ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ცენტრომერა – (centrum – ცენტრი და ბერძნ. meros – ნაწილი) – ჩვეულებრივად ქრომოსომის პირველადი (ანუ ცენტრული) გადაზონრვის ადგილას მკვრივი სფერული სხეულაკი, რომელიც მართავს მის გადაადგილებას მიტოზის დროს. ცენტრომერების საშუალებით ქრომოსომები მაგრდება აქრომატული თითისტარას ძაფებზე. ცენტრომერები ქრომოსომებთან, აქრომატულ ძაფებთან და ცენტრიოლებთან ერთად შეადგენს მიტოზურ (ანუ გამყოფ) აპარატს. ცენტრომერების
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ტაუპათიები – სპორადიული და მემკვიდრეობითი ნეიროდეგენერაციული დაავადებების ჯგუფი, რომელიც ხასიათდება თავის ტვინის უჯრედებში პათოლოგიური ფოსფორილირებული ტეუ – პროტეინის ჩალაგებით. ვლინდება პროგრესირებადი დამბლით, კორტიკობაზალური დეგენერაცით, პოსტენცეფალური პარკინსონიზმით, პიკის დაავადებით და სხვ. ამ ჯგუფის დაავადებების საერთო კლინიკურ თავისებურებას წარმოადგენს პარკინსონიზმი და დემენციის ურტიერთშერწყმა. გაფრთხილება! ბმულები: 1.საავტორო ფარმაცევტული სკოლა 2.სამედიცინო
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი პოლარული სხეულაკები – (corpuscula polaria) – იხ.სინ. პირველი და მეორე რიგის მიმართების სხეულაკები. სახელწოდება „პოლარული“ სხეულაკი ასახავს კვერცხუჯრედის ერთ – ერთ პოლუსზე ამ წვრილი აბორტული უჯრედების განლაგების თავისებურებას. ტერმინი შემოიღო რობინმა (1862). გაფრთხილება! ბმულები: 1.საავტორო ფარმაცევტული სკოლა 2.სამედიცინო ლიტერატურა 3.დიეტები 4.ორსულობა და მშობიარობა
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ნიჭიერება – (ფსიქოლოგია) 1. ნიჭის, უნართა თვისებრივად თავისებური შეხამება, რომელიც უზრუნველყოფს მოქმედების შესრულების წარმატებას. ერთობლივი მოქმედება ნიჭიერებისა, რომელიც წარმოადგენს გარკვეულ სტრუქტურას, ახდენს ცალკეული უნარის უკმარისობის კომპენსაციას, უფრო მეტად განვითარებულების ხარჯზე; 2. ზოგადი ნიჭი ან ნიჭის ზოგადი მომენტები, რომლებიც განაპირობებენ პიროვნების შესაძლებლობების საზღვრებს, მისი მოქმედების დონესა და თავისებურებას;
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ნევუსი – 1. (‘’ხალი’’) (კანისა და ვენ. დაავ.) არსებობს დაბადებიდან, ან ვითარდება სიცოცხლის პირველ წლებში. სიმპტომები. განასხვავებენ სისხლძარღვოვან, მეჭეჭისებურ და პიგმენტურ ფორმებს. სისხლძარღვოვანი ნევუსები – ანგიომები და ჰემანგიომები (იხ. ,,ანგიომები’’). მეჭეჭოვანი ნევუსები გვხვდება ჭუჭყიანი ნაცრისფერი ან რუხი ფერის, ერთეული ან მრავლობითი ფოლაქების სახით, მათი ზედაპირი არათანაბარია, დაფარულია