ორალური აპრაქსია

ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ორალური აპრაქსია – (ლათ. os, ნათ. ბრ. oris – პირი) ბრძანებით მოძრაობის შესრულების უნარის დარღვევა, რომელშიც ჩართულია ორალური მიდამოს კუნთები; ნიშანია თავის ტვინის შუბლის წილის დაზიანებისა, ხშირად ერთვის მოტორულ აფაზიას. გაფრთხილება! ბმულები: 1.საავტორო ფარმაცევტული სკოლა 2.სამედიცინო ლიტერატურა 3.საპატრიარქოს ქართული უნივერსიტეტი 4.დიეტები 5.ორსულობა და მშობიარობა