ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი პარონიქია – 1. (ქირურგ.) ფრჩხილისახლო ამობუცულობის ანთება. მიზეზები – ჩხვლეტის შედეგად მისი დაზიანება, ნუნის აცლა, ჰიგიენის წესების დაცვის გარეშე გაკეთებული მანიკიური. სიმპტომები, მიმდინარეობა. ფრჩხილისახლო ამობურცულობის ტკივილი, შეშუპება და სიწითლე, უმნიშვნელო ჩირქოვანი გამონადენი, პალპაციით – მტკივნეულობა. მკურნალობა. თავდაპირველად თბილი სოდის აბაზანები, ანტისეპტიკებით დასველებული საფენები, სპირტიანი კომპრესები. თუკი აღნიშნული
მწვავე ურემია (თირკმლის მწვავე უკმარისობა) – ხასიათდება შარდის წარმოქმნისა და გამოყოფის მწვავე დარღვევით, სისხლში აზოტოვანი ნივთიერებების მომატებით, წყალ – ელექტროლიტური თანაფარდობის და მჟავა – ტუტოვანი წონასწორობის დარღვევით. მწვავე ურემია უვითარდებათ ავადმყოფებს, რომელთაც აღენიშნებათ სხვადასხვა გენეზის შოკი, თირკმლების ტოქსიკური დაზიანება მწვავედ მიმდინარე ინფექციების, კერძოდ სეფსისური აბორტების, აგრეთვე შეუთავსებელი სისხლის გადასხმისას, კუნთების ტრავმული დაბეჟილობებისას, უროლოგიური დაავადებებისას, რომლებიც