ონეიროიდული სინდრომი
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ონეიროიდული სინდრომი – 1. (syndromum oneiroideum; სინ.: ონეიროიდი) გონების დაბინდვა უნებლიეთ წარმოქმნილი ფანტასტიკური ბოდვითი და სიზმრისეული წარმოდგენების მოზღვავებით, რომელთაც აქვთ დამთავრებული სურათის სახე, აქვთ გარკვეული თანამიმდევრობა და ქმნიან ერთ მთლიანს; მიმდინარეობს გარემოდან სრული ან ნაწილობრივი მოწყვეტით, თვითშეგნების დარღვევით, დეპრესიული ან მანიაკური აფექტით, კატატონიის ნიშნებით, გონებაში განცდილის შინაარსის