პარანეოპლატიკური სინდრომი
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი პარანეოპლატიკური სინდრომი – (syndromum paraneoplasticum; ბერძ. Para მახლობლად + ნეოპლაზმა) სინდრომების საერთო დასახელება, რომლებიც განპირობებულია სიმსივნის ზემოქმედებით ნივთიერებათა ცვლაზე, იმუნიტეტის მექანიზმსა და ორგანიზმის რეგულატორული სისტემების ფუნქციურ აქტივობაზე (მაგ. ავტოიმუნური ჰემოლიზური ანემიების განვითარება ქრონიკული ლიმფოლეიკოზების დროს) 2. კლინიკურ – ლაბორატორიული სიმპტომთკომპლექსების ერთობლიობა, რომელიც განპირობებულია სხვადასხვა ორგანოებისა და სისტემების