ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ტვინის შეშუპება – – პათოლოგიური მდგომარეობა, რომელიც ხასიათდება თავის ტვინის ქსოვილში სითხის დაგროვებით და კლინიკურად ვლინდება ქალაშიდა ჰიპერტენზიის სინდრომით. გამოყოფენ მის 4 ძირითად ტიპს. ციტოტოქსიკური შეშუპება მიმდინარეობს უჯრედებში წყლის დაგროვებით და დაკავშირებულია ენერგოდამოკიდებული ნატრიუმ – კალიუმის ტუმბოების მუშაობის დარღვეევასთან. მასში ჩართულია როგორც რუხი, ასევე თეთრი ნივთიერება. მისი
სტენოკარდია – (stenokardia; ბერძ. stenos მოჭერილი, ვიწრო + kardia გული: სინონიმი: ჰებერდენის დაავადება, angina pectoris) – მიოკარდიუმის მწვავე იშემიის სიმპტომი, რომელიც ვლინდება გულმკერდში ტკივილის შეტევით. გამოწვეულია მიოკარდის სისხლით მომარაგების მწვავე უკმარისობით. უმრავლეს შემთხვევაში სტენოკარდია განპირობებულია გულის გვირგვინოვანი არტერიების ათეროსკლეროზით; ამ უკანასკნელის საწყის სტადიაში არტერიის სანათურის გაფართოების შეზღუდვა იწვევს მიოკარდის სისხლით მომარაგების მწვავე დეფიციტს მნიშვნელოვანი ფიზიკური