მემკვიდრეობითი ნეფრიტი
1. ინფორმაცია ლალი დათეშიძისა და არჩილ შენგელიას სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონიდან:
მემკვიდრეობითი ნეფრიტი – ეტიოლოგია, პათოგენეზი შესწავლილი არ არის. სავარაუდოდ დაავადება დაკავშირებულია გენის მუტაციასთან, რომელიც აკონტროლებს ღვიძლის ქსოვილის, ასევე სხვა ორგანოების ქსოვილთა სტრუქტურული ცილების სინთეზს.
2. ინფორმაცია ლალი დათეშიძისა და არჩილ შენგელიას სამედიცინო ენციკლოპედიიდან:
მემკვიდრეობითი ნეფრიტი – ეტიოლოგია, პათოგენეზი
ვარაუდობენ, რომ მემკვიდრეობითი ნეფრიტი დაკავშირებულია თირკმლის ქსოვილის სტრუქტურული ცილების სინთეზის მაკონტროლებელი გენის მუტაციასთან. მემკვიდრეობითი ნეფრიტის ორი ვარიანტი არსებობს: ალპორტის სინდრომი და ჰემატურიული ნეფრიტი. მემკვიდრეობითი ნეფრიტის შედარებით მძიმე მიმდინარეობა შეინიშნება მამაკაცებში, დაავადების გადაცემა ხდება დომინანტური ტიპით, სქესთან ნაწილობრივი შეჭიდებით
ჰემატურიული ნეფრიტის სიმპტომები იწყება შეუმჩნევლად, შარდის სინდრომი ვლინდება შემთხვევით. შეშუპებები და არტერიული ჰიპერტენზია აღინიშნება თირკმლის უკმარისობისას. შარდის სინდრომი ხასიათდება სხვადასხვა ხარისხის ერითროციტურიით -შარდში უმნიშვნელო რაოდენობის ერითროციტების შემცველობიდან მაკროჰემატურიამდე. ასევე შეინიშნება ზომიერი პროტეინურია და ბავშვებში გარდამავალი ლეიკოციტურია. ბაქტერიურია როგორც წესი არ ვლინდება. სისხლის ბიოქიმიური გამოკვლევა არ ავლენს მნიშვნელოვან გადახრებს, გარდა რიგი შემთხვევებისა, როდესაც ბავშვებში ვლინდება არამკვეთრი დისპროტეინემია და ჰიპერლიპიდემია.
მემკვიდრეობითი ნეფრიტის მძიმე ფორმებისათვის დამახასიათებელია პროგრედიენტული მიმდინარეობა ქრონიკული თირკმლის უკმარისობის განვითარებით.
მემკვიდრეობითი ნეფრიტი – დიანოზი, დიფერენციალური დიაგნოზი
მემკვიდრეობითი ნეფრიტის დიაგნოზი ეყრდნობა დაავადების ძირითად ნიშნებს, ასევე უახლოესი ნათესავების გამოკვლევას. მემკვიდრეობითი ნეფრიტი დიდი ალბათობით მოსალოდნელია შემაერთებელქსოვილოვანი დისემბრიოგენეზის მრავლობითი სტიგმების არსებობისას.
მემკვიდრეობითი ნეფრიტის მძიმე ფორმების დროს ნაჩვენებია თირკმლების ბიოფსია და თირკმლის ქსოვილის ჰისტოლოგიური გამოკვლევა. თირკმლის ქსოვილის მორფოლოგიური ცვლილებები ხასაითდება ფოკალურ-სეგმენტური პროლიფერაციული გლომერულიტით, პროქსიმალური მილაკების ეპითელიუმის დისტროფიითა და დისტალური არხების ატროფიით, ინტერსტიციალურ უჯრედოვანი ინფილტრაციითა და ფიბროზით. ელექტრონული მიკროსკოპია ავლენს გლომერულების მემბრანის გათხელებას.
დიფერენციალური დიაგნოსტიკა ტარდება დიფუზურ გლომერულონეფრიტთან, შარდკენჭოვანი დაავადებასთან, პიელონეფრიტთან, ტუბულოპათიასთან.
მემკვიდრეობითი ნეფრიტი – მკურნალობა
მემკვიდრეობითი ნეფრიტის მკურნალობა დაავადების პათოგენეზზე არასრული ინფორმაციის არსებობის გამო რთულ ამოცანას წარმოადგენს. თერაპიული ღონისძიებები მოიცავს თირკმლის ანთებითი დაავადებების მკურნალობის ზოგად ელემენტებს: აუცილებელია ბავშვის ძილისა და ღვიძილის რეჟიმის სწორი ორგანიზაცია, ქრონიკული ინფექციის კერების სანაცია, კვების რაციონიდან ცხარე და ექსტრაქტოვანი ნივთიერებების გამორიცხვა. ანტიბიოტიკები ინიშნება მხოლოდ ინტერკურენტული დაავადებების არსებობისას.
ფარმაკოთერაპია და პრეპარატები: ფარმაცევტული ფირმების წარმომადგენლებს შეუძლიათ ინფორმაცია მოგვაწოდონ ელფოსტაზე mpifarm@gmail.com
ფიტოთერაპია: იხილეთ კლინიკური და ემპირიული ფიტოთერაპია
ვის მივმართოთ – იხ. მედიკოსთა პერსონალური გვერდები
თემატურად მომიჯნავე სტატიები
საავტორო უფლებები და რეკლამა პოსტ-სტატიაზე: მასალა წარმოადგენს “არჩილ შენგელიას და ლალი დათეშიძის სამედიცინო ენციკლოპედიის” ნაწილს. საავტორო უფლებები დაცულია. სტატიის გამოყენებისათვის, აგრეთვე მასზე ბანერის განსათავსებლად მიმართეთ mpifarm@gmail.com
ლიტერატურა, წყაროები, გაფრთხილება
- გაფრთხილება
- დათეშიძე ლალი, შენგელია არჩილ, შენგელია ვასილ. “ქართული სამედიცინო ენციკლოპედია”. თბილისი, 2005. “ტექინფორმის” დეპონენტი N: 1247. თეიმურაზ ჩიგოგიძის რედაქციით.
- დათეშიძე ლალი, შენგელია არჩილ, შენგელია ვასილ; “ქართული სამედიცინო ენციკლოპედია”. მეორე დეპო-გამოცემა. ჟურნალი “ექსპერიმენტული და კლინიკური მედიცინა”. N: 28. 2006. დეპონენტი პროფესორ თეიმურაზ ჩიგოგიძის საერთო რედაქციით. სარედაქციო კოლეგია: ჭუმბურიძე ვახტანგ, კორძაია დიმიტრი, მალაზონია მარინა, ვაჭარაძე კახა, ტყეშელაშვილი ბესარიონ.
- Большая медицинская энциклопедия; Москва, издательство ,,Советская энциклопедия” – 1988
შარდის გამომყოფი სისტემის დაავადებები