ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი მეტაპლაზმა – (metaplasma ლათ.metaplasis – გარდაქმნა) ციტოპლაზმის შემადგენელი ნაწილი, რომელიც მისი უჯრედშიგა ან უჯრედგარე დიფერენცირების პროდუქტია. მეტაპლაზმას ეკუთვნის ტონო – , მიო – და ნეიროფიბრილები, კუტიკულა, კოლაგენური ფიბრილები და სხვა უჯრედშორისი ნივთიერების სტრუქტურები. ამჟამად მეტაპლაზმაში უფრო ხშირად გულისხმობენ მხოლოდ უჯრედშიგა ფიბრილურ სტრუქტურებს (ტონო – , მიო –
ლეპრა (კეთრი) – ქრონიკული ინფექციური დაავადება, რომელსაც იწვევს კეთრის მიკობაქტერია, ხასიათდება კანის, ლორწოვანი გარსების და პერიფერიული ნერვული სისტემის უპირატესი დაზიანებით, ასევე თვალების, ზოგიერთი შინაგანი ორგანოს დაზიანებით. მისი გამომწვევია ობლიგატური უჯრედშიგა პარაზიტი. ამჟამად მსოფლიოში ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის მონაცემებით აღრიცხულია 3 მლნ კეთრით დაავადებული. ინფექციის ერთადერთი წყაროა დაავადებული ადამიანი. დაავადების გავრცელებაში დიდი მნიშვნლობა ენიჭება სოციალურ – ეკონომიკურ