ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ტოქსიკური სინდრომი (ბავშვებში) – (ბერძ. Toxikos შხამიანი) პათოლოგიური მდოგმარეობა ადრეული ასაკის ბავშვებში, რომელიც ვითარდება ინფექციური აგენტის ზემოქმედების პასუხად; ხასიათდება ცენტრალური ნერვული სისტემის დაზიანებით, პერიფერიული მიკროცირკულაციისა და ნივთიერებათა ცვლის დარღვევით, ასევე ორგანიზმის მრავალი სისტემისა და ორგანოს ფუნქციის მოშლით. კლინიკური სურათი დამოკიდებულია ტოქსიკური სინდრომის ფორმაზე; ნეიროტოქსიკოზისათვის დამახასიათებელია უეცარი დასაწყისი,
მწვავე ურემია (თირკმლის მწვავე უკმარისობა) – ხასიათდება შარდის წარმოქმნისა და გამოყოფის მწვავე დარღვევით, სისხლში აზოტოვანი ნივთიერებების მომატებით, წყალ – ელექტროლიტური თანაფარდობის და მჟავა – ტუტოვანი წონასწორობის დარღვევით. მწვავე ურემია უვითარდებათ ავადმყოფებს, რომელთაც აღენიშნებათ სხვადასხვა გენეზის შოკი, თირკმლების ტოქსიკური დაზიანება მწვავედ მიმდინარე ინფექციების, კერძოდ სეფსისური აბორტების, აგრეთვე შეუთავსებელი სისხლის გადასხმისას, კუნთების ტრავმული დაბეჟილობებისას, უროლოგიური დაავადებებისას, რომლებიც