ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი სისხლის აირები – 1. აირები, რომლებიც ცხოველებისა და ადამიანის სისხლში შეიძლება იყოს როგორც ფიზიკურად გახსნილ მდგომარეობაში, ისე ქიმიურად შეკავშირებული არამდგრადი ნაერთების სახით. არტერიული სისხლი შეიცავს 18 – 20 მოცულობით პროცენტ ჟანგბადს, 50 – 52% ნახირორჟანგს და 1% აზოტს. ვენურ სისხლში, პირიქით, ნაკლებია ჟანგბადი დ მეტია ნახშირორჟანგი. სისხლის
სებორეული ეგზემა – (კანისა და ვენ. დაავ.) პროცესი ლოკალიზებულია სახის, თავის თმიანი ნაწილის, გულმკერდის, ბეჭთაშორის სამკუთხედის მიდამოში და უხშირესად აღენიშნებათ პირებს, რომლებიც დაავადებულნი არიან ცხიმოვანი სებორეით. ხასიათდება მოყვითალო – ვარდისფერი, წვრილი, წერტილოვანი, ცხიმოვანი რუხი – მოყვითალო ქერცლებით დაფარული ფოლიკულური კვანძების გამონაყრით. მოგვიანებით კვანძებიდან წარმოიქმნებიან ასევე მოყვითალო – ვარდისფერი, სხვადასხვა ზომის ფოლაქები, რომლებიც დაფარულნი არიან ცხიმოვანი