ფრიდერიქსენ – ვატერჰაუზ – ბამატერის სინდრომი
ფრიდერიქსენ – ვატერჰაუზ – ბამატერის სინდრომი – თირკმელზედა ჯირკვლების მწვავე უკმარისობა. მიზეზია მათში აპოპლექსიის შედეგად უმწვავესი სეფსისის გამო სისხლძარღვთა შიგნითა დისემინირებული კოაგულოპათიები თრომბოზით. დამახასიათებელია სწრაფი, უეცარი დასაწყისი, თავის ძლიერი ტკივილი, გულისრევა, ღებინება, ფაღარათი, ცხელება, სისხლჩაქცევები კანსა და კანქვეშ, კოლაფსი, კრუნჩხვები, ლეტალური გამოსავალი რამდენიმე საათში. უმთავრესად აღინიშნება 15 წლამდე ასაკში. სინონიმები: ვატერჰაუზ – ფრიდერიქსენის სინდრომი, მარჩან