პაროდონტიტი – პაროდონტის ქსოვილების ანთებითი დაავადება, რომელიც მიმდინარეობს პაროდონტისა და ალვეოლური მორჩის ძვლოვანი ქსოვილის დესტრუქციით. ხასიათდება ღრძილების რეაქტიული ანთებით (გინგივიტი), პათოლოგიური ჯიბეების წარმოქმნით, ჩირქდენით, კბილების მორყევით, ალვეოლური მორჩის ატროფიით. აქვს ქრონიკული, გახანგრძლივებული მიმდინარეობა. გამოყოფენ გენერალიზებულ და ლოკალიზებულ პაროდონტიტებს.
ყბის ოსტეომიელიტი – ინფექციური ჩირქოვან-ნეკროზული პროცესი, რომელიც ვითარდება ყბის ძვალში და მის გარემომცველ ქსოვილებში. განასხვავებენ ჰემატოგენურ, ტრავმულ და ოდონტოგენურ ოსტეომიელიტს. ოდონტოგენური ოსტეომიელიტის ეტიოლოგია – კბილის ფესვის არხებისა და კბილ-ღრძილის ჯიბეების მიკროფლორა (სტრეპტოკოკები, სტაფილოკოკები, ანაერობები). ოდონტოგენური ოსტეომიელიტი – პათოგენეზი დაკავშირებულია ძვლოვან ქსოვილებზე ანთებითი პროცესის გავრცელებასთან. პაროდონტიდან ინფექცია აღწევს ლიმფური ძარღვებითა და ძვლოვანი არხებით. ოდონტოგენური ოსტეომიელიტი –