ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი სინაფსი – 1. სტრუქტურა (კონტაქტის ადგილი), რომელიც უზრუნველყოფს ნერვული იმპულსის გადაცემას რომელიმე უჯრედზე ან კუნთოვან ბოჭკოზე, ასევე ერთი ნეირონიდან მეორეზე. 2. სინაფსი – ნეირონის მეორე ნეირონთან, კუნთთან ან სხვა ორგანოსთან კონტაქტის ადგილი, რომლის საშუალებითაც ხდება აგზნების ან შეკავების გადაცემა. 3. სინაფსი – ნერვული უჯრედების შეკავშირების ადგილი (ნეირონების)
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ნეირონული თეორია – კონტაქტური თეორია, ერთ – ერთი შეხედულება ნერვული ქსოვილის აღნაგობაზე, რომლის თანახმად ნეირონები ერთმანეთს კონტაქტით უკავშირდებიან. ნეირონული თეორიის თანახმად, ნეირონები ყოველთვის ინარჩუნებენ თავიანთ სტრუქტურულ და ფუნქციურ ინდივიდუალობას და აგზნება ერთი ნეირონიდან მეორეს გადაეცემა მათი კონტაქტის ადგილზე (იხ. სინაფსები). ნეირონული თეორიის საპირისპირო შეხედულებით (ფიბრილარული უწყვეტობის თეორია)