ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი
კრეატინიკრეატინი – (ფრანგ. creatine<ბერძნ. kreas, ნათ. ბრ. kreatos – ხორცი), N – მეთილგუანიდინძმრის მჟავა, მოლ. მასა 131,14 tდნ 3150C. კარგად იხსნება ცხელ წყალში, ცუდად – სპირტში, არ იხსნება ეთერში. შედის ყველა ხერხემლიანის კუნთებში არამდგრადი კრეატინფოსფორმჟავას სახით. მცირე რაოდენობით გვხვდება ნერვულ ქსოვილში, სისხლში ღვიძლში და თირკმლებში. ორგანიზმში კრეატინი წარმოიქმნება ამინომჟავა გლიცინისა და არგინინისაგან. [“1”] – აზოტშემცველი ორგანული მჟავა. შედის ფოსფოკრეატინის – კუნთებისა და ტვინის უჯრედებში სამარაგო ენერგეტიკული ნივთიერების – შემადგენლობაში.(2)