება შენიღბოს სიმპტომები და დააყოვნოს დიაგნოზის დასმა.
ატაზანავირისა და პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორების თანმხლები გამოყენება რეკომენდებული არ არის. იმ შემთხვევაში, თუ აღნიშნული კომბინაციის გამოყენება გარდაუვალია, რეკომენდებულია ატაზანავირის დოზის მომატება 400 მგ-მდე, და 100 მგ რიტონავირის დამატება. ამ დროს აუცილებელია პაციენტის სათანადო კლინიკური მონიტორინგი. დაუშვებელია  ომეპრაზოლის დოზის გადაჭარბება 20 მგ-ზე მეტად ერთხელ დღეში.
ომეპრაზოლმა, სხვა მჟავა-დამთრგუნველი პრეპარატის მსგავსად, შეიძლება შეამციროს B12 ვიტამინის (ციანკობალამინი)შეწოვა ჰიპო- ან აქლორჰიდრიის გამო. ეს გასათვალისწინებელია ხანგრძლივი თერაპიის დროს B12 ვიტამინის შეწოვის შემცირების რისკ ფაქტორების არსებობისას.
ომეპრაზოლი არის CYP2C19   ინჰიბიტორი. ომეპრაზოლით მკურნალობის დაწყებისა და დასრულებისას, გასათვალისწინებელია CYP2C19 -ის საშუალებით მეტაბოლიზებულ პრეპარატებთან ურთიერთქმედების შესაძლებლობა. (როგორიცაა დიაზეპამი, ვარფარინი ან K-ვიტამინის სხვა ანტაგონისტები, ასევე ფენიტოინი და ცილოსტაზოლი) ომეპრაზოლის კომბინაცის გამოყენებამ ჩამოთვლილ პრეპარატებთან შეიძლება გამოიწვიოს მათი მეტაბოლიზმის შენელება.
ურთიერთქმედება აღინიშნება კლოპიდოგრელსა და ომეპრაზოლს შორის. ჩატარებული კვლევის შედეგად (კლიოპიდოგრელის შემანარჩუნებელი დოზა 75მგ/დღე-ღამეში, ხოლო ომეპრაზოლი დოზით 80მგ/დღე-ღამეში) გამოვლინდა კლოპიდოგრელის აქტიური მეტაბოლიტის გამოყოფის შემცირება 46%-ით. მიუხედავად იმისა, რომ აღნიშნული ურთიერთქმედების კლინიკური მნიშვნელობა გაურკვეველია, შემდგომი კვლევების დროს არ დაფიქსირდა გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებების რისკის მომატება კლოპიდოგრელისა და ომეპრაზოლის რთდროული გამოყენების დროს, მაინც სიფრთხილეა საჭირო ამ კომბინაციის გამოყენებისას – არასაკმარისი კლინიკური მონაცემების გამო.
ბავშვებში  ომეპრაზოლით ხანგრძლივი მკურნალობა  არ არის რეკომენდებული.

ჰიპომაგნიემია
პაციენტებში, რომლებიც სულ მცირე სამი თვის ან მეტი ხნის განმავლობაში მკურნალობენ ომეპრაზოლით, შესაძლოა მძიმე ჰიპომაგნიემიის განვითარება. შეიძლება აღინიშნებოდეს მძიმე გამოვლინებები, როგორიცაა სისუსტე, ტეტანია, ბოდვა, კრუნჩხვები, თავბრუსხვევა და პარკუჭოვანი არითმია. აღნიშნული სიმპტომები შეიძლება განვითარდეს უეცრად უყურადღებოდ დარჩეს. ამიტომ, ომეპრაზოლით გახანგრძლივებული მკურნალობის დროს, ან მისი გამოყენების  შემთხვევაში დიგოქსინთან ან ჰიპომაგნიემიის გამომწვევ სხვა პრეპარატთან (მაგ. შარდმდენები) ერთად, ომეპრაზოლით, ან პროტონული ტუმბოს სხვა ინჰიბიტორით მკურნალობის დაწყებამდე და მკურნალობის პერიოდშიც საჭიროა მაგნიუმის დონის კონტროლი.
პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორებმა, განსაკუთრებით მაღალ დოზებში და ხანგრძლივად (>1 წელი) გამოყენებისას, შეიძლება გაზარდონ თეძოს, მაჯისა და ხერხემლის მოტეხილობების რისკი, უპირატესად ხანდაზმული ასაკის ან სხვა რისკ ფაქტორის არსებობისას. ოსტეოპოროზის განვითარების რისკის მქონე პაციენტებმა უნდა იმკურნალონ თანამედროვე კლინიკური გაიდლაინების მიხედვით და უნდა მიიღონ ადექვატური რაოდენობით კალციუმი და D ვიტამინი.
პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორებით მკურნალობამ შეიძლება გამოიწვიოს კუჭ- ნაწლავის ინფექციების (მაგ. Salmonella დაCampylobacter) განვითარების რისკის მცირედ მომატება.
აუცილებელია პაციენტების რეგულარული მეთვალყურეობა ხანგრძლივი მკურნალობის შემთხვევაში, განსაკუთრებით როდესაც მკურნალობის პერიოდი აღემატება 1 წელს, ისევე, როგორც სხვა პრეპარატების ხანგრძლივი პრეპარატების შემთხვევაში.

დოზის გადაჭარბება
დოზის გადაჭარბების სიმპტომებია: გულისრევა, ღებინება, თავბრუსხვევა, მუცლის ტკივილი, ფაღარათი და თავის ტკივილი. ასევე ცალკეულ შემთხვევებში აღწერილია აპათია, დეპრესია და ცნობიერების დარღვევა. ზემოთ აღნიშნული სიმპტომები გარდამავალია, და რაიმე მძიმე გამოსავალი არ აღინიშნება. დოზის  საჭიროების შემთხვევაში, მკურნალობა სიმპტომურია.
დიდი დოზით მიღების შემთხვევაში პრეპარატის ელიმინაციის სიჩქარე (პირველი რიგის კინეტიკა) არ შეცვლილა

შეფუთვა
ომეპრაზოლი – ჰუმანითი 20მგ
10 კაფსულა ბლისტერზე. 2 ბლისტერი მუყაოს კოლოფში გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.
ომეპრაზოლი – ჰუმანითი 40მგ
10 კაფლუსლა ბლისტერზე. 1 ბლისტერი მუყაოს კოლოფში გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.

შენახვის პირობები
შეინახეთ ორიგინალ შეფუთვაში არაუმეტეს 25°C ტემპერატურაზე ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა
30 თვე
გამოშვების ფორმა: 20მგ ნაწლავში ხსნადი კაფსულა №20 (2X10)

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: Unimax Laboratories, ინდოეთი

სავაჭრო ლიცენზიის მფლობელი  სს “ჰუმანითი ჯორჯია”, საქართველო

გაფრთხილება