ეპიკონუსის სინდრომი
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ეპიკონუსის სინდრომი – (syndromum epiconicum: ბერძ. epi ზე + ანატ. Conus medullaris ტვინის კონუსი) ტერფების სიმეტრული პერიფერიული პარეზების შერწყმა აქილევსის რეფლექსის არარსებობასთან, ბარძაყის უკანა გარეთა ზედაპირის, წვივის, ტერფის გარეთა კიდის მგრძნობელობის დისოციაციურ დარღვევებთან, მამაკაცებში – ერექციის მოშლასთან; გამოწვეულია ზურგის ტვინის გავის I და II სეგმენტების დაზიანებით. გაფრთხილება!