აქციდენცია
ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი აქციდენცია – (ლათ. Accidens – შემთხვევითობა) საგნის დროებითი, წარმავალი, არაძირეული თვისება, განსხვავებით არსებითისაგან, სუბსტანციურისაგან. ტერმინი პირველად არისტოტელესთან გვხვდება; გავრცელდა სქოლასტიკასა და მე – 17 – 18 სს. ფილოსოფიაში (სპინოზა და სხვ.) (წყარო: ფილოსოფიური ლექსიკონი, ი. ტ. ფროლოვის რედაქციით, 1982 წ.) გაფრთხილება! ბმულები: 1. საავტორო ფარმაცევტული სკოლა 2.