ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი … წყლით მკურნალობა – წყლის გარეგანი გამოყენება სამკურნალო მიზნით, წყლის პროცედურების სახით: აბაზანა, შხაპი, კომპრესი, გამორეცხვა და სხვ. მინერალური წყლით მკურნალობას ცალკე მიმართულება – ბალნეოლოგია სწავლობს. გაფრთხილება!
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ციტოქიმია – (cytochemia ბერძნ.cytos – უჯრედი და chemia – ქიმია) – ციტოლოგიის მიმართულება, რომლის ამოცანაა უჯრედში სხვადასხვა ნივთიერების ლოკალიზაციისა და უჯრედის განვითარების, ზრდისა და ფუნქციონირების პროცესში მათი ცვლილებების შესწავლა. (ც. გაჩეჩილაძე, ნ. ჩიკვილაძე. ჰისტოლოგიის, ციტოლოგიის და ემბრიოლოგიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი.”თბ.,”ცოდნა”.2000 წ.) გაფრთხილება! ბმულები: 1.საავტორო ფარმაცევტული სკოლა 2.სამედიცინო
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ციტომორფოლოგია – (cytomorphologia ბერძნ. cytos – უჯრედი, morphe – ფორმა და logia – მოძღვრება, მეცნიერება) ციტოლოგიის ერთ – ერთი ძირითადი მიმართულება, რომლის ამოცანაა უჯრედების სტრუქტურული ორგანიზაციის კანონზომიერებათა შესწავლა. (ც. გაჩეჩილაძე, ნ. ჩიკვილაძე. ჰისტოლოგიის, ციტოლოგიის და ემბრიოლოგიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი.”თბ.,”ცოდნა”.2000 წ.) გაფრთხილება! ბმულები: 1.საავტორო ფარმაცევტული სკოლა 2.სამედიცინო ლიტერატურა
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ციტოეკოლოგია – (cytoecologia ბერძნ.cytos – უჯრედი, oikos – სახლი და logia – მოძღვრება, მეცნიერება) – ციტოლოგიის მიმართულება, რომელიც შეისწავლის გარემოს პირობებთან უჯრედების ადაპტაციის (შეგუების) კანონზომიერებებს. (ც. გაჩეჩილაძე, ნ. ჩიკვილაძე. ჰისტოლოგიის, ციტოლოგიის და ემბრიოლოგიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი.”თბ.,”ცოდნა”.2000 წ.) გაფრთხილება! ბმულები: 1.საავტორო ფარმაცევტული სკოლა 2.სამედიცინო ლიტერატურა 3.დიეტები 4.ორსულობა და
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ქსოვილოვანი დეტერმინაცია – (ლათ. Determinatio შემოსაზღვრა; სინ.: ჰისტოლოგიური დეტერმინაცია, ქსოვილთა სპეციფიურობა) ქსოვილთა ყველა თვისების გენეტიკურად განპირობებული მაღალი სპეციფიკურობა, მათ შორის მათი დიფერენცირების ხასიათი, რომელიც შენარჩუნებულია ნებისმიერ პირობებში. განასხვავებენ ორ ფორმას: ლაბილურსა და მკაცრს. პირველ შემთხვევაში ქსოვილის განვითარებას არა აქვს მკაცრი მიმართულება და ერთმნიშვნელოვანი პროგრამა; ხოლო მეორე ფორმის