ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

საერთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): კაპტოპრილი/CAPTOPRIL

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
ანგიოტენზინმაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორი, ანტიჰიპერტენზიული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
ტაბლეტები: შეფუთვაში 30 ც.
1 ტაბ.
კაპტოპრილი…………  12.5 მგ
1 ტაბ.
კაპტოპრილი………..   50 მგ
ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 ც.
1 ტაბ.
კაპტოპრილი………   50 მგ
1 ტაბ.
კაპტოპრილი………  100 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
არტერიული წნევის რეგულაციაში მნიშვნელოვან როლს ასრულებს რენინ-ანგიოტენზინის სისტემა. სხვადასხვა ეტიოლოგიის არტერიული ჰიპერტენზიის განვითარების და მისი სტაბილიზაციის მიზეზია ამ სისტემის მხრივ ფუნქციური დარღვევები. ამ პრესორული სისტემის აქტივობა მნიშვნელოვნად მცირდება ანგიოტენზინ გარდამქმნელი ფერმენტის (აგფ) ინჰიბირებით, რაც ხელს უშლის ანგიოტენზინ I გარდაქმნას ანგიოტენზინ II-ში, რომელიც ორგანიზმში წარმოადგენს ერთ-ერთ ძლიერ ვაზოკონსტრიქტორს. კაპტოპრილის მოქმედების ძირითადი ფარმაკოლოგიური ეფექტი რეალიზდება აგფ ინჰიბირების შედეგად არტერიოლებისა და ვენულების დილატაციით, სისხლძარღვების წინააღმდეგობის შემცირებით. მათი საერთო პერიფერიული წინააღმდეგობის დაქვეითებით, რაც ამცირებს გულზე პრე- და პოსტდატვირთვას და იწვევს სისხლის არტერიული წნევის დაქვეითებას.
ტენზიომინის რაციონალური კომბინირება შესაძლებელია სხვა ჰიპოტენზიურ საშუალებებთან. სხვა ვაზოდილატატორებთან შედარებით იგი არ იწვევს წყლის შეკავებას ორგანიზმში. ჰიპერტენზიის გარკვეული ფორმების დროს (რენოვასკულური ჰიპერტონია და რენული ჰიპერტენზიის სხვა ფორმები), ტენზიომინი წარმოადგენს ერთ-ერთ ძირითად სამკურნალო პრეპარატს.

ჩვენებები:
ესენციური ჰიპერტონია (ასევე ჰიპერტენზიის რეზისტენტული ფორმები, რომლებიც რეფრაქტერულია სხვა ჰიპოტენზიური საშუალებების მიმართ), ავთვისებიანი ჰიპერტონია;
რენოვასკულური ჰიპერტენზია (მონოთერაპიის სახით ან კომბინაციაში კალციუმის ანტაგონისტებთან, ბეტა-ბლოკატორებთან ან დიურეზულ საშუალებებთან);
აუტოიმუნური ნეფროპათია (სკლეროდერმია, წითელი მგლურა სწრაფად პროგრესირებადი);
ხანდაზმულ ავადმყოფებში;
ჰიპერტონული დაავადება თანმხლები შაქრიანი დიაბეტით;
გულის უკმარისობის დროს პრე- და პოსტდატვირთვის შესამცირებლად (განსაკუთრებით იმ შემთხვევაში, როდესაც არაეფექტურია დიურეზული საშუალებების კომბინირება საგულე გლიკოზიდებთან);
კონგესტიური კარდიომიოპათია;
როგორც დიაგნოსტიკური საშუალება რენოვასკულური ჰიპერტენზიის და კონის სინდრომის დროს.

მიღების წესი და დოზირება:
პრეპარატის დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად.
ჩვეულებრივი დოზები მოზრდილებისათვის:
ჰიპერტონია:
საწყისი დოზა 12.5 მგ 3-ჯერ დღეში. არასაკმარისი ჰიპოტენზიური ეფექტის შემთხვევაში დოზას ზრდიან 50 მგ-მდე. დასაშვებია ტენზიომინის კომბინაცია თიაზიდურ შარდმდენ საშუალებებთან, ბეტა-ბლოკატორებთან ან სხვა ვაზოდილატატორებთან (კალციუმის ანტაგონისტები, პრაზოზინი, დიჰიდრალაზინი). თუ პრეპარატის დღეღამური დოზა აღემატება 300 მგ-ს, საგრძნობლად მატულობს გვერდითი მოვლენების განვითარების რისკი.
რენოვასკულური და რენოპარენქიმატოზული ჰიპერტონია:
6.25 -12.5 მგ 3-ჯერ დღეში, შემანარჩუნებელი დოზა თანდათანობით იზრდება 25 მგ-მდე (3-4-ჯერ დღეში).
თირკმელების ფუნქციის დარღვევის დროს მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა:

კრეატინინის კლირენსი (მლ/წამი/კვ.მ)	დოზა (მგ)
0-41	300
40-21	150
20-11	75
10	37.5

გულის უკმარისობა:
მკურნალობა იწყება დოზით 6.25 მგ 2-3-ჯერ დღეში, შემდგომში დოზას თანდათანობით ზრდიან.
პედიატრია:
პრეპარატი დიდი სიფრთხილით ინიშნება მკაცრი ჩვენების მიხედვით (პირველ რიგში რენოვასკულური და რენოპარენქიმატოზური ჰიპერტენზიის დროს).
რეკომენდებული დღეღამური დოზაა 1-2 მგ/კგ. ტაბლეტები ინიშნება ჭამამდე 1 საათით ადრე. პრეპარატის დოზის დადგენა ხდება სტაციონარში.
ამბულატორიულ პირობებში აუცილებელია პირველი დოზის (6.25 მ ან 12.5 მგ) ეფექტის შეფასება: არტერიული წნევის გაზომვით 3 საათის განმავლობაში ყოველ 30 წუთში ერთხელ.
ადექვატური დოზის დასადგენად საჭიროა უფრო ხშირი კონტროლი.

