ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი პელეგრინ – შტიდის დაავადება – (A. Pellegrini, იტალ. ქირურგი; A. Stieda, გერმ. ქირურგი; სინ.: შტიდის მოტეხილობა, შტიდ – პელეგრინის სინდრომი) ბარძაყის ძვლის მედიალური ზედაროკის მიდამოში პარაარტიკულური ქსოვილების პოსტტრავმული ოსიფიკაცია. დაავადება აღინიშნება ორივე სქესის პირებში, უფრო ხშირად კი – მამაკაცებში, 25 – 45 წლის ასაკში. ვითარდება პირდაპირი დარტყმის
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ოსტეოიდ – ოსტეომა – 1. (ბერძ. Osteon ძვალი +eidos სახე; სინ.: ოსტეოიდური ოსტეომა) ოსტეოგენური ბუნების კეთილთვისებიანი სიმსივნე, რომელიც ხასიათდება ოსტეოიდის წარმოქმნით მის ცენტრალურ ნაწილებში და ოსტეოსკლეროზის ზონის არსებობით მიმდებარე ძვლოვან ქსოვილში. ხშირია მამაკაცებში, 5 – დან 25 წლის ასაკამდე. სიმსივნე ჩვეულებრივ ლოკალიზდება გრძელ ლულისებრ ძვლებში, უპირატესად ბარძაყის