ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ქრომოსომის ფენოტიპი – (phaenotypus chromosomatis ბერძნ. phaino – ვუჩვენებ და typos – სახე, ანაბეჭდი) ქრომოსომების საერთო სურათის ცვლილებები ქრომოსომაში უჯრედის განვითარებისა და ფუნქციონირების პირობების მიხედვით. ვარაუდობენ, რომ ამ დროს ქრომოსომების გენური შემადგენლობა უცვლელი რჩება, იცვლება მხოლოდ გენების აქტივობის დონე. ტერმინი შემოიღო ლიმა დე ფარიამ (1954). (ც. გაჩეჩილაძე,
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ფერგიუსონ – სმითის სინდრომი – თავისით განკურნებადი სპინოცელულარული კიბო. ჩნდება თითქოსდა ჯანმრთელ კანზე, კერები მრავლობითია, ჰგავს დაწყლულებულ ეპითელიომას, ძნელად გასარჩევია ჰისტოლოგიურად კერატოაკანტოზისაგან. ძირითადი განმასხვავებელია კლინიკურად სწრაფი განვითარება და თვითდანაწიბურება. ლოკალიზაცია – – კანის ღია ადგილები. მიმდინარეობა ქრონიკული. ახასიათებს რეციდივები, ვარაუდობენ დაავადების ინფექციურ ხასიათს. [“3”] გაფრთხილება! ბმულები: 1.საავტორო
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი სომატური უჯრედები – (somatocyti ბერძნ. soma, somatos – სხეული) ორგანიზმის ყველა უჯრედი, სასქესო უჯრედების გარდა . სომატურ უჯრედებად მიჩნეულია ბლასტომერები, ემბრიონული ჩანასახების უჯრედები (სასქესო უჯრედების გარდა) და ქსოვილოვანი უჯრედები. ისინი განსხვავდებიან დიფერენცირების დონითა და მიმართულებით. ნორმალურ პირობებში ყველა სომატური უჯრედი შეიცავს ქრომოსომების დიპლოიდურ ან პოლიპლოიდურ ნაკრებს, განსხვავებით
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი პლაზმოგენები – (plasmogena იხ. პლაზმა და ბერძნ. genos – წარმომქმნელი) ერთეულები მემკვიდრეობითი მასალისა, რომლებიც, როგორც ვარაუდობენ, ციტოპლაზმაშია ლოკალიზებული. გამოთქმულია მოსაზრება, რომ პლაზმოგენებს, ბირთვული გენების მსგავსად, მემკვიდრეობითი ინფორმაციის გადაცემისა და ავტორედუპლიკაციის უნარი აქვთ. ვარაუდობენ, რომ არსებობს ორი ჯგუფის პლაზმოგენები; ზოგიერთი მათგანი ხვდება ციტოპლაზმაში უჯრედის ბირთვიდან, ზოგიერთი კი ციტოპლაზმური
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი პერსევერაცია – (ფსიქოლოგია) (ლათ. perseveratio – შეუპოვრობა) რაიმე მოქმედების, აზრების, ან განცდების ციკლური განმეორება ან დაჟინებული კვლავწარმოქმნა, ხშირად შეგნებული განზრახვის მიუხედავად. განასხვავებენ პერსევერაციას მოტორულ, ემოციურ, სენსორულ – პერცეპტიულ (იხ. ეიდეტიზმი) და ინტელექტუალურ სფეროებში. პერსევერაციისადმი ტენდენცია ხშირად აღინიშნება თვის ტვინის ლოკალური დაზიანებებისას, მეტყველების, მოტორული და ემოციურ დარღვევებისას; პერსევერაცია