ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ანგიოფიბრომა – (angiofibroma; ბერძ. Angeion – სისხლძარღვი, ლათ. fibra – ბოჭკო + oma სიმსივნე; სინ. ჰემანგიოფიბრომა) კეთილთვისებიანი სიმსივნე, რომელიც ხასიათდება სისხლძარღვოვანი და ბოჭკოვანი შემაერთებელი ქსოვილების შერწყმით. ლორწოვანი გარსების ანგიოფიბრომას აქვს პოლიპის სახე. ხშირი სისხლჩაქცევების გამო სიმსივნემ შესაძლოა მიიღოს მურა ფერი. კანის ანგიოფიბრომას აქვს მცირე ზომის, კარგად შემოფარგლული
ამენორეა – (გინეკ.) მენსტრუაციის არარსებობა. განარჩევენ ფიზიოლოგიური და პათოლოგიურ ამენორეას. ფიზიოლოგიური ამენორეა გვხვდება სქესობრივ მომწიფებამდე, ორსულობის და ბავშვის ძუძუთი კვების (ყოველთვის არა!) პერიოდში, აგრეთვე ხანშიშესულ და მოხუცებულობით ასაკში მენოპაუზის პერიოდში. კრიპტომენორეა – ფარული (ცრუ) მენსტრუაცია. კლინიკურად გამოიხატება ცერვიკალური არხის შეხორცების, სასქესო ორგანოების განვითარების მანკების ან ერთიანი საქალწულე აპკის შედეგად განვითარებული ამენორეით. პათოლოგიური ამენორეა შესაძლოა განპირობებული