ნაღველგამომყოფი გზების კენჭები

ნაღველგამომყოფი გზების კენჭები

ნაღველგამომყოფი გზების კენჭები წარმოადგენს ნაღვლკენჭოვანი დაავადების ერთ – ერთ გამოვლინებას. ღვიძლის კოლიკის შემდეგ შესაძლებელია გამოვლინდეს კანის ქავილი, სკლერებისა და კანის იქტერულობა, განავლის გაუფერულობა, მუქი ფერის შარდი. მექანიკური სიყვითლის ხანგრძლივი არსებობა იწვევს ღვიძლის ბილიარული ციროზის, ღვიძლის კომის განვითარებას, ქოლემიურ სისხლდენას.

ქოლანგიტის თანდართვა მნიშვნელოვნად აუარესებს ავადმყოფის საერთო მდგომარეობას: აღინიშნება მაღალი ტემპერატურა, შემცივნება, პროფუზული ოფლი, სწრაფად მზარდი ღვიძლის უკმარისობა. ავადმყოფის დამაკმაყოფილებელი მდგომარეობის დროს, ჩატარებული მკურნალობის შემდეგ (ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკები, სპაზმოლიტიკები, დეზინტოქსიკაციური თერაპია, ვიტამინოთერაპია, განსაკუთრებით ვიტამინი К გამოყენება) ნაჩვენებია ოპერაციული ჩარევა. ოპერაციული ჩარევის მაღალი რისკის მქონე ავადმყოფებთან (ხანდაზმული ასაკი, მძიმე თანმხლები დაავადებები, ბილირუბინის ექსტრემალური ციფრები, ხანგრძლივი სიყვითლე), უმჯობესია ენდოსკოპური პაპილოტომიის გამოყენება, რომელიც აღადგენს ნაღვლის დინებას თორმეტგოჯა ნაწლავში. სიყვითლის ლიკვიდაციისა და მწვავე გამოვლინებების ჩაცხრომის, ენდოსკოპური პაპილოტომიის შემდეგ ატარებენ ნაღვლგამომტანი გზების გეგმურ სანაციას.

ქირურგიული დაავადებები 


ლიტერატურა, წყაროები, გაფრთხილება

  • გაფრთხილება
  • დათეშიძე ლალი, შენგელია არჩილ, შენგელია ვასილ. “ქართული სამედიცინო ენციკლოპედია”. თბილისი, 2005. “ტექინფორმის” დეპონენტი N: 1247. თეიმურაზ ჩიგოგიძის რედაქციით.
  • დათეშიძე ლალი, შენგელია არჩილ, შენგელია ვასილ; “ქართული სამედიცინო ენციკლოპედია”. მეორე დეპო-გამოცემა. ჟურნალი “ექსპერიმენტული და კლინიკური მედიცინა”. N: 28. 2006. დეპონენტი პროფესორ თეიმურაზ ჩიგოგიძის საერთო რედაქციით.

.