ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი პერნიციოზული ანემია – დაავადება რომელიც განპირობებულია ორგანიზმში B12 ვიტამინის დეფიციტით გამოწვეულ სისხლწარმოქმნის დარღვევასთან. მისი მიზეზია კუჭში ე. წ. კასლის შინაგანი ფაქტორის გამომუშავების არარსებობა, რაც აუცილებელია B12 ვიტამინის ათვისებისათვის, კუჭის ლორწოვანი გარსის ატროფიის, კუჭის რეზექციისა და სხვ. დროს. ვლინდება ანემიის არასპეციფიკური სიმპტომებით (ქოშინი, სისუსტე, გულის ფრიალი და სხვ.),
მწვავე ურემია (თირკმლის მწვავე უკმარისობა) – ხასიათდება შარდის წარმოქმნისა და გამოყოფის მწვავე დარღვევით, სისხლში აზოტოვანი ნივთიერებების მომატებით, წყალ – ელექტროლიტური თანაფარდობის და მჟავა – ტუტოვანი წონასწორობის დარღვევით. მწვავე ურემია უვითარდებათ ავადმყოფებს, რომელთაც აღენიშნებათ სხვადასხვა გენეზის შოკი, თირკმლების ტოქსიკური დაზიანება მწვავედ მიმდინარე ინფექციების, კერძოდ სეფსისური აბორტების, აგრეთვე შეუთავსებელი სისხლის გადასხმისას, კუნთების ტრავმული დაბეჟილობებისას, უროლოგიური დაავადებებისას, რომლებიც