შარდის შეუკავებლობა – (ქირურგ.) ისეთი მდგომარეობა, როდესაც ავადმყოფს არა აქვს შარდვის სურვილი და შარდი გამოიყოფა უნებლიეთ. შარდის შეუკავებლობა შეიძლება იყოს მუდმივი ან აღინიშნებოდეს მხოლოდ ღამე (იხ. ,,ნერვული და ფსიქიკური დაავადებები’’, ,,შარდის ღამით შეუკავებლობა’’). შარდის მუდმივი, სრული შეუკავებლობა აღინიშნება ცნს – ის ორგანული დაავადებების დროს. მკურნალობა. შარდის სრული შეუკავებლობის შემთხვევაში აუცილებელია ძირითადი დაავადების დადგენა და მისი
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი შარდის შეკავება – პათოლოგიური მდგომარეობა, როდესაც თირკმლების ნორმალური ფუნქციონირების ფონზე არ ხდება შარდის გარეთ გამოყოფა, რისი მიზეზიც შეიძლება იყოს შარდსაწვეთების ან შარდსადენის დახშობა, აგრეთვე ნერვული სისტემის ზოგიერთი დაავადებები (შარდის ბუშტის კედლის კუნთოვანი ელემენტების დამბლა). შარდის გამოდინებისთვის წინააღმდეგობას ქმნიან: შარდსაწვეთის კენჭები, წინამდებარე ჯირკვლის ადენომა ან სიმსივნე, ურეთრის შევიწროება