შეწოვის უკმარისობის სინდრომი
შეწოვის უკმარისობის სინდრომი
შეწოვის უკმარისობის სინდრომი – სიმპტომთკომპლექსი, რომელიც წარმოიქმნება წვრილ ნაწლავში შეწოვის დარღვევის შედეგად. ხშირად შერწყმულია საჭმლის მონელების უკმარისობის სინდრომთან. განასხვავებენ შეწოვის უკმარისობის პირველად და მეორად სინდრომს. შეწოვის უკმარისობის სინდრომის წარმოქმნის მიზეზია ნაწლავის კედლის ლორწოვანი გარსის სტრუქტურის მემკვიდრული დარღვევა და გენეტიკურად განპირობებული ნაწლავური ფერმენტოპათია. შეწოვის უკმარისობის მეორადი სინდრომის განვითარების მექანიზმია წვრილი ნაწლავის ლორწოვანი გარსის შეძენილი სტრუქტურული ცვლილებები. მწვავე და ქვემწვავე მდგომარეობების დროს ძირითადი მნიშვნელობა აქვს საკვების პროდუქტების ნაწლავშიგა გადამუშავების დარღვევასა და შემცველობის დაჩქარებულ პასაჟს ნაწლავში, ნაწლავის ლორწოვანი გარსის ქრონიკულ-დისტროფიულ და ატროფიულ-სკლეროზულ ცვლილებებს, ხაოებისა და კრიპტების დამოკლებასა და გასქელებას, მიკროხაოების რიცხვის მკვეთრ შემცირებას, ნაწლავის კედელში ფიბროზული ქსოვილის განვითარებას მასში სისხლისა და ლიმფის მიმოქცევის მოშლით, კედლისმიერი საჭმლის მონელების პროცესების დარღვევას. ყველა ჩამოთვლილი ცვლილებები იწვევენ ორგანიზმში ცილების, ცხიმების, ნახშირწყლების, ასევე მინერალური მარილებისა და ვიტამინების არასაკმარის შეღწევას ნაწლავის კედლიდან.