გვერდითი მოვლენები:
♦ მაღალი დოზების მიღების დროს ხშირად ადგილი აქვს:
♦ პროტეინურიას, რომელიც ვითარდება მემბრანულ გლომერულოპათიასთან ერთად, აგრეთვე შესაძლებელია ნეფროზული სინდრომის განვითარება;
♦ ნეიტროპენია ან აგრანულოციტოზი, რომელიც ვლინდება მიელოიდური ჰიპოპლაზიის შედეგად;
♦ გამონაყარი კანზე, კვინკეს შეშუპება, სახის სიწითლე;
♦ გარდამავალი ძლიერი ჰიპოტენზია, განსაკუთრებით ავადმყოფებში გულის უკმარისობით, რომლებიც მკურნალობდნენ დიურეზული საშუალებებით;
♦ ტაქიკარდია, ტკივილი გულმკერდის არეში, პალპიტაცია;
♦ მადის დაკარგვა, პირის სიმშრალე, აფტოზური გამონაყარი პირის ღრუში, გულისრევა, ღებინება, პეპტიური წყლული, ქოლესტაზი, აბდომინალური ტკივილი, დიარეა ან ყაბზობა.
♦ თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ძილის დარღვევა, პარესთეზიები;
♦ ღვიძლის ფერმენტების, აზოტის, კრეატნინის მაჩვენებლების მომატება, სისხლის შრატში კალიუმის დონის გაზრდა, ცრუ დადებითი რეაქცია აცეტონზე შარდში.
♦ გვერდითი მოვლენები ხშირად ვითარდება აუტოიმუნური პროცესების დროს, რის გამოც ასეთ პაციენტებში საჭიროა სისხლის სურათის და ღვიძლის ფუნქციების სისტემატური კონტროლი.

უკუჩვენებები:
* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ;
* ორსულობა;
* ლაქტაციის პერიოდი;
* ლეიკო- ან თრომბოპენია.

განსაკუთრებული მითითებები:
◄ თირკმელების ფუნქციის მძიმე დარღვევის დროს მკურნალობა იწყება დაბალი დოზებით (6.25 მგ 2-3-ჯერ დღეში). დოზის გაზრდა ხდება თანდათანობით. მკურნალობის დაწყებამდე შემდგომში კი ყოველთვიურად საჭიროა შარდში ალბუმინურიის კონტროლი. თუ მისი მაჩვენებელი აღემატება 1 გ/დღეში, მკურნალობის გაგრძელება ხდება სასიცოცხლო ჩვენების მიხედვით. მისი გაზრდა ხდება მკურნალობის პირველი 8 თვის განმავლობაში, ამიტომ მე-9 თვიდან კონტროლი აუცილებელია ყოველ 3-6 თვეში ერთხელ.
◄ ავადმყოფებში რენოვასკულური ჰიპერტონიით, მარილებისა ან წყლის დაკარგვით, რენინის გაძლიერებული გამოყოფა იწვევს კაპტოპრილის ჰიპოტენზიური ეფექტის გაზრდას.
◄ ავადმყოფებში გულის უკმარისობით პრეპარატით მკურნალობა ტარდება სტაციონარის პირობებში. პრეპარატის საწყისი დოზა ავადმყოფებში, რომლებიც მკურნალობდნენ დიურეზული საშუალებებით შეადგენს 6.25-12.5 მგ-ს 2-3-ჯერ დღეში.
◄ ლეიკოციტების რაოდენობა სისხლში მკურნალობის პირველი 3 თვის განმავლობაში უნდა შემოწმდეს ყოველთვიურად, ხოლო შემდგომში 3 თვეში ერთხელ.
◄ ავადმყოფებში აუტოიმუნური დაავადებებით, ლეიკოციტების რაოდენობის სისხლში კონტროლი წარმოებს პირველი 3 თვის განმავლობაში 2 კვირაში ერთხელ, შემოდგომში 2 თვეში ერთხელ. თუ ნეიტროფილების რაოდენობა შემცირდა 1.109/ლ-მდე პრეპარატით მკურნალობა უნდა შეწყდეს.
ავადმყოფმა უნდა მიმართოს ექიმს:
– ინფექციის და შეშუპების პირველი ნიშნების დროს;
– მკურნალობის თვითნებური შეწყვეტისას;
– სითხის გაძლიერებული დაკარგვის, ოფლიანობის, ღებინების, დიარეის დროს.
– ავადმყოფს ეკრძალება ფიზიკური დატვირთვის გაზრდა.

ჭარბი დოზირება:
ჰიპოტონიის შემთხვევაში საჭიროა ნატრიუმის ქლორიდის ფიზიოლოგიური ხსნარის გადასხმა. კაპტოპრილის ელიმინირება სისტემური სისხლმიმოქცევიდან წარმოებს დიალიზის საშუალებით.
სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
– დაუშვებელია კაპტოპრილის ერთდროული გამოყენება პრეპარატებთან, რომლებიც ზრდიან კალიუმის დონეს სისხლის შრატში (სპირონოლაქტონი, ამილორიდი, ტრიამტერენი), ვინაიდან შესაძლებელია ჰიპერკალიემიის განვითარება.
პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება:
– ვაზოდილატატორებთან (შესაძლებელია ჰიპოტონია);
– ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ პრეპარატებთან (ჰიპოტენზიური ეფექტის შემცირება).

შენახვის პირობები:
პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 250C ტემპერატურაზე, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 4 წელი.

მწარმოებელი: EGIS Pharmaceuticals, უნგრეთი

გაფრთხილება