Tag Archives: განაპირობებს

ჰიპოგამაგლობულინემია

ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ჰიპოგამაგლობულინემია – სისხლში იმუნოგლობულინების შემცველობის დაქვეითება. აღინიშნება იმუნოდეფიციტური მდგომარეობების (მაგ. აივ – ინფექცია), სისტემური წითელი მგლურას დროს. განაპირობებს ორგანიზმის წინააღმდეგობის უნარის დაქვეითებას ინფექციებისა და სიმსივნური წარმონაქმნებისადმი. გაფრთხილება! ბმულები: 1.საავტორო ფარმაცევტული სკოლა 2.სამედიცინო ლიტერატურა 3.დიეტები 4.ორსულობა და მშობიარობა

ჰიპერტენზიული სინდრომი

ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ჰიპერტენზიული სინდრომი – სიმპტომთკოპლექსი, რომელიც განპირობებულია ქალაშიდა წნევის სტაბილური ან პროგრესირებადი მომატებით; მის განვითარებას განაპირობებს სიმსივნეები, აბსცესები, თავის ტვინის პარაზიტული დაავადებები, ქალა – ტვინის ტრავმული დაზიანებები, თავის ტვინის სხვადასხვა ეტიოლოგიის შეშუპებები, ასევე დაავადებები, რომლებიც იწვევენ თავის ტვინის პარკუჭოვანი სისტემიდან სითხის გამოდინების დარღვევას, ან მის პროდუქციასა და რეზორბციას

Read More

ჰიპერსპლენიზმი

ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ჰიპერსპლენიზმი – კლინიკური სინდრომი: სპლენომეგალია ელენთის ფუნქციის გაძლირებით. სისხლის ფორმიანი ელემენტების დაშლა ან დაგროვება ელენთაში და ძვლის ტვინის მიერ სისხლწარმოქმნის დაქვეითება. განაპირობებს ანემიას, ლეიკოპენიას, თრომბოციტოპენიას და სისხლდენებს. გაფრთხილება! ბმულები: 1.საავტორო ფარმაცევტული სკოლა 2.სამედიცინო ლიტერატურა 3.დიეტები 4.ორსულობა და მშობიარობა

ძვლისაზრდელა

ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ძვლისაზრდელა – 1. პერიოსტეუმი (ბერძნ. peri – ირგვლივ და osteon – ძვალი), შემაერთებელქსოვილოვანი შალითა რომლითაც დაფარულია ძვალი მთლიანად, სასახსრე ზედაპირების გარდა. ძვლისაზრდელა შედგება გარეთა ბოჭკოვანი, სისხლძარღვებით და მგრძნობიარე ნერვული დაბოლოებებით მდიდარი, შუა  –  ფიბროელასტიკური (შედგება კოლაგენური ბოჭკოებისაგან) და შიგნითა – ძვლის წარმომქმელი (ოსტეოგენური) შრეებისაგან; უკანასკნელი საგანგებო ბოჭკოებით

Read More

ცედრა

ლალი დათეშიძე, არჩილ შენგელია. სამედიცინო ენციკლოპედიური განმარტებითი ლექსიკონი ცედრა – (იტალ. cedra – ციტრონი), ციტრუსების – მანდარინის, ლიმონის და სხვ. ნაყოფსაფარის გარეთა შრე. ეთერზეთოვანი ჯირკვლები, რომლებიც ცედრაშია, განაპირობებს ნაყოფის არომატს. ხმარობენ საკონდიტრო და არაყ – ლიქიორის წარმოებაში. [“1”] გაფრთხილება! ბმულები: 1.საავტორო ფარმაცევტული სკოლა 2.სამედიცინო ლიტერატურა 3.დიეტები 4.ორსულობა და მშობიარობა