ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ქერქოვანი ნეფრონები – (nephrona corticalia – nephronum corticale) შარდის წარმოქმნაში აქტიურად მონაწილეობს თირკმლის ყველა ნეფრონთა უმეტესი ნაწილი, რომელთა მარყუჟის მხოლოდ ქვედა ნაწილებია ტვინოვან ნივთიერებაში, დანარჩენი კი – ქერქოვანშია. გაფრთხილება! ბმულები: 1.საავტორო ფარმაცევტული სკოლა 2.სამედიცინო ლიტერატურა 3.დიეტები 4.ორსულობა და მშობიარობა
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ქალა – ხერხემლიანი ცხოველებისა და ადამიანის თავის ჩონჩხი. მოზრდილ ადამიანში ქალას ძვლები ერთმანეთთან შეერთებულია ნაკერებით, ახალშობილებს ცალკეული ძვლების შეერთების ადგილზე აქვთ გაუძვლოვანებული უბნები, ანუ ყიფლიბანდები. ადამიანის ქალაში განასხვავებენ ქალას ტვინოვან ნაწილს, რომელშიც თავის ტვინის მოთავსებული და ქალას სახის ნაწილს (ვისცერალურს). გაფრთხილება! ბმულები: 1.საავტორო ფარმაცევტული სკოლა 2.სამედიცინო ლიტერატურა
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ტერატომა – 1. (teratoma ბერძნ.teras, teratos – მახინჯი და – oma – სიმსივნე) თანდაყოლილი სიმსივნე, რომელიც წარმოიქმნება პლურიპოტენტური ემბრიონული ქსოვილისგან. ასეთი სიმსივნე შეიძლება შეიცავდეს სხვადასხვა ქსოვილოვანი კომპონენტის ნარევს (კანს, თმას, კუნთებს, ტვინოვან ქსოვილსა და ა.შ.). ტერატომა შეიძლება იყოს პირველადი სასქესო უჯრედების წარმონაქმნიც, რომელიც შენარჩუნებულია არადიფერენცირებულ მდგომარეობაში მათი
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ნეფრონის მარყუჟი – (ansa nephroni) თირკმლის ნეფრონის მარყუჟის ფორმის თირკმლის მილაკის ტვინოვანი ნივთიერების პირამიდებსა და ნაწილობრივ ტვინოვან სხივურ ნაწილში (pars radiata ლათ. radius – სხივი) ლოკალიზებული უბანი, რომლის დაღმავალი ნაწილი შედგება სწორი თხელი, ხოლო აღმავალი კი სწორი მსხვილი მილაკისაგან. მარყუჟში მიმდინარეობს წყლის შეწოვა სისხლში და ელექტროლიტების ფაკულტატური
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ნეიროლინგვისტიკა – (ფსიქოლოგია) (ბერძ. neuron – ნერვი, ლათ. lingua – ენა) ფსიქოლოგიის, ნევროლოგიის და ლინგვისტიკის მოსაზღვრე ფსიქოლოგიური მეცნიერების დარგი, რომელიც შეისწავლის მეტყველების ტვინოვან მექანიზმებს და მეტყველების პროცესებში იმ ცვლილებებს, რომლებიც აღმოცენდება თავის ტვინის ლოკალური დაზიანებებისას. 2. სამედიცინო მეცნიერების მიმართულება, რომელიც შეისწავლის მეტყველებისა და მისი დარღვევების ნეიროანატომიურ საფუძვლებს