ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ქრომოსომის ფენოტიპი – (phaenotypus chromosomatis ბერძნ. phaino – ვუჩვენებ და typos – სახე, ანაბეჭდი) ქრომოსომების საერთო სურათის ცვლილებები ქრომოსომაში უჯრედის განვითარებისა და ფუნქციონირების პირობების მიხედვით. ვარაუდობენ, რომ ამ დროს ქრომოსომების გენური შემადგენლობა უცვლელი რჩება, იცვლება მხოლოდ გენების აქტივობის დონე. ტერმინი შემოიღო ლიმა დე ფარიამ (1954). (ც. გაჩეჩილაძე,
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ფენოგენეტიკა – 1. (phaenogenetica ბერძნ.phaino – ვუჩვენებ და გენეტიკა) ციტოგენეტიკის ნაწილი, რომელიც შეისწავლის გენისა და ნიშან – თვისების ურთიერთქმედებას. (ც. გაჩეჩილაძე, ნ. ჩიკვილაძე. ჰისტოლოგიის, ციტოლოგიის და ემბრიოლოგიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი.”თბ.,”ცოდნა”.2000 წ.) 2. გენეტიკის ნაწილი, რომელიც შეისწავლის გენებისა და მათი ერთობლიობის მოქმედების გამოვლინებას არსების განვითარების პროცესში. გაფრთხილება! ბმულები:
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი უჯრედის ფენოტიპი – (phaenotypus cellulae ბერძნ.phaino – ვუჩვენებ და typos – სახე, ანაბეჭდი) უჯრედის სტრუქტურული და ფუნქციური ცვლილებების ერთობლიობა, რომლებიც წარმოიქმნებიან გარემოს ამა თუ იმ პირობებში უჯრედის განვითარების პროცესში. ამ ცვლილებების განვითარების დროს ხდება უჯრედის მემკვიდრეობის რეალიზაცია, აგრეთვე იგრძნობა უჯრედზე გარემოს პირობების ზეგავლენა. უჯრედების ფენოტიპი შეიძლება იყოს